เลี้ยงญาติดีกว่าเลี้ยงหมาแมวจริงเหรอ? ตัดออกจากชีวิตได้ไม่ผิดใช่ไหม

เคยเมตตาญาติยากจนแต่ตอนนี้เลิกเมตตาคนพวกนี้แล้ว เพราะพ่อแม่ชอบเห็นญาติสำคัญกว่าลูกตัวเอง ซึ่งญาติก็ไม่ใช่จะดีอะไรนักหนา ชอบสตรอ มีลูกเมื่อไม่พร้อม ลูกเยอะแต่ไร้คุณภาพ ผลของความไร้คุณภาพจึงมาตกที่ครอบครัวเรา เห็นครอบครัวเราเป็นแค่เครื่องมือหาผลประโยชน์ เห็นแต่เรื่องเดือดร้อนเงินและสิ่งไม่ดีเข้ามาในชีวิต แม้จะเครือญาติที่เป็นสายเลือดเดียวกัน แต่ไม่ลงรอยกันเพราะการใช้ชีวิตไม่เหมือนกันตั้งแต่แรกแถมยังชอบยุ่งเรื่องส่วนตัวและชอบพูดกดเราให้ต่ำลงทั้งๆที่ตัวเองดีได้ไม่เท่า ไม่ว่าจะเรื่องรูปลักษณ์หน้าตา เรื่องการศึกษา และเรื่องงาน แค่ชีวิตก็แตกต่างตรงข้ามกันแล้วตั้งแต่ฐานะ การเลี้ยงดู สังคมรอบตัว จนถึงเรื่องการศึกษา ตั้งแต่มันเข้ามาอาศัยในบ้าน พ่อแม่มองเราผิดทุกเรื่อง ญาติฉันเป็นคนดีแต่ลูกฉันเป็นคนไม่ดีตลอด มองไม่เคยเห็นความดีเราเลย ไม่มีอะไรเป็นของตัวเองแต่หน้าด้านใช้ของคนอื่นแล้วยังมาทำพฤติกรรมไม่ดีกับเราทั้งๆที่พ่อแม่เราดีกับมัน พยายามเข้ามาแทรกกลางครอบครัวที่เค้าอบอุ่นมีความสุขดี เพราะมันเป็นคนที่ขาดความอบอุ่นไม่มีใครรัก พ่อแม่ให้เหตุผลว่าเลี้ยงญาติดีกว่าเลี้ยงหมานะ ตรงที่มันรู้จักบุญคุณป็นที่พึ่งให้ได้ตอนแก่ สงสัยว่า เอาอะไรมาการันตีว่าญาติมันจะรู้จักบุญคุณ เป็นที่พึ่งให้ได้ แค่ตัวเองยังเอาไม่รอด ยินดีกับคนอื่นยังทำไม่ได้ ติดนิสัยเกาะคนอื่นกินแบบหน้าด้านๆ ไม่รู้จักหางานดีๆทำทั้งๆที่มีคนคอยป้อนให้ตลอด พูดตรงๆมองไม่เห็นถึงความเจริญก้าวหน้าในชีวิตของคนพวกนี้ ชอบใช้ของฟุ่มเฟือยเกินกำลังเงินตัวเองทั้งๆที่ยังต้องอาศัยอะไรหลายๆอย่างของคนอื่น ค่าใช้จ่ายในบ้านก็ไม่เคยคิดจะเอ่ยปากช่วยซักครั้ง พอให้ช่วยทำงานเล็กๆน้อยๆที่ไม่ได้ลำบากอะไรก็เอาแต่เงิน ถ้าไม่ให้เงินก็ไม่ทำ นิสัยฉลาดแกมโกง คิดว่าคนอื่นโง่แต่ตัวเองฉลาดกว่าคนอื่น พอเกาะครอบครัวเราไม่ได้ก็เร่ร่อนไปเกาะครอบครัวคนอื่นที่เค้าจิตใจดีมีเมตตาไม่ทันเล่ห์เหลี่ยม สงสัยจริงๆจะเอาอะไรมาทดแทน ขนาดตายยังตายแทนไม่ได้เลย เอาจริงๆไม่ต้องทดแทนด้วยเงินก็ได้ อย่างน้อยก็ควรมีจิตใต้สำนึกในเรื่องที่คนปกติในสังคมเค้าคิดกัน เคยคิดถ้าเรามีครอบครัวมีลูกจะไม่ยอมให้ลูกเกิดมาอย่างไร้คุณภาพและเป็นภัยต่อสังคมแบบนี้