ระบายเรื่องโดนเพื่อนยุ่งเรื่องส่วนตัว

เริ่มจาก ตอน ม.3 มีเพื่อนกลุ่มหนึ่งในห้องมายุ่งเรื่องส่วนตัวเราโดยที่มาด่วนสรุปว่าเราไม่มีเพื่อน ทั้งที่เรามี แล้วมาพูดกวนประสาท เข้าข้างพวกเดียวกันที่มาหาเรื่อง แล้วก็บอกว่าหวังดี อยากช่วย พวกนั้นมาพูดกับเราถึงสองรอบ รอบที่สองเราทนไม่ไหวเลยเตะพวกนั้นออกจากกรุ๊ปไลน์ห้อง พวกนั้นก็ไม่พอใจและเข้าข้างพวกเดียวกัน ครูก็เหมือนจะอวยพวกนั้นด้วย หลังจากนั้นงานจบ ม.3 พวกนั้นก็เรียกเราไปถ่ายรูปกัลแก๊งเพื่อนๆของมัน จริงๆพวกนี้ไม่สนิทกับเรา แต่ท่าทางมันจะอยากสนิท แต่ปากจัดไปหน่อย
หลังจากนั้นด้วยความที่พวกนั้นไม่ยอมขอโทษเรา และคนที่เข้าข้างพวกนั้นเพิ่มขึ้น เราจึงเรียกกําลังเสริมจากเพื่อนเราให้ช่วยรุมด่าเพื่อนที่ยุ่งเรื่องส่วนตัวและรุมบอยคอต ฝั่งเรากับฝั่งศัตรูก็ด่ากันไปมา จนกระทั่งพวกนั้นขอยอมแพ้ มันเงียบๆไป เริ่มเปลี่ยนนิสัย แต่ไม่ได้ขอโทษและหลี่กเลี่ยงการพูดเรื่องเก่า
เราก็ด่ามันต่อเพราะต้องการคําขอโทษและการเปิดใจให้กับสิทธิมนุษยชน จนกระทั่งพวกนั้นเลิกสนใจเราและบอกว่าไม่รู้จักเรา เราก็ยังด่าต่อ ประจานต่อให้เพื่อนรุมบอยคอตเยอะๆ ฟ้องครูเยอะๆ แล้วพวกนั้นก็ไม่ค่อยจะยอมรับกัน เราก็ด่าต่อเรื่อยๆ จนกระทั่งก็มีคนที่ออกมายอมรับและขอโทษเราเป็นบางคน แต่เราก็ไม่พอใจและด่าต่อจนกระทั่งพวกนั้นหนีไปมีเพื่อนใหม่และเลิกยุ่งกับเรา แต่เราก็ไม่พอใจและไปร้องเรียน moe safety center กะว่าจะเอาให้เพื่อนเขาเข็ดเลย
เราเป็น autism high function พยายามทําตัวไม่ให้เดือดร้อนใคร ถ้าเราไม่ได้ไปละเมิดใครหรือละเมิดกฎ รร เราจะทําอะไรก็เรื่องของเรา
เราอยากรู้ว่า
1.ทําไมเพื่อนชอบยุ่งกับคนที่เป็นออทิสติก
2.ทําไมเพื่อนคาดหวังว่าคนออทิสติกจะต้องปังปุริเย่ทุกอย่าง สภานักเรียน ตัวแทนแข่งขันทุกอย่าง ดาราใน รร งงกับมัน
3.ทําไมตอนที่เราบอกดีๆ มันไม่เชื่อ
4.ทําไมตอนที่เราด่าและประจานมากๆ บอกให้เพื่อนรุมบอยคอต ถึงเพิ่งรู้ตัวและเปลี่ยนนิสัยช้ามาก
5.ต้องเป็นออทิสติกระดับ severe ใช่มั้ยถึงจะดูอาการออกและถอยห่าง