สวัสดี นี้เป็นกระทู้แรกของผมนะครับ อยากจะเล่าเรื่องเล่าชีวิตและขอคำแนะและความรู้ ครับ
แนะนำตัว
สวัสดีครับผมชื่อ ก็อต ปัจจุบันอายุ 25 พึ่งเริ่มสมัครเรียนระดับ ปวส ภาค สมทบ 2 ปี สาขา ช่างกลอุตสาหกรรม ที่วิทยาลัยเทคนิค ของภาครัฐ แห่งหนึ่งในพัทยา เปิดเทอมเรียน เดือนหน้า หรือ เดือน พฤษภาคม 2565 คาดว่าจะจบในปี 2567 และตั้งใจจะเรียนต่อชั้น ป. ตรี คณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขา วิศวกรรมเครื่องกล
ความเป็นมา
ปกติแล้วผมมีวุฒิ ม.3 และไม่ได้ศึกษาต่อเพราะทางบ้านยากจน อยากให้ออกมาช่วยขายของ แต่ที่ผมสามารถสมัครในระดับชั้น ปวส ได้คือผมมีวุฒิ ม. 6 ที่ได้จากการไปเกณฑ์ทหาร 2 ปี ตอนอายุ 20 ในปี 2560-2562 จำนวน 2 ปี และแน่นอนครับซึ่งผมไม่ได้เรียนและไม่มีความรู้พื้นฐานในระดับชั้น ม. 6 เลย แค่ถึงเวลาไปสอบนั่งกาข้อสอบโดยที่ไม่มีความรู้ ปลดประจำการออกมาก็มีวุฒิม. 6 ให้เลย เป็นรูปทหารติดวุฒิ แล้วเกรดที่ได้มา 1.70 การหาเข้าเรียนต่อที่มหาวิทยาลัย อาจจะเป็นไปได้น้อยและหาได้ยาก สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือการสอบเข้าซึ่งไม่ได้มีความรู้มากพอจะไปแข่งขันกับคนเก่งๆ นอกจากมหาวิทยาลัยเอกชนที่ไม่ต้องสอบเข้า
ผมไม่ได้มองว่าเอกชนไม่ดี ผมมองว่า เอกชนเขาเปิดโอกาสให้ ผู้จบการศึกษาสายอาชีพได้เข้าเรียนต่อในระดับ ป.ตรี ต่างจากมหาวิทยาลัยของภาครัฐที่ปิดกั้นผู้ที่จบสายอาชีพไม่ให้เรียนต่อ ( มันมีเหตุผลของมันในตัวอยู่และเหตุผลมันน่ายอมรับ ) แต่ช่วงเวลานั้นเรื่องทุนทรัพย์ การเรียนต่อระดับชั้น ป.ตรี ยังไม่พร้อมอย่างมาก และมีค่าใช้จ่ายที่สูงในฐานะคนทำงานส่งตัวเองเรียน ผมต้องเริ่มนับ 1 ใหม่หลังจากปลดประจำการ ผมใช้เวลา 2 ปีที่ หางาน ทำงานเก็บเงินตั้งหลัก ออกรถมอไซค์ และผ่อนจนหมด เงินเดือนจากงานประจำไม่เยอะมาก อาจมีบางคนถาม ทำไมไม่เรียนไปด้วย ระหว่างผ่อนรถ ผมเกรงว่าเดือนไหนซ็อตจะแย่มากเพราะอยู่คนเดียว ไม่มีคน ซัพพอร์ต ทุกอย่างจะพังหมด รถเป็นส่วนนึงให้ผมเดินทางไปทำงาน รถสาธารณะไม่ทั่วถึง ต้องมีค่าใช้จ่ายแฝง อีกเยอะ นี่เป็นสาเหตุที่ผมเลือกมาสมัครในระดับชั้นปวส ตอนอายุ 25 เพราะค่าเทอมถูกกว่า และเมื่อเรียนจบ จะนำวุฒิ ปวสที่ได้มาไปสมัครงานตามอุตสาหกรรม วุฒิ ปวส หางานในอุตสาหกรรมง่ายกว่า รายได้เยอะกว่างานประจำที่ทำอยู่ มีกำลังส่งต่อเองเรียนต่อ พอถึงจุดที่รู้ตัวแล้วว่า สามารถส่งตัวเองเรียนต่อได้ จะหา มหาวิทยาลัยเอกชน ที่รับรอง หลักสูตร โดยสภาวิศวกร เพื่อเทียบโอน สู่ ป.ตรี
ประสบการณ์ และ ความฝัน
