เราเป็นพนักงานขายเครื่องสำอางค่ะ เพิ่งผ่านโปร เงินเดือนเราอยู่ที่ประมาณ12,000กว่านิดๆ นี่รวมค่าคอม+หักค่าปกสค.และค่าชุดพนักงานด้วย750บาท เดือนไหนขายไม่ดีอย่าหวังจะได้กินคอมเน้นๆเลยค่ะ
แถมต้องหักค่ารถที่ใช้ขับไปทำงานด้วย3,098 ค่าเน็ตที่จ่ายอีก600กว่าบาท สรุปเหลือ8,000กว่าตั้งแต่ต้นเดือน
เราอยู่กับพ่อ2คนค่ะ บางครั้งพ่อก็ให้เรา บางครั้งพ่อก็เราจากเรา หากเราไม่พอจริงๆ ก็ต้องขอแม่ที่เลิกกับพ่อไปหลายปีแล้ว เดือนละ1-2พันเอง หากมันช็อตจริงๆ บางเดือนก็ไม่ขอ แต่เขาให้เราเอง
อาหารพ่อจะซื้อมาตอนเช้าเพื่อกิน2มื้อเลยคะเช้ากับเที่ยง ประมาณ80บาท มื้อเย็น70บาท กับข้าวสองอย่างกับข้าวถุงนึงค่ะ ซึ่งเงินที่ซื้อก็เป็นเงินเค้า (แต่ส่วนใหญ่เงินเรา อาทิตย์ล่ะ500-1000 เพราะต้องซื้ออาหารแมวด้วย เลี้ยงแค่2ตัวเองก่อนเรามีงานประจำทำเสียอีก)
ทำเองได้ค่ะแต่...จะแพงกว่าซื้อสำเร็จกินหรือเปล่า แค่หมูอย่างเดียวเอาง่ายๆ
ล่าสุดพีคมาก แม่ถามเราว่า "เราติดการพนันหรือเปล่า? เอาเงินไปเติมเกมใช่มั้ย" เรานี่WTFเลยค่ะ ถามว่าเพิ่งผ่านไปไม่ถึง15วันเลย เงินหมดแล้ว ถ้าไม่ใช่การพนันหรือเติมเกมมันคืออะไร?
(เราไม่เล่นการพนันค่ะ ไม่เล่นเลย เกมก็สายฟรีค่ะ ไม่เคยเติมเพราะรู้ว่าไม่มีเวลาเล่น)
เราพยามอธิบายเลยว่าเพราะอะไรแต่เหมือนอีกฝ่ายจะไม่ค่อยฟัง แล้วยังมีการบอกให้เราใช้ **อาทิตย์ล่ะ500** อีก (ว้อท!!!!) กินมาม่าไป ข้าวกับไข่ดาวกินเข้าไป ถูกๆไม่เปลือง
(ฉากนี้บอกเลยค่ะเกือบด่าแม่ตัวเองแล้ว)
แม่เราเป็นแม่บ้านแล้วก็ทำงานแบบรับเหมากับลุง งานแบบลงโป๊ะเรือ ขุดถมที่ อะไรพวกนี้ซึ่งเราก็ไม่รู้หรอกค่ะว่ารายได้เท่าไหร่ ทุนเท่าไหร่ เพราะเราไม่คิดจะถามและรู้ว่าแม่ก็ไม่อยากตอบ
แม่: เครื่องสำอางแต่งหน้า ยาย้อมผม ไม่ต้องทำไม่ต้องซื้อใช้แล้ว มะเร็งจะกินหัว ครีมก็เปลืองไม่ต้องใช้ รองเท้าก็ไม่ต้องซื้อ ใช้คู่เดียวพอ บลาๆๆๆ (อยากแปะแชทมากแต่ยังลงรูปในกระทู้ไม่ได้)
ลูก: แม่! ที่ทำงานหนูเขาห้ามย้อมผมอยู่แล้ว(ส่งรูปหัวปกติไปเลย) หนูทำงานขายเครื่องสำอางก็จริง แต่ทุกวันนี้เอาของที่ร้านใช้หมดนะ ครีมบางตัวยังโด้วกลับมาใช้ที่บ้านเลย แล้วทำงานขายเครื่องสำอางต้องแต่งหน้าทุกวันป่ะ! ภายนอกต้องดูดี จะให้กร้านแดดผิวดำแดงอย่างแม่มาขายหรอ แล้วรองเท้าอ่ะ ซื้อใหม่ที่ไหน แหกแล้วแหกอีกเนี่ย (แล้วเราก็ส่งรูปคัทชูที่พื้นแหกแล้วไปให้ดู แล้วก็อีแตะที่พื้นไร้ดอกแล้ว)
แม่: เยอะจริงๆเลย ถ้าที่ทำงานมันห้ามเยอะนักก็ลาออกแล้วหางานใหม่ เอาที่มันใกล้บ้าน ไม่ก็ออกมาขายยาลดความอ้วน เราหุ่นดีอยู่แล้ว ขายไปเลย หรือขายเสื้อผ้าก็ได้
ลูก: เอาเงินจากไหนแม่?
