คุณเคยคิดอยากกลับไปมีความสุขอีกไหมคะ???

   เราอายุ 20 เดือนกันยายนนี้ 21 แล้วค่ะ 
ครอบครัวเรามี ( น้อง แม่ "อยู่ด้วยกัน") พ่อ("มีครอบครัวใหม่") ส่วนฉันอยู่กับพี่สาวคนละพ่อค่ะ
  ตอนนี้ฉันดรอปเรียนมา2ครั้ง เสียเวลามา3ปีหลังเรียนจบ ม.6 ค่ะ
ขอเล่าย้อนกลับไปหน่อยนะคะ
   เรามีความคิดมาตลอดในการเรียนว่าเราจะจบมามีหน้าที่การงานแล้วสร้างบ้านให้แม่เราอยู่ค่ะ
>>ตั้งแต่เด็กๆที่จำความได้ แม่ฉันมีสามี 2คน พ่อเราคือคนที่ 2 ค่ะ ตั้งแต่เริ่มเรียนมา(คุณครูมักจะถามเรื่องพ่อฉันตลอด) ว่าพ่อฉันทำอะไรอยู่ไหน พ่อแม่ว่างมาทำกิจกรรมที่โรงเรียนรึป่าว? ความจริงแล้วพ่อกับแม่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ พ่อจะอู่รถ แม่เราทำงานโรงงาน ตั้งแต่เช้า จนเย็น ไม่มีเวลามารับมาส่ง
มีจักรยานคันเดียวที่แม่ต้องปั่นไปทำงาน ส่วนพ่อ ตื่นตั้งแต่เช้าทำงานขับรถค่ะ แม่ฉันไม่มีเวลาเลี้ยงดูเพราะต้องหาเงินเลี้ยงลูก3คนตอนนั้น เราเป็นคนที่3ค่ะ ตอนนั้นแม่เคยพาเราไปฝากเขาเลี้ยง ภาพที่ยังติดตามาตลอด ฉันโดนพี่เลี้ยงจับขังล่ามขาไว้ ที่จำได้ว่าเราไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจ เขาราดน้ำฉัน ใช้ฝักบัว ใส่บนหัว จนหายใจไม่ออก ณ ตอนนั้นมันทรมานมาก หายใจไม่ออก มองเห็นแต่สายน้ำที่ไหลลงมา แล้วความเจ็บปวดที่ฝั่งอยู่ในใจ จนแม่เห็นฉันถูกล่ามไว้ แม่ก็ให้น้องสะใภ้ช่วยดูค่ะ และคนรอบแถวๆนั้นดู จากนั้นพอได้ขึ้นเรียนอนุบาลแม่จะจ้างพี่วินมารับมาส่ง เขาจะมักมาไม่ตรงเวลา ทิ้งไว้ที่โรงเรียนจน5โมงก็ยังไม่มา6โมงก็ไม่เห็น เราเลยตัดสินใจเดินทางคนเดียวหัดข้ามถนนคนเดียว เดินอยู่ริมคลองระหว่างทางเป็นทุ่งนา ฉันเลยชินโดนการไม่รอ และเลือกที่กลับเอง ฉันเกลียดการรอคอยมากที่สุด เพราะมีครั้งนึง พ่อสัญญาว่าจะมารับเราไปเที่ยว แต่ท่านไม่ว่างปล่อยให้ฉันเเต่งตัวรอตั้งแต่เช้าจน3ทุ่มห้างปิด ฉันเลยรู้สึก เจ็บปวดและทรมานใจมากที่สุด บางคนอาจจะไม่เข้าใจนะคะว่าการผิดสัญญาหรือปล่อยให้รอโดยไม่มีความหวังมันทรมานแค่ไหน
   หลังจากปิดเทอม ฉันอยู่บ้านคนเดียวค่ะ แม่ฝากให้ป้าๆน้าๆข้างบ้านเป็นหูเป็นตาให้ แต่พวกท่านลืมนึกถึงว่าฉันเป็นผู้หญิง ถูกค่ะ!! ฉันโดนลูกพี่ลูกน้อง ละเมิดทางเพศ ด้วยการเล่นอวัยวะของฉันและเอาสิ่งนั้นเข้ามาแต่ไม่สำเร็จความไคร่ หลังจากนั้นฉันมักจะโดนแบบนั้นเป็นบ่อยครั้ง บางคนเป็นแค่ข้างบ้าน เขาจับฉันนั่งบนตรงนั้นแล้วให้ฉันถูไถ่มัน ที่บ้านไม่มีใครรู้ พอวันนึงแม่ให้ฉันไปอยู่กับใครไม่รู้แล้วฝากให้เลี้ยงดูค่ะ เหตุการณ์เดิมค่ะ!!! ฉันโดนผู้ชายใครไม่รู้เอามือมาจับและเล่นของฉัน เหตุการณ์ต่างๆฉันไม่เคยบอกใคร พอได้เจอหน้าคนเหล่านั้นฉันก็แค่ทำเป็นจำไม่ได้ เพราะตอนนั้นฉันไม่รู้ว่านั้นคืออะไร
