อยากให้เข้ามาอ่านในเนื้อเรื่องก่อนนะคะ เเล้วค่อยตัดสิน
เรากับแฟนคบกันตอนเรียนมหาลัยปี4 ที่บ้านเราเข้มเรื่องมีแฟนมากๆ เราเลยไม่ได้บอกอะไรมากเรื่องแฟนไม่พาไปหาที่บ้าน เพราะคิดว่าแค่คบกันเล่นๆ แต่ดันจริงจัง คบมาได้หนึ่งปี เราเรียนจบเเล้วออกมาทำงาน แต่แฟนเรายังเรียนไม่จบ ก็ไปมาหาสู่ที่กัน แฟนมานอนกะเราที่พัก ทำให้วันหยุดของเราไม่ได้ไปหาแม่ รึไปหาน้อยมาก ก็อ้างโน้นนี้ จนแม่เริ่มจับผิดเรา มาหาเราที่บ้านโดยไม่บอกเรา ตอนนั้นแฟนเราเพิ่งกลับไป แต่เรายังไม่ได้เก็บบ้านเรียบร้อย แม่ก็เข้ามาที่บ้าน เดินดูโน้นนี้ จนขอเข้าห้องน้ำ เท่านั้นแหล่ะ แฟนเราลืมกางเกงในไว้ แม่เห็นก็บ้านแตกค่ะ แม่ซีเรียสมากๆ เรื่องที่เรามีอะไรกะแฟนเเล้วเราเข้าใจแม่นะ ว่าเค้าคงเป็นห่วง กลัวเราโดนหลอก แต่ตอนนั้น เราแค่อยากลองอ่ะ เราไม่เคยมีแฟนเลย พอมีเราก็อยากลอง5555 ตอนแรกคิดว่าคงไม่เป็นไร เราเรียนจบเเล้ว ทำงานเเล้วน่าจะทำไรก็ได้ แต่มันไม่ใช่สำหรับแม่เรา แม่เราโกรธมากเเล้วอยากเจอแฟนเรา เราก็พาไป ตอนนั้นโคตรแย่ แม่เราว่าแฟนเราเสียๆหายๆเลยนะ ว่าเป็นโจรมาขโมยลูกสาวเค้าไป อะไรประมาทเนี่ย จนแม่เราเรียกร้องว่าให้หมั้น ยังไงก็ต้องหมั้นไม่งั้นเค้าจะเอาเรื่องแฟนเรา ด้วยความเด็กอ่ะนะ แฟนเราก็ทำตามที่แม่เราบอกทุกอย่าง เค้ามาหมั้นเรา แม่เราเรียกเงินหมั้นไป เงิน20000 ทอง2บาท ไม่รู้คนอื่นมองไง แต่สำหรับแฟนเรามันเยอะมากๆ ที่บ้านเค้าจนเลยหล่ะ ไม่มีที่ มีบ้านก็ยังผ่อนไม่หมด เราสงสารเค้ามากๆ แต่เค้าก็หาเอามาหมั้นเราได้ อาจจะไม่ครบแต่ก็มาหมั้นให้ ด้วยเงิน2หมื่น ทอง1บาท ส่วนอีก1บาท ผัใหญ่ที่บ้านเราออกให้ เป็นแหวนหมั้นในงานนั้นหล่ะ ดูเหมือนมันจบลงด้วยดีใช่ไหม แต่ไม่ใช่ งานหมั้นครั้งนี้เหมือนเป็นแผลเเรกในจิตใจที่เริ่มเกิดขึ้น
เมื่อแฟนเราเรียนจบ เค้าก็หางานทำเเล้วมาอยู่กับเรา ตอนนั้นก็เหมือนจะดี แต่ช่วงนั้นเรากำลังเปนงาน เเล้วงานที่ทำก็หนักมาก ทำให้ไม่มีเวลาให้เค้าเลย เค้าเบื่อเเละไม่ชอบงานที่ทำ เค้าทำงานได้แค่2เดือน เค้าก็บอกเราว่าเค้าจะออกจากงาน อยากเป็นนายตัวเอง เเละอยากกลับบ้านที่ต่างจังหวัดของเค้า แค่แม่เรารู้ว่าเค้าจะออกจากงาน แม่เราก็คิดมากอีกตามเคย กลัวว่าเค้าจะเกาะเรากิน แม่ก็เริ่มมองไม่ดีกะแฟนเราละ แฟนเราหางานเสริมซื้อมาขายไป แต่ตอนนั้นอายุเราน้อยการจัดการอะไรก็ไม่มี