แม่: ทำงานเก็บเงินสิ
ลูก: แล้วคิดว่ามันจะขายได้เหรอ?
แม่: ก็หาทางแล้วพยายามเอาสิ โตแล้ว
(จากนั้นก็ร่ายยาวเลยจ้ะ)
แล้วยังมีการบอกให้เก็บเงินเพื่อซื้อบ้านอีก ตั้งงบกี่ล้านก็คิดเอา......เส้นกระตุกแล้วค่ะ (ตอนนี้เช่าบ้านอยู่ค่ะ เป็นหอพักที่พ่อทำงาน เจ้านายเขาให้อยู่ตั้งแต่ก่อนเราเกิดอีก) ที่ดินเป็นของตัวเองยังไม่มี ริจะให้ซื้อบ้าน เถียงกันพักใหญ่เลย ดีที่พิมพ์แชท ถ้าโทรนี่เราอาจสติแตกก็ได้
สุดท้ายไม่ลืมให้เราตั้งใจสวดมนต์ แผ่เมตตา ขอพรพุทธคุณให้เงินไหลมาเทมา คนรักคนเอ็นดู (แทบกรี๊ดค่ะ ไม่อินมากบอกเลย) แล้วเราย้อนถามแม่ไป "ถ้ามันส่งผลจริง แม่ที่สวดทุกวันทำไมถึงยังมีคนไม่จริงใจเข้าหา? ทำไมยังไม่มีลูกค้ามาจ้างงานแบบจัดหนัก? แล้วบ้านที่บอกว่าแม้แต่เงินซื้อเสายังไม่มี ไอ้ที่ให้สวดมนต์อ่ะมันช่วยบ้างมั้ย? รู้เหรอว่าคำสวดทั้งหลายแหล่แปลว่าอะไร?" เขาก็เลี่ยงไม่ตอบ หาว่าเราเถียง บอกให้เราทำตามแล้วอย่าตั้งคำถาม แล้วเรื่องงานใกล้บ้านอ่ะ หาๆไว้ด้วย
เราก็บอกว่า "เลือกแล้วมันไม่มีงานไงไอ้ใกล้ๆบ้าน มีแต่งานไกลบ้าน มีแต่เซเว่นอ่ะ เซเว่นที่มารดาไม่อยากให้ทำเด็ดขาดไง" แล้วก็เงียบหายไปเลย
เราอยู่ในเมือง แต่แม่เราอยู่ตจว.แถบชานเมืองนอกเมืองเลยค่ะ เราไม่รู้ว่าพื้นที่ตรงนั้น เศรษฐกิจตรงนั้นเป็นยังไง เขาก็ไม่รู้ว่าเราเป็นยังไงตอนนี้
คือเราไม่ได้อยากจะทักไปขอยืมเงินแม่หรอกค่ะถ้าไม่จำเป็นจริงๆ เราก็รู้ว่าเขาเองก็ไม่ได้มีเงินมากอะไรขนาดนั้น แต่เราคิดว่าก็ดีกว่าไปกู้ธนาคารหรือยืมเพื่อน ญาติๆนี่ไม่ต้องพูดถึงค่ะ ตัดขาดกันแล้ว เพราะมีแต่เรื่องทุกข์ใจมาให้ตลอด
บ่นเรื่องแม่ซะเยอะเลย.....คือเราสงสัยจริงนะสิ่งที่แม่เราพูด เขาอยู่ในยุคเดียวกันกับเราหรือเปล่าที่บอกว่าให้ประหยัดใช้อาทิตย์ล่ะ500 ยุคที่ข้าวของทุกอย่างรวมถึงน้ำมันแพงขึ้นๆ เว้นค่าแรงเนี่ย จะอยู่รอดยังไงอาทิตย์ล่ะ500?
แล้วไอ้สิ่งที่แม่เราบอกเช่นสวดมนต์ หายาลดความอ้วนหรือเสื้อผ้าขาย คืออะไร? ทำไมเขาคิดว่ามันง่ายที่จะทำขนาดนั้นเลยหรอ?
