รบกวนปรึกษาเพื่อนๆ ในพันทิปหน่อยนะคะ คือ ลูกสาวเราวัย 12 ปี มีอาการวิตกจริตเรื่องความสะอาดจนเกินเหตุค่ะ คือรายละเอียดมีเยอะมาก ขอนำมาเล่าให้ฟังเฉพาะที่เด่นๆ นะคะ
1.เวลาใช้ห้องน้ำในบ้าน แกชอบโรยแป้งไว้รอบชักโครก+พื้นห้องน้ำค่ะ พอถามว่าทำไมทำแบบนี้ เขาบอกว่ามันสกปรกเวลาพ่อกับแม่ใช้ แล้วแม่เท้าดำ (แม่คือเรานะคะ คือเราชอบเดินเท้าเปล่าในบ้านน่ะค่ะ จะเท้าดำเพราะฝุ่นดินทั่วไป ซึ่งเราก็เช็ดเท้าอยู่ตลอด)
2.วิตกจริตมากเวลาแม่จะเข้าไปทำความสะอาดในห้องให้ บอกว่าแม่เท้าดำ กลัวทำให้พื้นห้องของเขาเลอะ ไม่ชอบให้แม่หยิบจับของ แม่สกปรก (คือเวลาเราทำงานบ้าน เหงื่อจะออกทั่วตัวน่ะค่ะ แล้วเราอ้วนด้วย เหงื่อออกง่าย เขาเลยว่าเราสกปรก)
3.เวลาพูดใกล้ๆ แกชอบก้มหัวหลบค่ะ หรือเอามือไปอังปากแก้วน้ำไว้ บอกว่ากลัวน้ำลายพ่อแม่กระเด็นใส่
เฮ้อ พอมีวิธีแก้ไขไหมคะ คือรักความสะอาดมันก็ดีนะ แต่บางทีเราว่ามันมากไปค่ะ เราก็บอกสอนเขาแล้วนะคะว่าเขาระแวงมากไป กลัวไปอยู่ในสังคมแล้วจะลำบาก กลัวไปเผลอทำท่าทีรังเกียจคนอื่นๆ ด้วยน่ะค่ะ เขาก็เถียงกลับ ลงเอยด้วยการทะเลาะกันทุกครั้ง
อันนี้แค่บางส่วนนะคะ จริงๆ ยังมีอย่างอื่นอีกเยอะมาก คือเขาแทบจะรังเกียจทุกคนในบ้านยกเว้นตัวเอง โดยเฉพาะแม่ (เราเอง) ที่เขารังเกียจมากๆ ค่ะ บอกว่าสกปรก เท้าดำ ตัวมีกลิ่น ... กลุ้มใจจริงๆ ค่ะ เพราะทั้งบ้านเราเป็นแม่บ้านเต็มตัว ทำความสะอาดบ้าน ทำกับข้าว เลี่ยงไม่ให้ไม่มีเหงื่อไม่ได้จริงๆ ค่ะ แต่เวลาเรามีเหงื่อ เราไม่ได้ไปใกล้เขานะคะ เขาจะรังเกียจก็ต่อเมื่อเราเข้าไปใกล้ข้าวของของเค้า หรือเดินเฉียดกรายเขาน่ะค่ะ ลูกเราเป็นผู้หญิงนะคะ อายุ 12 ขึ้นป.6 แล้ว ตอนนี้เป็นปัญหามาก เราแทบจะเดินขึ้นชั้นสองของบ้านไม่ได้เลยค่ะ เพระาลูกจะกังวลทุกครั้งว่าแม่จะเข้าไปในห้องนอนเขา ซึ่งจริงเราเข้าไปทำธุระในห้องนอนเราต่างหาก พอเราลงมาจะคอยถามทุกครั้ง แม่เข้าไปในห้องหนูไหมๆ บอกไม่ได้เข้าไปก็ไม่เชื่อค่ะ ห้องนอนทุกคนจะอยู่ที่ชั้นสองค่ะ
เราไม่รู้ว่าลูกเราคนนี้จะเป็นเจ้ากรรมนายเวรเราหรือเปล่านะคะ คือบอกสอนไม่ได้ แทบจะก้าวร้าว คนพ่อก็ไม่เห็นใจเรา หาว่าเราไม่สอนลูก คือเราสอนแล้ว เขาไม่เอาเลยค่ะ จะยึดตามความคิดตัวเอง แล้วก็อย่างที่บอก คือมีท่าทีรังเกียจเราอย่างเห็นได้ชัด ทั้งที่เราไม่เคยตี ไม่เคยสั่งให้มาช่วยทำอะไร (มีแต่เขาที่สั่งให้เราหยิบนั่นนี่ ทำนั่นนี่ให้) พอมองลูกสาวลูกชายคนอื่นในวัยเดียวกันที่เห็นอกเห็นใจพ่อแม่ ช่วยงานพ่อแม่เล็กๆ น้อยๆ แล้วได้แต่สะท้อนใจลึกๆ ค่ะ
ปล.แต่แปลกอยู่อย่างค่ะ เขารังเกียจความสกปรก แต่ไม่ชอบให้ในห้องนอนมีถังขยะ คือเช้ามา เศษกระดาษต่างๆ ทิชชูจะอยู่บนโต๊ะ เพราะถังขยะอยู่นอกห้องค่ะ กลางคืนน่าจะขี้เกียจเดินออกมาทิ้ง
ลูกสาววัย 12 มีปัญหาเรื่องรังเกียจความสกปรกอย่างเกินเหตุ
1.เวลาใช้ห้องน้ำในบ้าน แกชอบโรยแป้งไว้รอบชักโครก+พื้นห้องน้ำค่ะ พอถามว่าทำไมทำแบบนี้ เขาบอกว่ามันสกปรกเวลาพ่อกับแม่ใช้ แล้วแม่เท้าดำ (แม่คือเรานะคะ คือเราชอบเดินเท้าเปล่าในบ้านน่ะค่ะ จะเท้าดำเพราะฝุ่นดินทั่วไป ซึ่งเราก็เช็ดเท้าอยู่ตลอด)
2.วิตกจริตมากเวลาแม่จะเข้าไปทำความสะอาดในห้องให้ บอกว่าแม่เท้าดำ กลัวทำให้พื้นห้องของเขาเลอะ ไม่ชอบให้แม่หยิบจับของ แม่สกปรก (คือเวลาเราทำงานบ้าน เหงื่อจะออกทั่วตัวน่ะค่ะ แล้วเราอ้วนด้วย เหงื่อออกง่าย เขาเลยว่าเราสกปรก)
3.เวลาพูดใกล้ๆ แกชอบก้มหัวหลบค่ะ หรือเอามือไปอังปากแก้วน้ำไว้ บอกว่ากลัวน้ำลายพ่อแม่กระเด็นใส่
เฮ้อ พอมีวิธีแก้ไขไหมคะ คือรักความสะอาดมันก็ดีนะ แต่บางทีเราว่ามันมากไปค่ะ เราก็บอกสอนเขาแล้วนะคะว่าเขาระแวงมากไป กลัวไปอยู่ในสังคมแล้วจะลำบาก กลัวไปเผลอทำท่าทีรังเกียจคนอื่นๆ ด้วยน่ะค่ะ เขาก็เถียงกลับ ลงเอยด้วยการทะเลาะกันทุกครั้ง
อันนี้แค่บางส่วนนะคะ จริงๆ ยังมีอย่างอื่นอีกเยอะมาก คือเขาแทบจะรังเกียจทุกคนในบ้านยกเว้นตัวเอง โดยเฉพาะแม่ (เราเอง) ที่เขารังเกียจมากๆ ค่ะ บอกว่าสกปรก เท้าดำ ตัวมีกลิ่น ... กลุ้มใจจริงๆ ค่ะ เพราะทั้งบ้านเราเป็นแม่บ้านเต็มตัว ทำความสะอาดบ้าน ทำกับข้าว เลี่ยงไม่ให้ไม่มีเหงื่อไม่ได้จริงๆ ค่ะ แต่เวลาเรามีเหงื่อ เราไม่ได้ไปใกล้เขานะคะ เขาจะรังเกียจก็ต่อเมื่อเราเข้าไปใกล้ข้าวของของเค้า หรือเดินเฉียดกรายเขาน่ะค่ะ ลูกเราเป็นผู้หญิงนะคะ อายุ 12 ขึ้นป.6 แล้ว ตอนนี้เป็นปัญหามาก เราแทบจะเดินขึ้นชั้นสองของบ้านไม่ได้เลยค่ะ เพระาลูกจะกังวลทุกครั้งว่าแม่จะเข้าไปในห้องนอนเขา ซึ่งจริงเราเข้าไปทำธุระในห้องนอนเราต่างหาก พอเราลงมาจะคอยถามทุกครั้ง แม่เข้าไปในห้องหนูไหมๆ บอกไม่ได้เข้าไปก็ไม่เชื่อค่ะ ห้องนอนทุกคนจะอยู่ที่ชั้นสองค่ะ
เราไม่รู้ว่าลูกเราคนนี้จะเป็นเจ้ากรรมนายเวรเราหรือเปล่านะคะ คือบอกสอนไม่ได้ แทบจะก้าวร้าว คนพ่อก็ไม่เห็นใจเรา หาว่าเราไม่สอนลูก คือเราสอนแล้ว เขาไม่เอาเลยค่ะ จะยึดตามความคิดตัวเอง แล้วก็อย่างที่บอก คือมีท่าทีรังเกียจเราอย่างเห็นได้ชัด ทั้งที่เราไม่เคยตี ไม่เคยสั่งให้มาช่วยทำอะไร (มีแต่เขาที่สั่งให้เราหยิบนั่นนี่ ทำนั่นนี่ให้) พอมองลูกสาวลูกชายคนอื่นในวัยเดียวกันที่เห็นอกเห็นใจพ่อแม่ ช่วยงานพ่อแม่เล็กๆ น้อยๆ แล้วได้แต่สะท้อนใจลึกๆ ค่ะ
ปล.แต่แปลกอยู่อย่างค่ะ เขารังเกียจความสกปรก แต่ไม่ชอบให้ในห้องนอนมีถังขยะ คือเช้ามา เศษกระดาษต่างๆ ทิชชูจะอยู่บนโต๊ะ เพราะถังขยะอยู่นอกห้องค่ะ กลางคืนน่าจะขี้เกียจเดินออกมาทิ้ง