ประสบการณ์ทำงานเคยเป็นช่างทั่วไป,ลูกมือช่าง,กรรมกร ก็เป็นมาแล้ว และ ช่างซ่อมเครื่องถ่ายเอกสาร ของ Xerox ที่เป็นอยู่ เป็น บริษัทดิลเลอร์ เล็กๆ โดยใช้วุฒิม 6 สมัคร เซอร์วิสตามที่ต่างที่ได้รับมอบหมาย หลายครั้งมีโอกาสได้ไปเซอร์วิสซ่อมเครื่องถ่ายเอกสารในเขตอุตสาหกรรม และได้พบวิศวะหรือหน่วยงานต่างๆที่อยู่หน้าไซต์งาน พูดคุยได้รู้จักทัศนคติเห็นการทำงานของพวกเขา โดยส่วนตัวชอบงานด้านสายช่าง ปฏิบัติ ควบคู่กับ ทฤษฎี และฝันว่าอยากทำงาน ด้านอุตสาหกรรมและเติบโต
ปล. ตอนที่ได้เป็นช่างซ่อมเครื่องถ่ายเอกสารผมไม่มีความรู้ทางด้านนี้และศึกษาเก็บเกี่ยวความรู้มาเรื่อยๆจนบริษัทไว้วางใจ ให้ออกเซอร์วิสคนเดียว ปกติจะมีคนคุม หรือไปเป็นคู่
ปัจจุบัน
กำลังปลูกฝัง วิชา คณิตศาสตร์ และ ฟิสิกส์ หาศึกษาด้วยตัวเองซื้อหนังสือมาอ่านและศึกษาในอินเตอร์เน็ต ผมมีเวลา 2 ปี เพื่อใช้ในการศึกษา และ หลังจบ
มองหา มหาวิทยาลัยเอกชน ที่ เหมาะสมกับตัวเอง แต่กำลังสนใจ มหาลัยธนบุรี เห็นเขาบอกว่าเน้นไปทางปฏิบัติ มีรถรับ-ส่งและ สภาวิศวกรรับรอง
สรุป คร่าวๆ กับเรื่องราวที่ผ่านมา พี่ๆคิดว่า มันพอจะเป็นไปได้ไหมครับ หรือจะไปติดที่ช่วงไหนในเรื่องที่เล่าไว้ เผื่อจะได้ปรับตัวแก้ไขทัน
ทุกวุฒิ ทุกขั้นตอน มันมีเรื่องราวอี กมากที่แอบแฝง
ม.3 สู่ วิศวกรรมเครื่องกล เป็นไปได้ไหม
แนะนำตัว
สวัสดีครับผมชื่อ ก็อต ปัจจุบันอายุ 25 พึ่งเริ่มสมัครเรียนระดับ ปวส ภาค สมทบ 2 ปี สาขา ช่างกลอุตสาหกรรม ที่วิทยาลัยเทคนิค ของภาครัฐ แห่งหนึ่งในพัทยา เปิดเทอมเรียน เดือนหน้า หรือ เดือน พฤษภาคม 2565 คาดว่าจะจบในปี 2567 และตั้งใจจะเรียนต่อชั้น ป. ตรี คณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขา วิศวกรรมเครื่องกล
ความเป็นมา
ปกติแล้วผมมีวุฒิ ม.3 และไม่ได้ศึกษาต่อเพราะทางบ้านยากจน อยากให้ออกมาช่วยขายของ แต่ที่ผมสามารถสมัครในระดับชั้น ปวส ได้คือผมมีวุฒิ ม. 6 ที่ได้จากการไปเกณฑ์ทหาร 2 ปี ตอนอายุ 20 ในปี 2560-2562 จำนวน 2 ปี และแน่นอนครับซึ่งผมไม่ได้เรียนและไม่มีความรู้พื้นฐานในระดับชั้น ม. 6 เลย แค่ถึงเวลาไปสอบนั่งกาข้อสอบโดยที่ไม่มีความรู้ ปลดประจำการออกมาก็มีวุฒิม. 6 ให้เลย เป็นรูปทหารติดวุฒิ แล้วเกรดที่ได้มา 1.70 การหาเข้าเรียนต่อที่มหาวิทยาลัย อาจจะเป็นไปได้น้อยและหาได้ยาก สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือการสอบเข้าซึ่งไม่ได้มีความรู้มากพอจะไปแข่งขันกับคนเก่งๆ นอกจากมหาวิทยาลัยเอกชนที่ไม่ต้องสอบเข้า