เราเครียดมากนะทั้งเรื่องเงินแล้วก็ความคิดของแม่เราเนี่ย ทุกคนว่าเราควรจะจัดการความคิดของเราที่มีต่อแม่ยังไง? แล้วที่แม่เราแนะนำอ่ะมันเข้าท่าจริงๆหรอ? แล้วคิดว่าเราจะอยู่รอดได้ยังไงด้วยเงิน8,000บาทช่วงต้นเดือน บางเดือนหักทุกอย่างแล้วเหลือต่ำกว่านั้นก็มี
ความคิดไม่ลงรอยกับแม่มากในหลายๆเรื่อง
แถมต้องหักค่ารถที่ใช้ขับไปทำงานด้วย3,098 ค่าเน็ตที่จ่ายอีก600กว่าบาท สรุปเหลือ8,000กว่าตั้งแต่ต้นเดือน
เราอยู่กับพ่อ2คนค่ะ บางครั้งพ่อก็ให้เรา บางครั้งพ่อก็เราจากเรา หากเราไม่พอจริงๆ ก็ต้องขอแม่ที่เลิกกับพ่อไปหลายปีแล้ว เดือนละ1-2พันเอง หากมันช็อตจริงๆ บางเดือนก็ไม่ขอ แต่เขาให้เราเอง
อาหารพ่อจะซื้อมาตอนเช้าเพื่อกิน2มื้อเลยคะเช้ากับเที่ยง ประมาณ80บาท มื้อเย็น70บาท กับข้าวสองอย่างกับข้าวถุงนึงค่ะ ซึ่งเงินที่ซื้อก็เป็นเงินเค้า (แต่ส่วนใหญ่เงินเรา อาทิตย์ล่ะ500-1000 เพราะต้องซื้ออาหารแมวด้วย เลี้ยงแค่2ตัวเองก่อนเรามีงานประจำทำเสียอีก)
ทำเองได้ค่ะแต่...จะแพงกว่าซื้อสำเร็จกินหรือเปล่า แค่หมูอย่างเดียวเอาง่ายๆ
ล่าสุดพีคมาก แม่ถามเราว่า "เราติดการพนันหรือเปล่า? เอาเงินไปเติมเกมใช่มั้ย" เรานี่WTFเลยค่ะ ถามว่าเพิ่งผ่านไปไม่ถึง15วันเลย เงินหมดแล้ว ถ้าไม่ใช่การพนันหรือเติมเกมมันคืออะไร?
(เราไม่เล่นการพนันค่ะ ไม่เล่นเลย เกมก็สายฟรีค่ะ ไม่เคยเติมเพราะรู้ว่าไม่มีเวลาเล่น)
เราพยามอธิบายเลยว่าเพราะอะไรแต่เหมือนอีกฝ่ายจะไม่ค่อยฟัง แล้วยังมีการบอกให้เราใช้ **อาทิตย์ล่ะ500** อีก (ว้อท!!!!) กินมาม่าไป ข้าวกับไข่ดาวกินเข้าไป ถูกๆไม่เปลือง
(ฉากนี้บอกเลยค่ะเกือบด่าแม่ตัวเองแล้ว)
แม่เราเป็นแม่บ้านแล้วก็ทำงานแบบรับเหมากับลุง งานแบบลงโป๊ะเรือ ขุดถมที่ อะไรพวกนี้ซึ่งเราก็ไม่รู้หรอกค่ะว่ารายได้เท่าไหร่ ทุนเท่าไหร่ เพราะเราไม่คิดจะถามและรู้ว่าแม่ก็ไม่อยากตอบ
แม่: เครื่องสำอางแต่งหน้า ยาย้อมผม ไม่ต้องทำไม่ต้องซื้อใช้แล้ว มะเร็งจะกินหัว ครีมก็เปลืองไม่ต้องใช้ รองเท้าก็ไม่ต้องซื้อ ใช้คู่เดียวพอ บลาๆๆๆ (อยากแปะแชทมากแต่ยังลงรูปในกระทู้ไม่ได้)
ลูก: แม่! ที่ทำงานหนูเขาห้ามย้อมผมอยู่แล้ว(ส่งรูปหัวปกติไปเลย) หนูทำงานขายเครื่องสำอางก็จริง แต่ทุกวันนี้เอาของที่ร้านใช้หมดนะ ครีมบางตัวยังโด้วกลับมาใช้ที่บ้านเลย แล้วทำงานขายเครื่องสำอางต้องแต่งหน้าทุกวันป่ะ! ภายนอกต้องดูดี จะให้กร้านแดดผิวดำแดงอย่างแม่มาขายหรอ แล้วรองเท้าอ่ะ ซื้อใหม่ที่ไหน แหกแล้วแหกอีกเนี่ย (แล้วเราก็ส่งรูปคัทชูที่พื้นแหกแล้วไปให้ดู แล้วก็อีแตะที่พื้นไร้ดอกแล้ว)
แม่: เยอะจริงๆเลย ถ้าที่ทำงานมันห้ามเยอะนักก็ลาออกแล้วหางานใหม่ เอาที่มันใกล้บ้าน ไม่ก็ออกมาขายยาลดความอ้วน เราหุ่นดีอยู่แล้ว ขายไปเลย หรือขายเสื้อผ้าก็ได้
ลูก: เอาเงินจากไหนแม่?
