คุณที่เคยกระทำจำคุกออกมา มันน่ารังเกียจมั้ย

เรามีเรื่องราวอยากมาแชร์ประสบการณ์ครั้งหนึ่ง เราเคยต้องฐานผิดพ.ร.บ.ยาเสพติด ศาลตัดสินให้จำคุก 13 ปี 4 เดือน เป็นการติดคุกครั้งแรกของเรา  เราอยู่ใน เรือนจำมานาน6ปี อยู่จนเห็นคนพ้นโทษออกไปก็หลายคน บางคนก็กลับเข้ามาใหม่ยังเจอเราอยู่ที่เดิมอยู่เลย ก่อนที่เราจะถูกจับก็นับได้ว่าเป็นช่วงที่คึกคนองสุดๆ เราเที่ยวทุกวันเราใช้สารเสพติด เรารุมหลงกับแสงสีเสียง จนเราลืมวันเวลาลืมหน้าที่ของตัวเองลืมไปว่าชีวิตและเวลาที่มันมีอยู่เราควรทำอะไร ตอนเรามียาเสพติดอยู่ในมือเยอะๆเราไม่รู้เลยว่ามันอันตรายและร้ายแรงขนาดไหน เรารู้นะว่ามันผิด ติดคุกได้  แต่เราไม่รู้ว่าอัตราโทษของมันสูงขนาดไหน แต่ตอนนั้นเราไม่สนใจหรอก เราก็สนุกไป เชื่อไหมว่าเราอยู่กับยาเสพติดเป็นปีปี เราไม่เคยโดนตำรวจตรวจฉี่เลย เพราะเราเป็นคนหน้ากลมมั้ง และเราไม่เคยปล่อยตัว จนเรามีแฟน แฟนพาไปพาเพื่อนที่ต่างจังหวัด แฟนเราคนนั้น(ตอนนี้เลิกกันไปละ) แฟนเราก็คงจะไว้ใจเพื่อนแหละ พูดซะหมดเปลือกเลยว่าเรามีอะไรเท่าไหร่ ไปได้ครั้งสองครั้ง ครั้งที่3 ตำรวจลงบ้านเลยจ้า มากับเป็นสิบๆ ถือปืนจ่อหน้าเรา เราไม่ได้มีอาวุธนะ คงจะกลัวเราขัดขืนแล้วหนี้ ซึ่งเราทำหน้าจ๊อยมาก แบบเห้อเกมส์โอเวอร์ สรุปมารู้อีกทีคือเพื่อนคนนั้นเป็นสายตำรวจจ้า จากการที่มันหลอกเราเพื่อเอาตัวรอด เราโดนไป13 ปี แต่เราไม่เสียความรู้สึกหรอกเพราะมันไม่ใช่เพื่อนเรา เราก็ไม่สู้คดีนะปล่อยไปตามกฎหมาย เรารู้อยู่แก่ใจว่าเราใช้มัน เราอยู่ในเรือนจำเราไม่เคยทำผิดวินัยเลย ถือว่าเป็นคนดีคนนึงแหละ เราอยู่มา2ที่ เพราะเราต้องย้าย อยู่เรือนจำเล็กมา4ปี ทุกที่มันจะต้องย้ายระบาย เราก็ย้ายไปอยู่อีกเรือนจำนึง2ปี แล้วเราก็พ้นโทษ อยู่ข้างในคนแบบเป็นพัน รวมกันเยอะแยะไปหมด ข้างในแบบของกินของใช้คือแพงกว่าข้างนอกอีกนะ กับข้าวหลวงมีแจก3มื้อ ถามว่ากินได้มั้ยก็กินได้แหละ เพราะบางมื้อเราก็กิน บางเมนูก็อร่อยบางเมนูก็หมูมาเป็นเบ้าตาเลย ขนตางอนฉ่องก็มี แต่อย่างว่าเราเลือกไม่ได้ เราก็เลยเลือกที่จะไม่กินดีกว่า ของทุกอย่างข้างในแพงกว่าข้างนอกหมด ครีมชุดข้างนอก150 ข้างใน250นะ อันนี้แค่เปรียบเทียบให้ฟัง ทุกอย่างเป็นเงินเป็นทองหมด ไม่รู้เราผ่านมาได้ยังไงตั้ง6ปี ตอนอยู่มามันนานมากพอมองย้อนกลับไปมันก็เหมือนไม่นานนะ กว่าจะผ่านไป คนข้างในเขาส่วนใหญ่เขาจะอยู่กันแบบมีความหวัง อย่างบางคนก็รอธนาณัติรอญาติส่งเงินให้ถามว่าเงินส่งให้ทำไม ก็ต้องซื้อสบู่ซื้อแฟ้บซื้อยาสระผม ทุกอย่างก็เหมือนกับข้างนอกแหละ เพราะรายได้ข้างในแทบไม่มี ทำงานฝึกวิชาชีพบางโรงงานได้ปัญผลเดือนละ แปดสิบกว่าบาท แต่มันก็มีบางโรงงานนะที่ได้หลายร้อย แต่มันก็คือหนักหน่อยใช้แรง บางคนเขาก็รอจดหมายจากคนทางบ้าน จากลูกจากแฟน จากพ่อแม่ เราก็เป็นหนึ่งในนั้น ถ้าอาทิตย์ไหนไม่มีก็จะเฟลๆหน่อย แต่ก็ไม่เคยน้อยใจนะ เราถือว่าเราเก่งนะที่ผ่านเรื่องพวกนั้นมาได้ เราโชคร้ายหน่อยตรงที่เราติดนาน แต่ความโชคร้ายตรงนั้นมันสอนเราได้เยอะเลย ออกมาถนนหนทางทุกอย่างเปลี่ยนไป ความคิดเราก็เปลี่ยนนะ จิงเราว่าคุกมันไม่ได้เปลี่ยนคนหรอก คนบางคนติดหลายรอบยังออกมาทำผิดอีกก็มี ของแบบนี้มันอยู่ที่จิตใจพวกคุณว่ามั้ย บางที่เราก็ไม่กล้าเล่าเรื่องของตัวเองให้ใครฟัง เพราะเราไม่รู้ว่าคนที่ฟ้งเขาจะรู้สึกยังไง รังเกียจเราไหม พวกคุณหล่ะฟังแล้วรู้สึกยังไง คุนว่าคนที่เคยติดคุกมันน่ารังเกียจไหม เราอยากรู้มุมมองของคนส่วนใหญ่ ขอบคุนนะที่เสียเวลาอ่าน อยากรู้เรื่องอะไรถามเราได้นะ เราจะมาตอบ