ผมไม่ได้มองว่าเอกชนไม่ดี ผมมองว่า เอกชนเขาเปิดโอกาสให้ ผู้จบการศึกษาสายอาชีพได้เข้าเรียนต่อในระดับ ป.ตรี ต่างจากมหาวิทยาลัยของภาครัฐที่ปิดกั้นผู้ที่จบสายอาชีพไม่ให้เรียนต่อ ( มันมีเหตุผลของมันในตัวอยู่และเหตุผลมันน่ายอมรับ ) แต่ช่วงเวลานั้นเรื่องทุนทรัพย์ การเรียนต่อระดับชั้น ป.ตรี ยังไม่พร้อมอย่างมาก และมีค่าใช้จ่ายที่สูงในฐานะคนทำงานส่งตัวเองเรียน ผมต้องเริ่มนับ 1 ใหม่หลังจากปลดประจำการ ผมใช้เวลา 2 ปีที่ หางาน ทำงานเก็บเงินตั้งหลัก ออกรถมอไซค์ และผ่อนจนหมด เงินเดือนจากงานประจำไม่เยอะมาก อาจมีบางคนถาม ทำไมไม่เรียนไปด้วย ระหว่างผ่อนรถ ผมเกรงว่าเดือนไหนซ็อตจะแย่มากเพราะอยู่คนเดียว ไม่มีคน ซัพพอร์ต ทุกอย่างจะพังหมด รถเป็นส่วนนึงให้ผมเดินทางไปทำงาน รถสาธารณะไม่ทั่วถึง ต้องมีค่าใช้จ่ายแฝง อีกเยอะ นี่เป็นสาเหตุที่ผมเลือกมาสมัครในระดับชั้นปวส ตอนอายุ 25 เพราะค่าเทอมถูกกว่า และเมื่อเรียนจบ จะนำวุฒิ ปวสที่ได้มาไปสมัครงานตามอุตสาหกรรม วุฒิ ปวส หางานในอุตสาหกรรมง่ายกว่า รายได้เยอะกว่างานประจำที่ทำอยู่ มีกำลังส่งต่อเองเรียนต่อ พอถึงจุดที่รู้ตัวแล้วว่า สามารถส่งตัวเองเรียนต่อได้ จะหา มหาวิทยาลัยเอกชน ที่รับรอง หลักสูตร โดยสภาวิศวกร เพื่อเทียบโอน สู่ ป.ตรี
ประสบการณ์ และ ความฝัน
ประสบการณ์ทำงานเคยเป็นช่างทั่วไป,ลูกมือช่าง,กรรมกร ก็เป็นมาแล้ว และ ช่างซ่อมเครื่องถ่ายเอกสาร ของ Xerox ที่เป็นอยู่ เป็น บริษัทดิลเลอร์ เล็กๆ โดยใช้วุฒิม 6 สมัคร เซอร์วิสตามที่ต่างที่ได้รับมอบหมาย หลายครั้งมีโอกาสได้ไปเซอร์วิสซ่อมเครื่องถ่ายเอกสารในเขตอุตสาหกรรม และได้พบวิศวะหรือหน่วยงานต่างๆที่อยู่หน้าไซต์งาน พูดคุยได้รู้จักทัศนคติเห็นการทำงานของพวกเขา โดยส่วนตัวชอบงานด้านสายช่าง ปฏิบัติ ควบคู่กับ ทฤษฎี และฝันว่าอยากทำงาน ด้านอุตสาหกรรมและเติบโต
ปล. ตอนที่ได้เป็นช่างซ่อมเครื่องถ่ายเอกสารผมไม่มีความรู้ทางด้านนี้และศึกษาเก็บเกี่ยวความรู้มาเรื่อยๆจนบริษัทไว้วางใจ ให้ออกเซอร์วิสคนเดียว ปกติจะมีคนคุม หรือไปเป็นคู่
ปัจจุบัน
กำลังปลูกฝัง วิชา คณิตศาสตร์ และ ฟิสิกส์ หาศึกษาด้วยตัวเองซื้อหนังสือมาอ่านและศึกษาในอินเตอร์เน็ต ผมมีเวลา 2 ปี เพื่อใช้ในการศึกษา และ หลังจบ
มองหา มหาวิทยาลัยเอกชน ที่ เหมาะสมกับตัวเอง แต่กำลังสนใจ มหาลัยธนบุรี เห็นเขาบอกว่าเน้นไปทางปฏิบัติ มีรถรับ-ส่งและ สภาวิศวกรรับรอง
สรุป คร่าวๆ กับเรื่องราวที่ผ่านมา พี่ๆคิดว่า มันพอจะเป็นไปได้ไหมครับ หรือจะไปติดที่ช่วงไหนในเรื่องที่เล่าไว้ เผื่อจะได้ปรับตัวแก้ไขทัน
ทุกวุฒิ ทุกขั้นตอน มันมีเรื่องราวอี กมากที่แอบแฝง