แม่: ทำงานเก็บเงินสิ
ลูก: แล้วคิดว่ามันจะขายได้เหรอ?
แม่: ก็หาทางแล้วพยายามเอาสิ โตแล้ว
(จากนั้นก็ร่ายยาวเลยจ้ะ)
แล้วยังมีการบอกให้เก็บเงินเพื่อซื้อบ้านอีก ตั้งงบกี่ล้านก็คิดเอา......เส้นกระตุกแล้วค่ะ (ตอนนี้เช่าบ้านอยู่ค่ะ เป็นหอพักที่พ่อทำงาน เจ้านายเขาให้อยู่ตั้งแต่ก่อนเราเกิดอีก) ที่ดินเป็นของตัวเองยังไม่มี ริจะให้ซื้อบ้าน เถียงกันพักใหญ่เลย ดีที่พิมพ์แชท ถ้าโทรนี่เราอาจสติแตกก็ได้
สุดท้ายไม่ลืมให้เราตั้งใจสวดมนต์ แผ่เมตตา ขอพรพุทธคุณให้เงินไหลมาเทมา คนรักคนเอ็นดู (แทบกรี๊ดค่ะ ไม่อินมากบอกเลย) แล้วเราย้อนถามแม่ไป "ถ้ามันส่งผลจริง แม่ที่สวดทุกวันทำไมถึงยังมีคนไม่จริงใจเข้าหา? ทำไมยังไม่มีลูกค้ามาจ้างงานแบบจัดหนัก? แล้วบ้านที่บอกว่าแม้แต่เงินซื้อเสายังไม่มี ไอ้ที่ให้สวดมนต์อ่ะมันช่วยบ้างมั้ย? รู้เหรอว่าคำสวดทั้งหลายแหล่แปลว่าอะไร?" เขาก็เลี่ยงไม่ตอบ หาว่าเราเถียง บอกให้เราทำตามแล้วอย่าตั้งคำถาม แล้วเรื่องงานใกล้บ้านอ่ะ หาๆไว้ด้วย
เราก็บอกว่า "เลือกแล้วมันไม่มีงานไงไอ้ใกล้ๆบ้าน มีแต่งานไกลบ้าน มีแต่เซเว่นอ่ะ เซเว่นที่มารดาไม่อยากให้ทำเด็ดขาดไง" แล้วก็เงียบหายไปเลย
เราอยู่ในเมือง แต่แม่เราอยู่ตจว.แถบชานเมืองนอกเมืองเลยค่ะ เราไม่รู้ว่าพื้นที่ตรงนั้น เศรษฐกิจตรงนั้นเป็นยังไง เขาก็ไม่รู้ว่าเราเป็นยังไงตอนนี้
คือเราไม่ได้อยากจะทักไปขอยืมเงินแม่หรอกค่ะถ้าไม่จำเป็นจริงๆ เราก็รู้ว่าเขาเองก็ไม่ได้มีเงินมากอะไรขนาดนั้น แต่เราคิดว่าก็ดีกว่าไปกู้ธนาคารหรือยืมเพื่อน ญาติๆนี่ไม่ต้องพูดถึงค่ะ ตัดขาดกันแล้ว เพราะมีแต่เรื่องทุกข์ใจมาให้ตลอด
บ่นเรื่องแม่ซะเยอะเลย.....คือเราสงสัยจริงนะสิ่งที่แม่เราพูด เขาอยู่ในยุคเดียวกันกับเราหรือเปล่าที่บอกว่าให้ประหยัดใช้อาทิตย์ล่ะ500 ยุคที่ข้าวของทุกอย่างรวมถึงน้ำมันแพงขึ้นๆ เว้นค่าแรงเนี่ย จะอยู่รอดยังไงอาทิตย์ล่ะ500?
แล้วไอ้สิ่งที่แม่เราบอกเช่นสวดมนต์ หายาลดความอ้วนหรือเสื้อผ้าขาย คืออะไร? ทำไมเขาคิดว่ามันง่ายที่จะทำขนาดนั้นเลยหรอ?
เราเครียดมากนะทั้งเรื่องเงินแล้วก็ความคิดของแม่เราเนี่ย ทุกคนว่าเราควรจะจัดการความคิดของเราที่มีต่อแม่ยังไง? แล้วที่แม่เราแนะนำอ่ะมันเข้าท่าจริงๆหรอ? แล้วคิดว่าเราจะอยู่รอดได้ยังไงด้วยเงิน8,000บาทช่วงต้นเดือน บางเดือนหักทุกอย่างแล้วเหลือต่ำกว่านั้นก็มี