ก็ทำให้ขาดทุนไปเยอะ จนเค้าต้องกลับจริงๆเพราะเงินเค้าเริ่มหมดเเล้ว ครั้งสุดท้ายเราไปส่งของชิ้นสุดท้าย ด้วยความที่มันไกลและกลัวแม่จะคิดมาก เพราะขี่มอไซกันไป เราเลยบอกแต่ไปซื้อของเดะก็กลับ เเม่ก็โทรตามไม่หยุดเลย จนแฟนเราบอกไปว่าก็บอกๆไปจะอะไรหนักหนาเดะก็กลับเเล้ว แม่เราได้ยินก็ว่าแฟนเราว่าเสียมารยาทพูดแทรกเข้าในโทรศัพท์ได้ไง เราบอกเลยอันนี้เราผิดจริง เพราะเราแค่กลัวแม่เป็นห่วงเราเลยไม่พูดความจริง แฟนเราพอโดนด่าก็โทรบอกที่บ้านเค้าเเล้ว ก็บอกว่าจะกลับเเล้ว แค่หมั้น ลูกก็ยังไม่มี เลิกกันก็ได้ ตอนนั้นเราเสียใจมาก เราก็บอกแม่ว่า แฟนจะเลิกกับเราเเล้วแม่กะเลยมาเจอแฟนเราที่บ้าน ทะเลาะกันพักใหญ่ แต่ก็เครียกันจบในคืนนั้น ไม่ได้เลิกกัน แต่แผลนี้ก็ใหญ่พอสมควร นี่คือจุดเริ่มต้นที่แฟนเราไม่อยากเจอหน้าที่บ้านเราอีก
แฟนเรากลับต่างจังหวัดเค้ากะเราก็ระหองระแหงกันละ โทรหากันคุยกะดี3วัน ทะเลาะ4วัน เหนื่อยมากๆช่วงนั้น และเค้าไปทำธุระกิจกะพ่อเค้า พ่อเค้าก็สปอยทุกอย่างเอารถไปรีไฟแนนให้ เอาเงินมาลงทุนให้ ตอนนั้นกลัวเสียเค้าไปมากๆ เลยตัดสินใจตามเค้าไป แต่นั้น ก็ทำให้แม่เราเสียใจมากๆเหมือนกัน เราตัดใจทิ้งความสบายไปอยู่ต่างจังหวัด ตอนไปอยู่ เค้าก็ไม่สนใจเราเท่าไหร่ เรานอนร้องไห้ทุกวัน ตอนนั้นเค้าก็ใจร้ายกะเรามาก จนวันนึงธุระกิจเค้าเจ๋ง เเละเราก็หางานทำเองได้พอดี ตอนนั้นเราไม่สนเข้าเเล้วคิดในใจว่าจะเลิกกะเค้าแน่แต่ของเก็บเงินก่อนเเล้วจะไป แต่ยอมรับเลยถ้าเราไม่มีอยู่กับเค้าเราเองก็คงไม่โต อยู่กะแม่เราได้ทุกอย่าง มันเลยทำให้แม่มองเราว่าไม่โตสักที เราอยู่ที่ต่างจังหวัดเราอยู่ได้1ปี เราก็ได้งานใหม่ที่ระยอง แต่ครั้งนี้เราไม่แคร์ เเล้วแต่ จะไปกะเราก็ไป ไม่ตามไปก็ได้ ทุกอย่างเริ่มกลับกันครั้งนี้เราเองที่ใจร้ายกะเค้า แต่เค้าก็เลือกที่จะตามเรามา และเค้ารักเรามากตอนนี้ เราเองก็รักเค้า ตอนนี้เราคบกันได้5ถึว6ปีเเล้ว เเละเราอยากให้เค้าเข้าหาแม่เราอีกครั้ง แต่เหมือนเค้าจะไม่ยอมเลย เค้าคิดถึงเรื่องเก่าๆ ทำให้เค้าไม่อยากเจอที่บ้านเราอีก เค้าบอกเรายังไม่ถึงเวลา ละเวลานั้นเมื่อไหร่ แม่เราแก่ลงทุกวัน เราอยากพากันไปเที่ยว เหมือนพี่เขยกะพี่สาวเรา เราจะทำยังไงดี รึเรายื้อมันไปอีกไม่ได้เเล้ว ครวพอแค่นี้ไหมค่ะ ช่วยหน่อยค่ะ หมดทางเเล้วจริงๆ
