ตามหัวข้อค่ะ เราเป็นคนตจว.คนนึงที่ฐานะครอบครัวก็ไม่ได้รวยมาก ปานกลางค่ะ แต่เราเป็นติ่งที่อยากไปตามศิลปินที่ชอบ จะเล่าว่าช่วงปี2563เราหาเงินเองทั้งหมดภายในระยะเวลาไม่ถึงปีประมาณ5ถึง6เดือนหาได้10,000+กว่า แล้วตอนนั้นเราอยู่ปวช.3เรียนสายอาชีพ แล้วเราติ่งศิลปินไทยและพอเค้ามีให้พรีอัลบั้มลุ้นแฟนไซน์เราก็ซื้อไป และช่วงนั้นยังไม่ปิดเทอม เราก็ซื้อไปเพื่อลุ้นไซน์ และอยากได้สิทธิ์ไปเจอศิลปินที่เราชอบสักครั้งในชีวิตของติ่งตจว.คนนึงแล้วประกาศสิทธิ์ช่วงเราปิดเทอม เราก็ได้สิทธิ์ แต่พอเราขอแม่ไป คือไม่ให้เลยค่ะ ทำยังไงก็ไม่ให้ เราไม่เข้าใจเลยตอนนั้นเราก็อายุ18แล้วนะ เรารู้สึกว่าแม่เป็นห่วงเราเกินไป แต่จริงๆทั้งครอบครัวเลยค่ะที่เป็นห่วงแบบนี้ ทั้งยายน้า ทักน้าไปก็ไม่มีใครให้ไปสักคน จนเพื่อนแต่ละคนบอกเราว่าถ้าแม่ไม่ให้ไปก็หนีไปเองเลย(อาจจะดูแย่ไปนิดนึงนะคะ แต่สุดท้ายเราก็ทำแบบนี้ค่ะ) เราไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่เราจะได้โอกาสแบบนี้ จึงทำให้เราไม่พลาด เสียดายสิทธิ์เปล่าๆ มีเพื่อนสนิทในห้องช่วยและสนับสนุนเรา วันที่จะต้องเดินทางไปงานแฟนไซน์ที่กทม. เราโกหกแม่ว่าไปทำโครงงานที่หอเพื่อนต้นอนค้างคืนด้วย แม่ก็ให้ไปเพราะแม่ไว้ใจเพื่อนคนนี้ แล้วก่อนวันไปเราก็ไปนอนหอเพื่อนตื่นมาให้เพื่อนไปส่งที่สนามบินขึ้นเครื่อง
... เราใช้เงินตัวเองทั้งหมดเลยนะคะในการจองตั๋วเครื่องไปกลับ และไม่ให้ครอบครัวรู้ จนวันไปงานและกลับ ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดีไม่มีปัญหาอะไร เราขึ้นเครื่องไปกลับจากตจว.ไปกทม.คนเดียว กลับก็กลับคนเดียว (แต่นัดเพื่อนเจอกันที่สนามบินที่ลงที่กทม.และไปด้วยกันที่สถานที่จัดงานค่า) พอได้ไปแล้วเราคิดว่ากทม.ไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น ได้ออกไปเปิดโลกด้วยซ้ำ ในช่วงชีวิตวัยรุ่นของเราช่วงนั้น คนดีๆก็มี ถ้าเรามีสติ แม่กลัวแต่ว่าเราจะโดนคนหลอกเพราะหัวอ่อนเลยไม่ให้ไปไหน และตอนวันที่เราขอไปยังบอกอีกว่าถ้าเราไป แม่จะนอนไม่หลับ แต่ที่เราไปนี่ก็ไปครั้งแรกในชีวิตด้วยค่ะที่ไปแบบนี้ ครั้งแรกที่เดินทางขึ้นเครื่องไป-กลับกทม.คนเดียวเพราะเกิดมาเป็นคนตจว.ไม่เคยไปกทม.มาก่อนเลย จนทุกวันนี้ก็ยังไม่มีใครในครอบครัวรู้สักคนผ่านมาปีกว่าแล้ว เราไม่บอกใครเลยนอกจากเพื่อนสนิทแค่คน2คนที่รู้กัน แต่ทำไมเรารู้สึกว่าชีวิตเราอยากไปไหนอยากทำอะไรในสิ่งที่ชอบมันดูยากจัง จนตอนนี้เรามาติ่งเกาหลียังไม่ถึงปีซื้อของติ่งเฉยๆก็ยังบ่นเราทั้งๆที่เงินเราก็หามาซื้อเองทุกบาทไม่เคยขอ ถ้าต่อไปศิลปินเกาหลีที่ติ่งมาไทยตอนเราเรียนยังไม่จบยังไม่ทำงานก็คงไม่มีโอกาสเลยค่ะ กลับมาคุยเรื่องไปคอนเสิร์ตกับครอบครัวกี่ครั้งก็ไม่เคยเข้าใจเรา ทั้งๆที่เราชอบหรืออินกับสิ่งเหล่านี้ก็ไม่เคยทำให้เรามีผลการเรียนที่แย่ลง แต่แม่บอกนะคะ ชอบให้ชอบได้
แต่ถ้าเสียเงินซื้อของและเสียเงินไปตามคือไม่อนุญาตใดๆทั้งสิ้น😥 ตอนนี้เรากำลังจะอายุ20แล้วค่ะ อีก1ปีจบปวส.2แล้วก็ว่าจะรีบหางานทำหรือไม่ก็หางานเสริมทำให้ได้เร็วๆ จนตอนนี้เราก็ยังไม่กล้าที่จะบอกว่าครั้งนึงเราเคยไปมาแล้ว กลัวท่านจะบ่นจะดุจะด่าเรา😑 เราก็ไม่รู้ว่าสำหรับคนในครอบครัวการที่เราติ่งศิลปินและอยากไปตามศิลปินที่ชอบมันดูแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ..
