เรากลายเป็นมองโลกแคบ จิตใจแย่ไปหรือป่าวที่คิดแบบนี้

สวัสดีค่ะ  เรามีเรื่องจะปรึกษาเพื่อนๆพี่ๆในกระทู้  เราอยากรู้มีครอบครัวไหนบ้าง ที่อาไม่ค่อยสนิทกัน เจอกันแค่ไม่กี่ครั้ง อาเราเป็นน้องสาวของพ่อนะคะ อายุห่างกันประมาณ 7-8 ปี  พอได้ย้ายมาอยู่บ้านหลังเดียวกัน อาเราเอารองเท้าเรามาใส่ไม่ซ้ำคู่แต่ละวัน บางวันเอาไปที่โรงงาน 2 คู่แล้วทำขาด โดยไม่บอกเราว่าทำขาด เราถามอาอาถึงตอบว่าทำขาด  อามาอยู่กับเราได้ 3 เดือนแล้วค่ะ เดือนแรกไม่ได้ช่วยค่าอะไร  และยืมเงินเรากะแม่ เราก็เข้าใจเพราะอาพึ่งมาตั้งต้นทำงาน แต่เดือนที่ 2-3 อาควรช่วยอะไรเรากะพ่อบ้างเช่นหารค่าน้ำค่าไฟค่าบ้านค่าอาหาร  แต่ไม่มีคำเอ่ยปากจากอา  ซึ่งอาเราทำโรงงานค่ะ เลิกดึกเพราะทำโอที  พ่อเราเอารถใหญ่ไปส่งอาทุกเช้า  ส่วนสามีเราต้องได้ไปรับอาตอนดึกของทุกวัน   เพราะแกอ้างว่าไม่มีรถผ่าน ซึ่งเราคิดว่ามันมีวิน   หรือช่วงเช้านั่งรถเมย์ไปลงหน้าปากซอยต่อวินไปก็ได้เพรื่อประหยัดค่าน้ำมันรถหน่อย  (ซึ่งตอนเราฝึกงานเราก็นั่งรถเมย์สองแถวไปเองกลับเอง)  อันนี้ไม่ได้พูดให้ตัวเองดูดีนะคะมันคือความจริงที่เราเจอค่ะ  อีกอย่างอาเราชอบสั่งของ สั่งแล้วเก็บปลายทางมาลงที่บ้านแม่เราอยู่บ้าน  แม่เราก็ต้องจ่ายให้อาเราไม่เอาเงินฝากแม่ไว้สักบาทค่ะ   มีแต่พอของใกล้ถึงบอกว่ามีเก็บปลายทางออกให้ก่อนเดี๋ยวเอาให้  เอาให้นี่คือรวมยอดให้สิ้นเดือนค่ะ ตลกมั้ย   เวลาทานข้าวต้อยมากค่ะที่อาจะช่วยออกเงินซื้ออาหารในมื้อนั้นๆ   กับเราเราเป็นหลานเป็นลูกเวลาซื้อข้าวกล่องก๋วยเตี๋ยวเราต้องซื้อเผื่อทุกคน  เผื่ออา  ทุกสิ้นเดือนเรากับแม่จะซื้อของใช้เข้าบ้าน ครีมแชมพูสบู่อื่นๆจิปาถะมาไว้  แต่อาเราเขาไม่ซื้อของส่วนตัวเขาสักอย่างยกเว้นครีม แต่คือแชมพู ครีมนวด อื่นๆที่เป็นของผู้หญิงในห้องน้ำอามาใช้กับเราหมด  จนเราคิดว่าเหมือนเราโดนเอาเปรียบ  ในเมื่อค่าบ้าน ค่าไฟ ค่าน้ำ ค่าน้ำมันที่ไปทำงานทุกวันไม่ได้ออกช่วยสักบาท  แต่ทำไมเอาเปรียบครอบครัวเราขนาดนี้ เราเข้าใจนะคะว่าอาคือน้องสาวพ่อมีศักดิ์เป็นอาของเรา  แต่บางครั้งเราก็อดไม่ได้จริงๆค่ะ และมีอีกหลายๆเรื่อง อาขอบเอาเสื้อผ้าโทรศัพท์เก่าเราไปใช้ ครีมบำรุงผมไปใช้โดยไม่บอกไม่กล่าว  ชอบยืมเงินแม่แล้วผลัดแล้วผลัดอีก  ไม่ช่วยแต่เหมือนมาเป็ภาระเพิ่ม  อันนี้เราคิดแบบนี้ค่ะดูเป็นคนจิตใจคับแคบมั้ยคะ  เราว่าเราไปในทางประสาทแล้วค่ะ  เบื่อมากกับเรื่องแบบนี้ในทุกๆวัน