ทำไมคนอื่นชอบมองว่าเราเข้มแข็งขนาดนั้น?

สวัสดีค่ะ เราอยากรู้ว่าการเป็นพี่คนโตต้องเข้มแข็งมากๆซึ่งเราเองเป็นพี่สาวคนโต ตั้งแต่ตอนเราเด็กๆก็แทบจะไม่เคยโดนตามใจเลยทุกวันไปรร. สมัยอยู่อนุบาลยังต้องเดินไปรร. คนเดียวตลอดจนกระทั่งป.6น้องเริ่มเข้ารร. พ่อแม่เริ่มให้ความสนใจส่งเราไปโรงเรียนแต่นั่นก็เป็นเพราะว่าต้องไปส่งน้องด้วย เวลาพ่อแม่ทะเลาะพวกท่านจะชอบแย่งการเลี้ยงน้อง แต่ไม่เคยแย่งกันเลี้ยงเราเลย เราเองพยายามเรียนให้เก่งทำกิจกรรมต่างๆแต่พวกท่านไม่เคยให้ความสนใจเราเลย ทำให้ตอนเด็กเราชอบหางานอดิเรกมากมาย คนรอบข้างต่างบอกว่าเราเป็นเด็กอัจฉริยะ แต่พ่อแม่เองไม่เคยรู้สึกอย่างนั้น และชอบพยายามหาข้อดีของน้องมากลบเรา เรารู้สึกแย่มากแต่ว่าเราแทบไม่เคยร้องไห้ให้ใครเห็นเลย ทุกคนจึงมักคิดว่าเราเป็นคนเข้มแข็งที่เจอปัญหาต่างๆสามารถแก้ไขเองได้และไม่เคยท้อ เราเคยเล่าปัญหาชีวิตให้แม่ฟัง แต่แม่ชอบเอาแต่พูดว่าแค่นี้เองเข้มแข็งอยู่แล้วกูไม่เห็นว่ามันคือปัญหาเลยก็เรียนเก่งอยู่แล้วหนิมีอะไรให้กลัว เราเป็นคนค่อนข้างเครียดง่ายมากแต่ไม่ค่อยอยากพูดอะไรให้ใครฟัง แต่ถ้าบางทีทนไม่ไหวจริงๆเราก็ชอบเล่าให้เรื่องนั้นดูตลกเพื่อให้คนอื่นรับฟัง เราท่องมาตลอดว่าต้องมีชีวิตอยู่ๆ แต่บางทีความคิดมันก็ฟุ่งซ่านจนห้ามให้ทำร้ายตัวเองไม่ได้ เราเล่าให้แม่ฟังแต่แม่บอกว่าไม่เกี่ยวหรอกควบคุมตัวเองให้ได้ ความจริงชีวิตในวัยเด็กเราแย่กว่านี้แต่มันเลวร้ายเกินไป เท่าที่จำความได้ไม่เคยได้รับกอดจากพ่อแม่หรือว่าใครเลยค่ะจนตอนนี้อายุ16แล้วแทบไม่กล้ากอดหรือว่าสัมผัสใครเลยไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร