เราจะยังสามารถทำงานร่วมกับคนที่เคยมีปัญหากันได้ไหม หากเราไม่ยุ่งเกี่ยวเป็นการส่วนตัวกันอีก

ตอนนี้ผมแย่มาก มีปัญหาที่ทำงาน ผมเคยทะเลาะกับรุ่นพี่คนนึง โดยไม่ได้คิดว่า เราตัวคนเดียว เขาเพื่อนเยอะ แต่ที่ผมทะเลาะ ผมเองก็มีส่วนผิดผากดีหลายครั้ง ก็เคยขอโทษแล้ว อีกฝ่ายมักมีท่าทางยั่วยุผมอยู่บ่อยๆ คนอื่นไม่รู้ แต่ผมรู้ ซึ่งโดยปกติผมไม่ค่อยชอบอะไรแบบนี้ เลย  ยิ่งทำเป็นไม่สนใจมากเท่าไหร่ คนพวกนี้ ก็ยิ่งตามตอแย ผมช่างมันต่อไปไม่ไหวแล้ว แต่ผมไม่รู้จะทำยังไง จริงๆ ทางออกโง่ๆ ที่ผมคิดได้ คือลาออกแล้วก็ไป แต่ถ้าจะอยู่สู้ต่อ ผมควรทำยังไงดี ผมรู้สึกตัวคนเดียวมากๆ หลังจากทะเลาะกับคนนั้น คนอื่นเหมือนจะคอยรุมคอยซ้ำผมตลอดเลย ตอนนี้ตัวผมไม่ต่างจากระเบิดเวลา ผมรู้สึกได้อย่างนั้น แต่ก็พยาม ทำเป็นไม่สนใจ ไม่แคร์มาตลอด ทำงาน ทำงาน ทำงาน แต่คนพวกนี้พยามสร้างสิ่งแวดล้อมแย่ๆ เพื่อบังคับให้ผมออกไปจากที่นี่  แล้วถ้าผมจะอยู่สู้ต่อ ผมควรคิดแบบไหน แล้วทำแบบไหน ผมถึงจะเจอทางออกที่ดี กว่าการลาออกครับ  พิมพ์มาทั้งหมดก็เล่าความรู้สึกกับสิ่งที่คิดไปเรื่อยๆ ครับ บางครั้งเหมือนเรายังเด็กเกินไปที่จะเก็บความรู้สึก เรามีเพื่อนที่ทำงานคนนึง แต่ตอนนี้ไม่ได้เป็นแบบนั้นแล้ว เพราะเราทะเลาะกับคนนั้นแหละ เสียใจมากๆ เพราะเราก็แคร์เพื่อนคนนี้ เพราะคิดว่าเขาหวังดีและคอยช่วยเราหลายๆครั้งเป็นเพื่อนที่มีน้ำใจ แต่มาวันนี้เหมือนคนไม่รู้จักกันเลย เหมือนคนละคนเลย จากที่เคยเจอกันวันนั้น รู้สึกแย่มากครับ