เพื่อนๆเคยคบกับแฟนมาเป็นเวลาหลายๆปีแล้วรู้สึกว่า เราไม่รักเค้าแล้วไหมครับ แต่ตัวเองก็ไม่เลือกที่จะออกมา หรือเลิกกัน ทั้งที่ความรู้สึก ก็อยากจะไป แต่ไปจากกันไม่ได้เพราะติดตรงคำว่าความผูกพันล้วนๆ (ก็แน่นอนครับ คบมานานรู้ใจไปซะทุกเรื่อง )
และผมก็คิดนะว่าทำไมในเมื่อปมไม่ได้รักเค้าเหมือน เหมือนตอนแรกแล้วที่รักแล้ว ไม่ออกมา หรือเลิกกันให้มันจบๆไป คบกันไปก็เสียเวลา
ตอนนั้นผมเลิกไม่ได้ เพราะว่า กลัวการเริ่มต้นใหม่ กลัวว่าคนใหม่จะไม่ดีเท่าคนเก่า กลัวว่าจะไปเจอคนที่แย่กว่าเดิมเลยยังไม่กล้าไปไหน และผมก็คิดเข้าข้างตัวเองเสมอว่า เดี๋ยวความรู้สึกผมก็คงดีขึ้น แต่เอาจริงๆแล้ว ยิ่งฝืนคบต่อไปก็ยิ่งเสียเวลาทั้งคู่ ผมเลยเลือกที่จะออกมา จากจุดนั้น ถึงมันจะเสี่ยง แต่มันก็ช่วยให้ผมและเค้าได้ไปเจอคนที่ใช่ เจอคนใหม่ๆ ไลฟ์สไตล์เดียวกัน ไทป์ที่ชอบ ได้เร็วมากกว่ามาเสียเวลาคบกัน
และมันก็จริงๆนะครับ พอผมเลิกกันมาถึงทางดัน เวลาผ่านไปทำใจได้ มันก็ทำให้ผมเจอคนใหม่ๆ ใช่เริ่มครับ เริ่มต้นนับ1 ใหม่ ก็ไม่แย่นะครับ
ที่ผมเขียนเพราะผมรู้สึกแบบนี้ และผมก็เข้าใจสำหรับใครที่มีแฟนคนแรกและไม่กล้าเริ่มต้นใหม่ ถ้าคนเก่ามันไม่ดีหรือไม่ใช่ ก้าวออกมานะครับ
เพื่อนๆอย่าว่าความคิดผมนะครับ ขอบคุณครับ
เมื่อความรักเหลือแค่ความผูกพัน จะทำยังไง?
และผมก็คิดนะว่าทำไมในเมื่อปมไม่ได้รักเค้าเหมือน เหมือนตอนแรกแล้วที่รักแล้ว ไม่ออกมา หรือเลิกกันให้มันจบๆไป คบกันไปก็เสียเวลา
ตอนนั้นผมเลิกไม่ได้ เพราะว่า กลัวการเริ่มต้นใหม่ กลัวว่าคนใหม่จะไม่ดีเท่าคนเก่า กลัวว่าจะไปเจอคนที่แย่กว่าเดิมเลยยังไม่กล้าไปไหน และผมก็คิดเข้าข้างตัวเองเสมอว่า เดี๋ยวความรู้สึกผมก็คงดีขึ้น แต่เอาจริงๆแล้ว ยิ่งฝืนคบต่อไปก็ยิ่งเสียเวลาทั้งคู่ ผมเลยเลือกที่จะออกมา จากจุดนั้น ถึงมันจะเสี่ยง แต่มันก็ช่วยให้ผมและเค้าได้ไปเจอคนที่ใช่ เจอคนใหม่ๆ ไลฟ์สไตล์เดียวกัน ไทป์ที่ชอบ ได้เร็วมากกว่ามาเสียเวลาคบกัน
และมันก็จริงๆนะครับ พอผมเลิกกันมาถึงทางดัน เวลาผ่านไปทำใจได้ มันก็ทำให้ผมเจอคนใหม่ๆ ใช่เริ่มครับ เริ่มต้นนับ1 ใหม่ ก็ไม่แย่นะครับ
ที่ผมเขียนเพราะผมรู้สึกแบบนี้ และผมก็เข้าใจสำหรับใครที่มีแฟนคนแรกและไม่กล้าเริ่มต้นใหม่ ถ้าคนเก่ามันไม่ดีหรือไม่ใช่ ก้าวออกมานะครับ
เพื่อนๆอย่าว่าความคิดผมนะครับ ขอบคุณครับ