ก่อนอื่นเลยผมกับน้องสาวห่างกัน 12 ปี คนละพ่อ เเละผมก็เป็นคนเลี้ยงดู ไปรับ-ส่งน้องตั้งแต่น้องเรียน จนปัจจุบัน (ตอนนี้ช่วง Covid เรียนออนไลน์ ไม่ต้องไปส่ง) ผมค่อนข้างรู้สึกผูกพันมาก แทบไม่เคยห่างกันเลย (ปัจจุบันน้องผมเรียน ม.ต้น ผมทำงาน เเละผมคิดว่าผมเป็นเสาหลักของบ้าน เพราะแม่ผมไม่ได้ทำงาน ขายของเล็กๆ น้อยๆ น้องอีกคนเรียนเหมือนกัน)
เรื่องมีอยู่ว่ามีวันหนึ่งน้องไปบ้านญาติ เเล้วไปเล่น เเละเกิดอุบัติเหตุโทรหาแม่บอกว่าขาหัก ผม, แม่, และน้องอีกคนก็รีบเดินทางไปรับเเละพาไป รพ. สรุปไม่เป็นอะไรมาก กลับมาถึงบ้าน ด้วยความที่น้องผมค่อนข้างน้ำหนักตัวเยอะ (เกือบ 100 โล) ผมอุ้มไม่ไหว เลยให้เกาะไหล่และพาเดิน ซึ่งน้องผมก็เดินไม่ได้ ผมเลยกะจะให้น้องหันหลังเเละลลากโดยให้ใช้ขาที่ปกติช่วยยัน เเละผมก็ค่อยๆ ลากไป (แต่ผมไม่ได้บอกน้องก่อน) เเละให้น้องหันหลังเเละกำลังจะลากไป น้องผมก็เจ็บขาเเละร้องไห้ ผมก็รู้สึกผิด ตกใจเลยกอดเเละขอโทษไป น้องผมเลยค่อยๆ นั้งเเละลากตัวเองเข้าบ้านไป
เมื่อกลับเข้าบ้านน้องผมก็มีอาการเหมือนคนงอล ตอนนั้นผมก็เข้าใจเเหละ ผมก็เลยเเนะนำให้ประคบร้อนประคบเย็น และหลังจากนั้นน้องก็ไม่คุยกับผมอีก
ผมเลยให้แม่ลองคุยกับน้องให้ ได้คำตอบจากน้องว่า ผมเป็นคนงอล ผมก็เลย อ่ะโอเคผมเลยชวนดื่ม เเละนั้งเล่น นั้งคุย (ไม่ได้อยู่กัน 2 คน มีคนอื่นๆ ด้วย) พอวันต่อมา ก็กลับเข้าสู่สถานการณ์เดิม
เมื่อก่อนผมเคยคิดว่าผมขาดน้องไม่ได้ (รักมากแต่ไม่เคยพูด) แต่ตอนนี้ผมเริ่มลังเลเเล้ว แต่ก็ยังคิดเหมือนเดิม แต่ไม่รู้จะทำยังไงดี
ตอนนี้เลยคิดไว้ คือ อยู่แบบนี้เเหละ เเละค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป หรือไม่ก็เป็นแบบนี้ตลอดไป หรือจะแยกตัวออกไปเช่าบ้านอยู่ เผื่อว่าห่างกันสักพักจะดีขึ้น หรือพอมีวิธีหรือแนวทางอื่นไหมครับ
ทะเลาะกับน้องทำไงดี
เรื่องมีอยู่ว่ามีวันหนึ่งน้องไปบ้านญาติ เเล้วไปเล่น เเละเกิดอุบัติเหตุโทรหาแม่บอกว่าขาหัก ผม, แม่, และน้องอีกคนก็รีบเดินทางไปรับเเละพาไป รพ. สรุปไม่เป็นอะไรมาก กลับมาถึงบ้าน ด้วยความที่น้องผมค่อนข้างน้ำหนักตัวเยอะ (เกือบ 100 โล) ผมอุ้มไม่ไหว เลยให้เกาะไหล่และพาเดิน ซึ่งน้องผมก็เดินไม่ได้ ผมเลยกะจะให้น้องหันหลังเเละลลากโดยให้ใช้ขาที่ปกติช่วยยัน เเละผมก็ค่อยๆ ลากไป (แต่ผมไม่ได้บอกน้องก่อน) เเละให้น้องหันหลังเเละกำลังจะลากไป น้องผมก็เจ็บขาเเละร้องไห้ ผมก็รู้สึกผิด ตกใจเลยกอดเเละขอโทษไป น้องผมเลยค่อยๆ นั้งเเละลากตัวเองเข้าบ้านไป
เมื่อกลับเข้าบ้านน้องผมก็มีอาการเหมือนคนงอล ตอนนั้นผมก็เข้าใจเเหละ ผมก็เลยเเนะนำให้ประคบร้อนประคบเย็น และหลังจากนั้นน้องก็ไม่คุยกับผมอีก
ผมเลยให้แม่ลองคุยกับน้องให้ ได้คำตอบจากน้องว่า ผมเป็นคนงอล ผมก็เลย อ่ะโอเคผมเลยชวนดื่ม เเละนั้งเล่น นั้งคุย (ไม่ได้อยู่กัน 2 คน มีคนอื่นๆ ด้วย) พอวันต่อมา ก็กลับเข้าสู่สถานการณ์เดิม
เมื่อก่อนผมเคยคิดว่าผมขาดน้องไม่ได้ (รักมากแต่ไม่เคยพูด) แต่ตอนนี้ผมเริ่มลังเลเเล้ว แต่ก็ยังคิดเหมือนเดิม แต่ไม่รู้จะทำยังไงดี
ตอนนี้เลยคิดไว้ คือ อยู่แบบนี้เเหละ เเละค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป หรือไม่ก็เป็นแบบนี้ตลอดไป หรือจะแยกตัวออกไปเช่าบ้านอยู่ เผื่อว่าห่างกันสักพักจะดีขึ้น หรือพอมีวิธีหรือแนวทางอื่นไหมครับ