แฟนไม่ยอมเข้าหาที่บ้านเลย ไม่ไปกินข้าว ไม่อยากเจอหน้า แบบนี้ต้องเลิกกันไหมค่ะ
เรากับแฟนคบกันตอนเรียนมหาลัยปี4 ที่บ้านเราเข้มเรื่องมีแฟนมากๆ เราเลยไม่ได้บอกอะไรมากเรื่องแฟนไม่พาไปหาที่บ้าน เพราะคิดว่าแค่คบกันเล่นๆ แต่ดันจริงจัง คบมาได้หนึ่งปี เราเรียนจบเเล้วออกมาทำงาน แต่แฟนเรายังเรียนไม่จบ ก็ไปมาหาสู่ที่กัน แฟนมานอนกะเราที่พัก ทำให้วันหยุดของเราไม่ได้ไปหาแม่ รึไปหาน้อยมาก ก็อ้างโน้นนี้ จนแม่เริ่มจับผิดเรา มาหาเราที่บ้านโดยไม่บอกเรา ตอนนั้นแฟนเราเพิ่งกลับไป แต่เรายังไม่ได้เก็บบ้านเรียบร้อย แม่ก็เข้ามาที่บ้าน เดินดูโน้นนี้ จนขอเข้าห้องน้ำ เท่านั้นแหล่ะ แฟนเราลืมกางเกงในไว้ แม่เห็นก็บ้านแตกค่ะ แม่ซีเรียสมากๆ เรื่องที่เรามีอะไรกะแฟนเเล้วเราเข้าใจแม่นะ ว่าเค้าคงเป็นห่วง กลัวเราโดนหลอก แต่ตอนนั้น เราแค่อยากลองอ่ะ เราไม่เคยมีแฟนเลย พอมีเราก็อยากลอง5555 ตอนแรกคิดว่าคงไม่เป็นไร เราเรียนจบเเล้ว ทำงานเเล้วน่าจะทำไรก็ได้ แต่มันไม่ใช่สำหรับแม่เรา แม่เราโกรธมากเเล้วอยากเจอแฟนเรา เราก็พาไป ตอนนั้นโคตรแย่ แม่เราว่าแฟนเราเสียๆหายๆเลยนะ ว่าเป็นโจรมาขโมยลูกสาวเค้าไป อะไรประมาทเนี่ย จนแม่เราเรียกร้องว่าให้หมั้น ยังไงก็ต้องหมั้นไม่งั้นเค้าจะเอาเรื่องแฟนเรา ด้วยความเด็กอ่ะนะ แฟนเราก็ทำตามที่แม่เราบอกทุกอย่าง เค้ามาหมั้นเรา แม่เราเรียกเงินหมั้นไป เงิน20000 ทอง2บาท ไม่รู้คนอื่นมองไง แต่สำหรับแฟนเรามันเยอะมากๆ ที่บ้านเค้าจนเลยหล่ะ ไม่มีที่ มีบ้านก็ยังผ่อนไม่หมด เราสงสารเค้ามากๆ แต่เค้าก็หาเอามาหมั้นเราได้ อาจจะไม่ครบแต่ก็มาหมั้นให้ ด้วยเงิน2หมื่น ทอง1บาท ส่วนอีก1บาท ผัใหญ่ที่บ้านเราออกให้ เป็นแหวนหมั้นในงานนั้นหล่ะ ดูเหมือนมันจบลงด้วยดีใช่ไหม แต่ไม่ใช่ งานหมั้นครั้งนี้เหมือนเป็นแผลเเรกในจิตใจที่เริ่มเกิดขึ้น
เมื่อแฟนเราเรียนจบ เค้าก็หางานทำเเล้วมาอยู่กับเรา ตอนนั้นก็เหมือนจะดี แต่ช่วงนั้นเรากำลังเปนงาน เเล้วงานที่ทำก็หนักมาก ทำให้ไม่มีเวลาให้เค้าเลย เค้าเบื่อเเละไม่ชอบงานที่ทำ เค้าทำงานได้แค่2เดือน เค้าก็บอกเราว่าเค้าจะออกจากงาน อยากเป็นนายตัวเอง เเละอยากกลับบ้านที่ต่างจังหวัดของเค้า แค่แม่เรารู้ว่าเค้าจะออกจากงาน แม่เราก็คิดมากอีกตามเคย กลัวว่าเค้าจะเกาะเรากิน แม่ก็เริ่มมองไม่ดีกะแฟนเราละ แฟนเราหางานเสริมซื้อมาขายไป แต่ตอนนั้นอายุเราน้อยการจัดการอะไรก็ไม่มี