ตอนี้เรากำลังเรียนมหาลัยกำลังจะขึ้นปี2 แต่ว่า.. เราขาดหน่วยซัพพอร์ตทางทุนทรัพย์น่ะ(พูดง่ายๆก็คือไม่มีคนส่งเรียน😥)เราจึงต้องใช้ช่วงเวลาปิดเทอมหางานทำเพื่อจะมีเงิน ที่เราต้องหาเงินเพราะเรามีภาระที่ต้องรับผิดชอบ ทั้งงวดรถทุกเดือน ค่าไฟบางเดือน ค่าอยู่ค่ากินส่วนตัว แล้วก็ค่ากินค่าอยู่ของครอบครัวบางส่วน(เป็นคนมีค่าอะเนาะ)
เข้าเรื่องดีกว่า เนื่องจากทั้งทำงานทั้งเรียน ช่วงปิดเทอมเราก็ทำงาน ทำงานก็อยากจะมีรายได้เนาะ ก็อยากเต็มที่ถึงจะมีรายได้มีเงินเก็บฟังดูดีนะแล้วก็เหมือนจะดีด้วย แต่.. ปิดเทอมแล้วก็ยังมีกิจกรรมของสาขา แล้วก็มีอาจารย์นัดเข้ามอด้วยแล้วก็กิจกรรมที่ทำส่วนใหญ่เพื่อนจะนัดคุยนัดประชุมเพื่อจะได้รู้ว่างานเดินถึงไหนแล้วส่วนใหญ่นัดเป็นเวลากลางคืนประมาณทุ่มสองทุ่มเพราะเวลานี้ทุกคนจะทำธุระอะไรของตัวเองเสร็จแล้ว(นัดบ่อยประชุมบ่อยมากกกก) ซึ่ง.. เวลานี้เป็นเวลาที่เราทำงานไง เฮ้ออ😪 เราทำงานร้านอาหารที่เปิดช่วงบ่ายถึงดึกน่ะ(16:00-02:00) แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะได้ทำแค่ช่วงเวลานี้นะ เราต้องตื่นมาทำหน้าที่ในส่วนที่เรารับผิดชอบแล้วก็เตรียมของเพื่อที่จะเปิดร้านตั้งแต่09:00-ประมาณ15:00(สรุปก็ทำงานทั้งวัน😅)
เพราะเราทำงานเราก็เลยรู้สึกแย่ถึงแย่มาก บางครั้งเครียดมากจนอยากลาออก เรารู้สึกแบบนี้เพราะเราไม่ได้ทำงานช่วยเพื่อน มันก็เลยเหมือนคนเห็นแก่ตัว เราก็บอกเพื่อนหลายครั้งนะว่าเราทำงาน อาจจะไม่ได้ช่วยแต่ก็นะ ไม่มีใครเข้าใจหรอก ถ้าเราจะบอกว่าทำงานๆทุกครั้ที่มีประชุมมันก็ยังไงอยู่ เพื่อนก็จะมองว่าทำงานอะไรนักหนา จะทำจนไม่มีเวลาขนาดนั้นเลยหรอ มันก็เหมือนเอางานมาอ้างเพราะไม่อยากทำงานช่วยเพื่อนน่ะ ภายนอกเราก็ดูปกติทั้วไปนะดูเหมือนพออยู่พอกินไม่ขัดสนอะไร คนที่ไม่รู้จักเราจริงๆจะไม่มีทางรู้เลยนะว่าเราต้องทำงานหาเงินเองแบบนี้(แม้กระทั่งข้างบ้านที่คอบสอดส่องเรื่องของเราก็ไม่รู้ว่าเราต้องทำงานหนักขนาดไหน55555)
**เดี๋ยวมาต่อในเมนท์นะ พิมพ์ยาวมันจะดูน่าเบื่อและขี้เกียจอ่าน**
ดรอบเรียนดีใหม?
เข้าเรื่องดีกว่า เนื่องจากทั้งทำงานทั้งเรียน ช่วงปิดเทอมเราก็ทำงาน ทำงานก็อยากจะมีรายได้เนาะ ก็อยากเต็มที่ถึงจะมีรายได้มีเงินเก็บฟังดูดีนะแล้วก็เหมือนจะดีด้วย แต่.. ปิดเทอมแล้วก็ยังมีกิจกรรมของสาขา แล้วก็มีอาจารย์นัดเข้ามอด้วยแล้วก็กิจกรรมที่ทำส่วนใหญ่เพื่อนจะนัดคุยนัดประชุมเพื่อจะได้รู้ว่างานเดินถึงไหนแล้วส่วนใหญ่นัดเป็นเวลากลางคืนประมาณทุ่มสองทุ่มเพราะเวลานี้ทุกคนจะทำธุระอะไรของตัวเองเสร็จแล้ว(นัดบ่อยประชุมบ่อยมากกกก) ซึ่ง.. เวลานี้เป็นเวลาที่เราทำงานไง เฮ้ออ😪 เราทำงานร้านอาหารที่เปิดช่วงบ่ายถึงดึกน่ะ(16:00-02:00) แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะได้ทำแค่ช่วงเวลานี้นะ เราต้องตื่นมาทำหน้าที่ในส่วนที่เรารับผิดชอบแล้วก็เตรียมของเพื่อที่จะเปิดร้านตั้งแต่09:00-ประมาณ15:00(สรุปก็ทำงานทั้งวัน😅)
เพราะเราทำงานเราก็เลยรู้สึกแย่ถึงแย่มาก บางครั้งเครียดมากจนอยากลาออก เรารู้สึกแบบนี้เพราะเราไม่ได้ทำงานช่วยเพื่อน มันก็เลยเหมือนคนเห็นแก่ตัว เราก็บอกเพื่อนหลายครั้งนะว่าเราทำงาน อาจจะไม่ได้ช่วยแต่ก็นะ ไม่มีใครเข้าใจหรอก ถ้าเราจะบอกว่าทำงานๆทุกครั้ที่มีประชุมมันก็ยังไงอยู่ เพื่อนก็จะมองว่าทำงานอะไรนักหนา จะทำจนไม่มีเวลาขนาดนั้นเลยหรอ มันก็เหมือนเอางานมาอ้างเพราะไม่อยากทำงานช่วยเพื่อนน่ะ ภายนอกเราก็ดูปกติทั้วไปนะดูเหมือนพออยู่พอกินไม่ขัดสนอะไร คนที่ไม่รู้จักเราจริงๆจะไม่มีทางรู้เลยนะว่าเราต้องทำงานหาเงินเองแบบนี้(แม้กระทั่งข้างบ้านที่คอบสอดส่องเรื่องของเราก็ไม่รู้ว่าเราต้องทำงานหนักขนาดไหน55555)
**เดี๋ยวมาต่อในเมนท์นะ พิมพ์ยาวมันจะดูน่าเบื่อและขี้เกียจอ่าน**