ตอนชาวประชาธิปไตยสีแดงชุมนุมเรียกร้องให้เหลี่ยมและผองเพื่อน ขออนุญาตอนุมานว่าไปด้วยใจละกันนะครับ (เหอะๆ) แต่ด้วยรู้กันว่าชาวประชาธิปไตยที่ไปชุมนุม โดยมากก็เป็นคนรายได้ไม่ค่อยสูงมาก และการใช้ชีวิตอยู่ในที่ชุมนุมในแต่ละวัน จะไปนั่งอ้าปากกินแต่แดดกับลมมันก็ไม่อิ่มท้อง
เหลี่ยมและผองเพื่อนก็รู้ดี ว่าการที่มีคนมาชุมนุมช่วยเป็นปากเป็นเสียงให้ มันก็ต้องอำนวยความสะดวกให้เขา เช่น อาหาร น้ำ ที่ขับถ่าย มันก็ต้องมีน้ำใจดูแลกันในส่วนนี้
อันนี้ผมพูดถึงปัจจัยพื้นฐานนะ ยังไม่ได้พูดถึงค่าแรงค่าจ้างหรืออะไรแบบนั้นนะ
ตอนนั้นไม่แน่ใจว่าชาวแดงเขาชุมนุมกันกี่วันนะ แต่ที่แน่ๆ มีค่าใช้จ่ายทุกวัน วันเท่าไหร่ไม่รู้ละ
หลายคนสงสัยว่าเรื่องที่ผมพูดขึ้นมาข้างต้น มันเกี่ยวยังไงกับหัวกระทู้ มันเกี่ยวยังไงกับการทำบุญ ผมกำลังจะบอกว่าเงินที่เหลี่ยมต้องจ่ายไปในการชุมนุมของคนเสื้อแดง ถ้าไม่นับเป็นค่าแรง เพราะนับเป็นค่าแรงไม่ได้ เสื้อแดงเขาจะ ถลึงตา เกร็งกราม โก่งคอ ตะเบ็งเสียงจนหลอดลมแทบแตก...ว่า "ไปด้วยใจเว้ย ไม่มีค่าจ้าง" ถูกไหมครับ หรือผมพูดผิด
ถ้ามันนับเป็นค่าแรงไม่ได้ มันก็ต้องนับเป็นเงินสินน้ำใจ อันนี้ผมพูดถูกอีกใช่ไหม เงินสินน้ำใจโดยปกติมันไม่ได้เชิงเป็นเงินให้เปล่า แต่มันก็ไม่ได้เป็นเงินค่าจ้างด้วยเหมือนกัน มันเป็นเงินที่ให้คนอื่นแบบตัวเองไม่ได้เสียดาย และไม่ได้เดือดร้อน มันเป็นอารมณ์เดียวกับเงินทำบุญ
หัวกระทู้ผมคือคำถามตั้งต้น "คุณคิดว่าสามารถทำบุญหรือบริจาคเงินกันได้มากที่สุดกี่บาท"
มันนำไปสู่อีกคำถามหนึ่ง "คุณคิดว่าเหลี่ยมสามารถทำบุญได้กี่บาท"
และคำถามต่อมาคือ "ถ้าเหลี่ยมมียอดเงินทำบุญเกินที่เหลี่ยมตั้งใจจะจ่าย เหลี่ยมจะคิดยังไงกันเงินส่วนที่เกินไป"
ผมว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา เหลี่ยมจ่ายเกินที่อยากจ่ายมาเยอะนะ ธรรมชาติของคนจ่ายเกินที่อยากจ่าย มันก็ต้องอยากได้คืน ผมเชื่อเสมอมาว่า ถ้าเหลี่ยมและผองเพื่อนกลับมายังไงก็หาทางโกงบ้านโกงเมืองแน่ๆ
มันมีเหตุผลสนับสนุนหลายอย่างให้เหลี่ยมต้องโกง บางคนไม่ได้เสียอะไรยังโกงเลย แต่นี่เสียอยู่เห็นๆ ถ้าบอกว่าไม่โกงผมไม่เชื่อจริงๆ
แล้วชาวประชาธิปไตยละครับ "คิดว่าถ้าเหลี่ยมกลับมาได้แล้วจะโกงไหม"
คุณคิดว่าสามารถทำบุญหรือบริจาคเงินกันได้มากที่สุดกี่บาท : ดาวดำผู้คิดว่ารวยแค่ไหนก็มีขีดจำกัด
เหลี่ยมและผองเพื่อนก็รู้ดี ว่าการที่มีคนมาชุมนุมช่วยเป็นปากเป็นเสียงให้ มันก็ต้องอำนวยความสะดวกให้เขา เช่น อาหาร น้ำ ที่ขับถ่าย มันก็ต้องมีน้ำใจดูแลกันในส่วนนี้
อันนี้ผมพูดถึงปัจจัยพื้นฐานนะ ยังไม่ได้พูดถึงค่าแรงค่าจ้างหรืออะไรแบบนั้นนะ
ตอนนั้นไม่แน่ใจว่าชาวแดงเขาชุมนุมกันกี่วันนะ แต่ที่แน่ๆ มีค่าใช้จ่ายทุกวัน วันเท่าไหร่ไม่รู้ละ
หลายคนสงสัยว่าเรื่องที่ผมพูดขึ้นมาข้างต้น มันเกี่ยวยังไงกับหัวกระทู้ มันเกี่ยวยังไงกับการทำบุญ ผมกำลังจะบอกว่าเงินที่เหลี่ยมต้องจ่ายไปในการชุมนุมของคนเสื้อแดง ถ้าไม่นับเป็นค่าแรง เพราะนับเป็นค่าแรงไม่ได้ เสื้อแดงเขาจะ ถลึงตา เกร็งกราม โก่งคอ ตะเบ็งเสียงจนหลอดลมแทบแตก...ว่า "ไปด้วยใจเว้ย ไม่มีค่าจ้าง" ถูกไหมครับ หรือผมพูดผิด
ถ้ามันนับเป็นค่าแรงไม่ได้ มันก็ต้องนับเป็นเงินสินน้ำใจ อันนี้ผมพูดถูกอีกใช่ไหม เงินสินน้ำใจโดยปกติมันไม่ได้เชิงเป็นเงินให้เปล่า แต่มันก็ไม่ได้เป็นเงินค่าจ้างด้วยเหมือนกัน มันเป็นเงินที่ให้คนอื่นแบบตัวเองไม่ได้เสียดาย และไม่ได้เดือดร้อน มันเป็นอารมณ์เดียวกับเงินทำบุญ
หัวกระทู้ผมคือคำถามตั้งต้น "คุณคิดว่าสามารถทำบุญหรือบริจาคเงินกันได้มากที่สุดกี่บาท"
มันนำไปสู่อีกคำถามหนึ่ง "คุณคิดว่าเหลี่ยมสามารถทำบุญได้กี่บาท"
และคำถามต่อมาคือ "ถ้าเหลี่ยมมียอดเงินทำบุญเกินที่เหลี่ยมตั้งใจจะจ่าย เหลี่ยมจะคิดยังไงกันเงินส่วนที่เกินไป"
ผมว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา เหลี่ยมจ่ายเกินที่อยากจ่ายมาเยอะนะ ธรรมชาติของคนจ่ายเกินที่อยากจ่าย มันก็ต้องอยากได้คืน ผมเชื่อเสมอมาว่า ถ้าเหลี่ยมและผองเพื่อนกลับมายังไงก็หาทางโกงบ้านโกงเมืองแน่ๆ
มันมีเหตุผลสนับสนุนหลายอย่างให้เหลี่ยมต้องโกง บางคนไม่ได้เสียอะไรยังโกงเลย แต่นี่เสียอยู่เห็นๆ ถ้าบอกว่าไม่โกงผมไม่เชื่อจริงๆ
แล้วชาวประชาธิปไตยละครับ "คิดว่าถ้าเหลี่ยมกลับมาได้แล้วจะโกงไหม"