ก็ทำให้ขาดทุนไปเยอะ จนเค้าต้องกลับจริงๆเพราะเงินเค้าเริ่มหมดเเล้ว ครั้งสุดท้ายเราไปส่งของชิ้นสุดท้าย ด้วยความที่มันไกลและกลัวแม่จะคิดมาก เพราะขี่มอไซกันไป เราเลยบอกแต่ไปซื้อของเดะก็กลับ เเม่ก็โทรตามไม่หยุดเลย จนแฟนเราบอกไปว่าก็บอกๆไปจะอะไรหนักหนาเดะก็กลับเเล้ว แม่เราได้ยินก็ว่าแฟนเราว่าเสียมารยาทพูดแทรกเข้าในโทรศัพท์ได้ไง เราบอกเลยอันนี้เราผิดจริง เพราะเราแค่กลัวแม่เป็นห่วงเราเลยไม่พูดความจริง แฟนเราพอโดนด่าก็โทรบอกที่บ้านเค้าเเล้ว ก็บอกว่าจะกลับเเล้ว แค่หมั้น ลูกก็ยังไม่มี เลิกกันก็ได้ ตอนนั้นเราเสียใจมาก เราก็บอกแม่ว่า แฟนจะเลิกกับเราเเล้วแม่กะเลยมาเจอแฟนเราที่บ้าน ทะเลาะกันพักใหญ่ แต่ก็เครียกันจบในคืนนั้น ไม่ได้เลิกกัน แต่แผลนี้ก็ใหญ่พอสมควร นี่คือจุดเริ่มต้นที่แฟนเราไม่อยากเจอหน้าที่บ้านเราอีก
แฟนเรากลับต่างจังหวัดเค้ากะเราก็ระหองระแหงกันละ โทรหากันคุยกะดี3วัน ทะเลาะ4วัน เหนื่อยมากๆช่วงนั้น และเค้าไปทำธุระกิจกะพ่อเค้า พ่อเค้าก็สปอยทุกอย่างเอารถไปรีไฟแนนให้ เอาเงินมาลงทุนให้ ตอนนั้นกลัวเสียเค้าไปมากๆ เลยตัดสินใจตามเค้าไป แต่นั้น ก็ทำให้แม่เราเสียใจมากๆเหมือนกัน เราตัดใจทิ้งความสบายไปอยู่ต่างจังหวัด ตอนไปอยู่ เค้าก็ไม่สนใจเราเท่าไหร่ เรานอนร้องไห้ทุกวัน ตอนนั้นเค้าก็ใจร้ายกะเรามาก จนวันนึงธุระกิจเค้าเจ๋ง เเละเราก็หางานทำเองได้พอดี ตอนนั้นเราไม่สนเข้าเเล้วคิดในใจว่าจะเลิกกะเค้าแน่แต่ของเก็บเงินก่อนเเล้วจะไป แต่ยอมรับเลยถ้าเราไม่มีอยู่กับเค้าเราเองก็คงไม่โต อยู่กะแม่เราได้ทุกอย่าง มันเลยทำให้แม่มองเราว่าไม่โตสักที เราอยู่ที่ต่างจังหวัดเราอยู่ได้1ปี เราก็ได้งานใหม่ที่ระยอง แต่ครั้งนี้เราไม่แคร์ เเล้วแต่ จะไปกะเราก็ไป ไม่ตามไปก็ได้ ทุกอย่างเริ่มกลับกันครั้งนี้เราเองที่ใจร้ายกะเค้า แต่เค้าก็เลือกที่จะตามเรามา และเค้ารักเรามากตอนนี้ เราเองก็รักเค้า ตอนนี้เราคบกันได้5ถึว6ปีเเล้ว เเละเราอยากให้เค้าเข้าหาแม่เราอีกครั้ง แต่เหมือนเค้าจะไม่ยอมเลย เค้าคิดถึงเรื่องเก่าๆ ทำให้เค้าไม่อยากเจอที่บ้านเราอีก เค้าบอกเรายังไม่ถึงเวลา ละเวลานั้นเมื่อไหร่ แม่เราแก่ลงทุกวัน เราอยากพากันไปเที่ยว เหมือนพี่เขยกะพี่สาวเรา เราจะทำยังไงดี รึเรายื้อมันไปอีกไม่ได้เเล้ว ครวพอแค่นี้ไหมค่ะ ช่วยหน่อยค่ะ หมดทางเเล้วจริงๆ