การที่เราไม่มีใครเจ้าหาเลย ไม่มีคนคุย ไม่มีแฟน ไม่มีใครสนใจ ดูไร้ตัวตนมากเราควรทำไงดีคะ?

เราเข้าใจจกตท.นะ เพราะตอนเราอายุ 14 เราก็คิดอะไรประมาณนี้ (เราโตกว่า จขกต 2 ปีค่ะ) แต่อยากให้ลองเปลี่ยนความคิดนิดนึงอะค่ะ คือการที่เราไม่มีคนคุยหรือแฟนมันไม่ได้ทําให้เราไร้ตัวตนเลยค่ะ อย่าเอา 'ตัวตน' ของตัวเราเองมามัดไว้กับสิ่งพวกนี้เลยค่ะ อยากให้จขกต..ลองถามตัวเองว่าอยากมีจริงๆหรอคนคุย/แฟนเนี่ย หรือ มันเพราะเพื่อนกับคนรอบตัวเราเค้ามีเราก็เลยอยากมีบ้าง ถ้าจขกต.อยากมีจริงเราก็คิดว่าต้องพยายามเอาตัวเองออกจาก comfort zone (คล้ายวงกลมรอบตัวเราเล็กๆที่เราไม่กล้าเดินออกจากมัน) เราต้องพยายามบังคับให้ตัวเองเดินออกมาจากวงกลมเล็กๆทีละก้าวเข้าสังคมทีละนิดแล้วเดี๋ยววงกลมเล็กๆมันจะค่อยๆขยายเอง. ส่วนในเรื่องของไม่มีใครสนใจ แล้วทําไมเราต้องรอให้ใครมาสนใจเราด้วยหรอคะ? ทําไมไม่ลองหัดสนใจตัวเองบ้าง ลองดูแล ลองรักตัวเองบ้าง อยากให้จขกตลองเมคเฟรนกับตัวเองดูค่ะ ถ้าจขกตสนิทกับตัวเองจริงๆ ความคิดพวกนี้ที่จขกตเขียนมามันคงไม่มีขึ้นมาแน่นอน. ส่วนบุคลลิคเรื่องหน้าดุหรือหยิ่งอะไรใครจะคิดยังไงเรื่องของเค้าค่ะถ้าเราไม่ได้ทําใครเดือดร้อนมันคือตัวเราเองอะ

สุดท้ายเราขอเสริมนิดนึงนะคะในฐานะที่เราเคยรู้สึกแบบนี้ 2 ปีที่แล้ว ถ้าย้อนกลับไปได้เราจะบอกตัวเองว่า: 14 เองมีเวลาอีกตั้งเยอะ ไม่ต้องรีบ อย่ากดดันตัวเอง แล้วก็บางครั้งการเจอใครคนนึงที่ใช่มันจะต้องใช้เวลา บางครั้งเราไม่จําเป็นต้องวิ่งตามหาคนที่ใช่เพราะถ้าถึงเวลาที่ใช่แหละเหมาะสมเราก็จะเจอกับเค้าเองค่ะ แล้วก็ขอให้จขกต.รักตัวเองเยอะๆนะคะ เป็นกลจให้ค่ะ