มีวิธีที่ทำให้ครอบครัวยอมรับเราในเรื่องการติ่งแบบการไปตามศิลปินที่ชอบมั้ยคะทุกวันนี้ท้อมากเลยทำยังไงก็ไม่มีใครเข้าใจ
... เราใช้เงินตัวเองทั้งหมดเลยนะคะในการจองตั๋วเครื่องไปกลับ และไม่ให้ครอบครัวรู้ จนวันไปงานและกลับ ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดีไม่มีปัญหาอะไร เราขึ้นเครื่องไปกลับจากตจว.ไปกทม.คนเดียว กลับก็กลับคนเดียว (แต่นัดเพื่อนเจอกันที่สนามบินที่ลงที่กทม.และไปด้วยกันที่สถานที่จัดงานค่า) พอได้ไปแล้วเราคิดว่ากทม.ไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น ได้ออกไปเปิดโลกด้วยซ้ำ ในช่วงชีวิตวัยรุ่นของเราช่วงนั้น คนดีๆก็มี ถ้าเรามีสติ แม่กลัวแต่ว่าเราจะโดนคนหลอกเพราะหัวอ่อนเลยไม่ให้ไปไหน และตอนวันที่เราขอไปยังบอกอีกว่าถ้าเราไป แม่จะนอนไม่หลับ แต่ที่เราไปนี่ก็ไปครั้งแรกในชีวิตด้วยค่ะที่ไปแบบนี้ ครั้งแรกที่เดินทางขึ้นเครื่องไป-กลับกทม.คนเดียวเพราะเกิดมาเป็นคนตจว.ไม่เคยไปกทม.มาก่อนเลย จนทุกวันนี้ก็ยังไม่มีใครในครอบครัวรู้สักคนผ่านมาปีกว่าแล้ว เราไม่บอกใครเลยนอกจากเพื่อนสนิทแค่คน2คนที่รู้กัน แต่ทำไมเรารู้สึกว่าชีวิตเราอยากไปไหนอยากทำอะไรในสิ่งที่ชอบมันดูยากจัง จนตอนนี้เรามาติ่งเกาหลียังไม่ถึงปีซื้อของติ่งเฉยๆก็ยังบ่นเราทั้งๆที่เงินเราก็หามาซื้อเองทุกบาทไม่เคยขอ ถ้าต่อไปศิลปินเกาหลีที่ติ่งมาไทยตอนเราเรียนยังไม่จบยังไม่ทำงานก็คงไม่มีโอกาสเลยค่ะ กลับมาคุยเรื่องไปคอนเสิร์ตกับครอบครัวกี่ครั้งก็ไม่เคยเข้าใจเรา ทั้งๆที่เราชอบหรืออินกับสิ่งเหล่านี้ก็ไม่เคยทำให้เรามีผลการเรียนที่แย่ลง แต่แม่บอกนะคะ ชอบให้ชอบได้
แต่ถ้าเสียเงินซื้อของและเสียเงินไปตามคือไม่อนุญาตใดๆทั้งสิ้น😥 ตอนนี้เรากำลังจะอายุ20แล้วค่ะ อีก1ปีจบปวส.2แล้วก็ว่าจะรีบหางานทำหรือไม่ก็หางานเสริมทำให้ได้เร็วๆ จนตอนนี้เราก็ยังไม่กล้าที่จะบอกว่าครั้งนึงเราเคยไปมาแล้ว กลัวท่านจะบ่นจะดุจะด่าเรา😑 เราก็ไม่รู้ว่าสำหรับคนในครอบครัวการที่เราติ่งศิลปินและอยากไปตามศิลปินที่ชอบมันดูแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ..