เริ่มจากเลื่อนเบาะมาด้านหน้า ปรับระยะการนั่งที่เหมาะสมก่อน ให้เท้าเหยียบเบรกได้จม เหยียบคันเร่งได้สะดวก และเหยียบได้ถนัดที่สุด

ปรับพนักพิงให้เหมาะกับตัวเราให้สามารถพิงได้จนถึงระดับไหล่ นั่งแล้วไม่ต้องยกไหล่ ไม่เหยียดแขนมากหรือตึงเกินไป และไม่มีความรู้สึกว่าต้องยกคอและหัวให้ตรง แต่ไม่ควรปรับเก้าอี้เอนไปด้านหลังมากนักเพราจะทำให้มองเห็นได้ไม่ดีหรือ ต้องก้มคอเพื่อให้มองเห็นได้ดีขึ้น แบบนี้จะทำให้ปวดคอ ไหล่ และหลังได้

ปรับความลาดเอียงของที่นั่งให้ต้นขาสัมผัสกับที่นั่งทั้งหมด และต้องระวังไม่ให้มีแรงกดที่ด้านหลังของเข่ามากไป

ปรับได้ตามความสูงของผู้ขับขี่ อย่างเช่น คนตัวสูงขาก็จะยาว จึงต้องปรับเบาะให้ห่างจากพวงมาลัยมากขึ้นเพื่อให้ขับได้ถนัด โดยปกติแล้วที่นั่งไม่ควรสูงเกินไปจนศีรษะชิดกับหลังคารถด้านใน แต่ต้องแน่ใจว่ามองเห็นได้อย่างเต็มที่ด้วย

การปรับเบาะทั้งหมดนี้ แนะนำว่าควรปรับเมื่อรถจอดสนิทเท่านั้น อย่าเลื่อนเบาะในขณะที่รถกำลังวิ่งอยู่ และถ้าต้องขับทางไกลแนะนำให้หยุดพักทุก ๆ 2 ชั่วโมง เพื่อลุกเดินไปมา เปลี่ยนท่ายืดเส้นยืดสายเพื่อคลายความเครียดและอาการเมื่อยล้าได้

ข้อมูลโดย นพ. ภัทร โฆสานันท์ ศัลยแพทย์กระดูกและข้อ-โรคกระดูกสันหลัง