       "สมัยนั้นแม่ฉันไม่มีเวลาดู คอยสอน หรืออะไรต่างๆ มันไม่ใช่ข้ออ้างต่างๆแต่เขาแค่ต้องหาเงินเลี้ยงดูพวกเราค่ะ" 
   ฉันตื่นมาพร้อมกับข้าวของตาที่ขี่รถเร่ขายของระหว่างวัน ฉันมักจะอยู่เล่นกับพี่ข้างบ้านแต่เขามักจะรังเกรียจฉันไม่ให้ฉันเข้าบ้านให้นั่งอยู่ตรงสะพาน หรือไม่ก็เดินเร่ตามซอย เดินตากแดด เดินตามวัยเดียวกัน ฉันมักจะขโมยจักรยานข้างบ้านมาขี่เล่นทุ่งนาคนเดียว ...เคยคิดนะสักวันนึงจะมีเพื่อนเข้ามารุมแย่งเล่นกับเราให้เรานอนเล่นด้วยแบ่งของเล่นด้วยกัน ฉันคิดแบบนั้นมาเสมอค่ะ แค่อยากเป็นคนที่เขาเอ็นดู พวกป้าๆน้าๆพี่ๆน้องๆ
   พอเริ่มขึ้นป.1 มักจะเหตุการณ์พ่อพาเราไปนั่งรถทำงานด้วย แต่มักจะมีผู้หญิงไปด้วยเสมอมาจะอ้างว่าเพื่อนพ่อ จนมีเหตุการณ์พ่อกับแม่ฉันทะเลาะจนแม่ฉันพาไปอยู่กับน้าที่หาดใหญ่ค่ะ เราไม่รู้อะไรเลย แม่หอบเรากับน้องเราไปกัน3คนค่ะ   (แม่มีสามี2คน คนแรก2คน พ่อเรา มีเราและน้อง)
  "ตอนนั้นฉันไม่รู้หรอกว่าความสุขคืออะไร?ความทุกข์คืออะไร?"รู้แค่ว่า เมื่อไหร่แม่จะซื้อให้แบบเขาบ้าง มาอยู่ที่นี้ก้ไม่พ้นนะคะ มีเด็กผู้ชายที่อายุไม่มากกว่าเราพยายามจูบและเล่นของฉัน เหมือนเดิมค่ะ ฉันไม่กล้าบอกใคร เรื่องก็ผ่านไป 
  พอได้เริ่มเข้าเรียนใหม่ที่ใหม่ ฉันก็ยังมีความคิดว่า อยากมีเพื่อนเยอะๆคุยเล่นกับฉันสนุกๆ พอเอาเข้าจริงฉันแทบจะไม่ค่อยมีเพื่อนหรือคนที่รู้จักชื่อฉันเลย
เรียนก็ไม่เก่ง ไม่มีเงินซื้อโทรศัพท์คุยเล่นกับเขา ไม่มีรูปสมัยเด็กๆที่ถ่ายกับเพื่อน มีเครื่องโทรศัพท์ปุ่มกดที่สามารถโทรหาแม่ได้คนเดียว เพลงก้หาฟังไม่ได้ ได้แต่เติมเงินและเป็นวิทยุอัดเสียงเพลงที่เราชอบ พอได้เปิดฟังฉันโดนเพื่อนล่อค่ะ ว่าเพลงอะไรมีแค่นั้นจนฉันโมโหและเสียใจจนปาโทรศัพท์พัง รู้ตัวอีกทีก็เป็นเด็กขี้อิจฉา เห็นเขามีอะไรน่ารักๆสวยๆอยากจะขโมยมาเป็นของตัวเอง เพื่อนก็เหมือนกันค่ะ ฉันจะทำยังไงให้เขาเล่นกับเราบ้าง พอเปลี่ยนชั้นเรียนไปเรื่อยๆ ฉันเห็นเพื่อนกลับบ้านเย็นเพราะเพื่อนนั่งเล่นกันหลังเลิกเรียนเลยขอแม่กลับเย็นค่ะ บางวันแม่ก็มารับตอนเลิกงานไปเลย6โมงเย็นบ้าง 1ทุ่มบ้าง ฉันมีความคิดเสมอว่าเมื่อไหร่จะโตๆจะได้ไม่พึ่งแม่สักที 
   ฉันไม่เคยประสบความสำเร็จกับการมีเพื่อนสักทีเลยค่ะ ฉันมักจะร้องไห้บอกแม่เสมอว่าเพื่อนไม่คุยเพื่อนไม่เล่นด้วย ถามว่าสนุกไหมระหว่างเรียนชั้นประถมและมัธยมต้น สนุกค่ะ แต่ดูคนอื่นแล้วมีความสำเร็จและสนุกมากกว่า ฉันมักจะตั้งคำถามเสมอมา เขาทำยังไง พูดยังไง ต้องทำตัวแบบไหน ถึงจะมีคนนู้นคนนี้อยากคุยอยากเล่นด้วย ตอนนี้ก็เป็นค่ะ