หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
* * * * * เหนื่อย * * * * *
กระทู้สนทนา
แต่งกลอน
บทกวี
เหนื่อยหนัก สักแค่ไหน ใครจะรู้
กัดฟัน ยิ้มอยู่ ที่มองเห็น
รอยแผล รอยช้ำ กระอักกระเซ็น
นิ่งเงียบ เยียบเย็น ไม่เป็นไร
เพียงพิง กิ่งก้าน หลบมุมร่ม
ต้นซุก ดอกดม รับลมไหว
ชั่วครู่ ชั่วยาม พักกายใจ
ลุกขึ้น ยืนได้ ไปต่อเอง
เป็นกำลังใจให้คนที่เหนื่อยหนักทุกคนนะคะ สวัสดีรอบวงด้วยค่ะ 😁
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
🌙 เงาเรือนข้ามคลอง
แสงสุดท้ายคล้อยต่ำค่ำใกล้เร้น ลมเย็นเล่นริ้วน้ำระยับฝัน คลื่นกระทบไม้เก่าดังรำพัน บ้านตรงนั้นนิ่งเงียบเยียบทั้งเรือน เถาวัลย์เลื้อยคลุมชายชายคาเก่า เหมือนโอบเงาอดีตไว้ไม่เลือน หน้าต่างปิดแง้มค้างกลาง
กิรติ
💖🌜🌟 เดียวดายกลางสายลมชมจันทร์ดาว 🌟🌛💖
@ เดียวดายกลางสายลมชมจันทร์ดาว เหงาเดียวดาย กายอย่าง มิว่างเว้นแอบซ่อนปลีก หลีกเร้น ลำเค็ญยิ่งเดินทอดน่อง ท่องเอื่อย เฉื่อยประวิงคราเหนื่อยพิง ผืนฟ้า ภูผาเคียง รำพึงร้าง ลางเลา เงาแม่หญิงสรรพสิ่ง นิ่ง
สมาชิกหมายเลข 6000048
บันทึกฝันที่ 404 ตอนที่ 13 บันทึกหมายเลข 205
ความมืดหนาทึบโอบล้อมร่างของเขาอีกครั้ง ห้องไม้เก่า ๆ ส่งกลิ่นอับชื้นเหม็นสาบจนแทบคลุ้งไปทั่วจมูก ทุกลมหายใจคือการฝืนทน เสียงไม้ลั่นเอี๊ยดอ๊าดทุกครั้งที่เขาขยับกายเหมือนคุกที่คอยตอกย้ำว่า— เขาไม่
Madame Dero
O จากนั้น .. O
0 โลกแวดล้อมเคยเขยื้อนก็เหมือนจะหยุด กับเร่งรุดก้าวย่างของร่างนั่น หอมที่โรยกลิ่นผ่านดุจม่านควัน ฟุ้งภาพฝันให้ประดังขึ้นบังตา . 0 สบแล้วเมินเขินหลบแล้วสบอีก สุดหลบหลีกเนียนใสของใบหน้า จนแม้นมีขอบคั่นข
สดายุ...
ชื่อเรื่อง : เมื่อความเงียบขยับตัว "When Silence Shifted"
ตอนที่ 1: วันธรรมดา เสียงพิมพ์จากแป้นคีย์บอร์ดดังรัวไม่ขาดสาย แสงไฟนีออนในออฟฟิศที่สว่างจ้าจนไร้เงาทำให้ภัทรต้องหยีตาเล็กน้อย เขาหันข้อมือดูนาฬิกา—18.47 น. เวลาที่ควรจะได้กลับบ้านไปพักผ่อน แต่เ
สมาชิกหมายเลข 6657443
นาคศิลา:ศึกชิงนาง
นาคศิลา EP.5: ศึกชิงนาง บทที่ 1 : เมื่อไฟแห่งแววตาบรรพกาล จุดประกายแผ่นดิน เสียงฆ้องศึกสะเทือนทั่วนคร... กลางลานประลองที่พสุธายังเงี่ยหูฟัง เจ้าชายจากหัวเมืองร้อยแคว้น พ่ายแพ้หมดสิ้น ใต้ฝ่าเท้าท้าว
สมาชิกหมายเลข 8915918
"เส้นบางๆ ระหว่างหัวใจ" ตอนที่ 6: คำชวนจากใจ...หรือแค่บังเอิญ
ตอนที่ 6: คำชวนจากใจ...หรือแค่บังเอิญ บ่ายวันศุกร์ หลังจากซ้อมฟุตบอลเสร็จ วินเดินกลับหอด้วยเหงื่อโชกแต่ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม ในมือเขาถือกระดาษใบเล็กที่พับอย่างบรรจง — โปสเตอร์คอนเสิร์ตเดี่ยวของแป
สมาชิกหมายเลข 6657443
ตัดความสัมพันธ์กับทางบ้าน
ก่อนหน้านี้ผมได้มีการตั้งกระทู้กระทู้นึงเกี่ยวกับปัญหาครอบครัวเเต่ตอนนี้ผมก็อยากมาเตือนสติคนที่คิดจะหนีออกจากบ้านหรือจะเอาเเต่ใจตัวหรือมีปัญหากับทางบ้านเเล้วไม่ลงรอยกันโดยมีปากเสียงตัว ผมเองก็เป็นนึง
สมาชิกหมายเลข 8907141
รักต้องห้าม (บทที่ 4)
“ถ้านายไม่ตีฟาดมัน ข้าคงตาย และถ้าข้าไม่ตีหัวมัน คนตายอาจเป็นเราสองฅน” วราทำเหมือนจะแย้งออกมาอีกแต่กลับนิ่งเงียบ สักครู่จึงเอ่ยเบา ๆ ออกมา “พวกเขาต้องตามฆ่าเราแน่” "ไม่
สมาชิกหมายเลข 7952170
พิษสวาท อำพราง บทที่ 39: ความจริงไม่เคยอยู่ในบทสนทนา
ห้องรับแขก – อาคารสำนักงานเอกภพ โซฟากลางห้องเต็มไปด้วยเอกสารเก่า กล่องแฟ้มผุ ๆ และถ้วยกาแฟที่เย็นจนจับตัวเป็นวงบนกระดาษ เอกภพนั่งพิงพนักเก้าอี้ ใบหน้าเคร่งเครียด เยาวภานั่งฝั่งตรงข้าม ไฟล์เสีย
กิรติ
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
แต่งกลอน
บทกวี
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
* * * * * เหนื่อย * * * * *
กัดฟัน ยิ้มอยู่ ที่มองเห็น
รอยแผล รอยช้ำ กระอักกระเซ็น
นิ่งเงียบ เยียบเย็น ไม่เป็นไร
เพียงพิง กิ่งก้าน หลบมุมร่ม
ต้นซุก ดอกดม รับลมไหว
ชั่วครู่ ชั่วยาม พักกายใจ
ลุกขึ้น ยืนได้ ไปต่อเอง
เป็นกำลังใจให้คนที่เหนื่อยหนักทุกคนนะคะ สวัสดีรอบวงด้วยค่ะ 😁