ลัทธิวิญญาณเวียนว่ายตายเกิด คัมภีร์แต่งใหม่ใสกิ๊ก

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๗ สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค ว่าด้วย “การหลุดพ้นแห่งจิต” ดูกรภิกษุทั้งหลาย ถ้าจิตของภิกษุคลายกำหนัดแล้วจากรูปธาตุ หลุดพ้นแล้ว จากอาสวะทั้งหลาย เพราะไม่ถือมั่น. ถ้าจิตของ

141 142 ตรงนี้ท่านพระมหากัจจยานะกล่าวถึงสิ่งต่างๆที่ท่านได้กล่าวข้างต้นนั้น เป็นไปตามกระบวนการแห่งเหตุปัจจัย ตามหลักอิทัปปัจจยตา ปฏิจจสมุปบาท สายเกิด นะ เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้ย่อมมี เพราะความเกิดขึ้

“โคตรภูญาณ” คือ ญาณที่ทำหน้าที่เป็น “ประตูเชื่อม” ระหว่างโลกียภูมิ (จิตยังเวียนว่าย) ไปสู่โลกุตตรภูมิ (จิตพ้นกิเลส) หรือสภาวะจิตวิ่งเข้ารูหนอน สู่สภาวะจิตเดิมแท้และความว่างไร้ส