ผมมีคำแนะนำสำหรับลูกศิษย์คึกฤทธิ์ เวลาที่อ่านพระสูตรแล้วเจอคำว่า "เรา" รวมถึงสรรพนามบุรุษที่ 2 หรือ 3 อื่นๆ

ผมขอยกตัวอย่างข้อความในพระสูตรที่มีเพื่อนสมาชิกนำมาตั้งเป็นกระทู้ คือ

 "...ดูกรท่านผู้เจริญ เราถูกจิตนี้ล่อลวงให้หลงมานานแล้วหนอ..."

เพื่อนสมาชิกคนดังกล่าว พออ่านประโยคนี้ก็คิดว่า ในเมื่อพระพุทธเจ้าตรัสว่า เราถูกจิตมาล่อลวง แสดงว่าต้องมีเราด้วยสิ

เหตุผลที่เพื่อนสมาชิกคนดังกล่าวเข้าใจแบนั้น เพราะการที่เอาแต่คำพระพุทธเจ้า (พระสูตรหรือสุตตันตปิฏก) ไม่สนใจพระอภิธรรม แต่เวลาที่ตีความพระสูตร ไปตีความแบบพระอภิธรรม

ประเด็นมีอยู่เท่านี้จริงๆ เหมือนเอาสิ่งที่พระพุทธเจ้าสอนปุถุชน มาขยายความให้เป็นเรื่องของพระอริยะ

สรุปว่า ถ้าจะคุยกับลูกศิษย์คึกฤทธิ์ โดยเฉพาะในส่วนที่เป็นพระอภิธรรม ซึ่งเป็นธรรมะชั้นสูง ขั้นโลกุตระ ฝ่ายหนึ่งใช้พระอภิธรรมปิฏก อีกฝ่ายหนึ่งใช้พระสูตร (สุตตันตปิฏก) มันจะคุยกันรู้เรื่องได้อย่างไร

ขอฝากไว้เป็นข้อสังเกต เพราะการสนทนาโดยมีพื้นฐานหรือข้อมูลที่แตกต่างกัน จะสร้างความสับสนให้กับคนอื่นๆ โดยเฉพาะกับตัวผู้ถามเอง จะไม่มีทางเข้าใจ

และสำหรับผู้ที่กำลังลังเลสงสัย ว่าควรจะศึกษาธรรมะกับคึกฤทธิ์ดีหรือไม่ ก็ลองพิจารณาส่วนนี้ดูก็แล้วกัน

พระไตรปิฏกมี 3 ส่วน พระสูตร พระอภิธรรม และพระวินัย เราจะตัดส่วนใดส่วนหนึ่งออกไปไม่ได้

(เพียงแต่ถ้าเรายังเป็นปุถุชน การศึกษาเพียงพระสูตรก็สามารถบรรลุธรรมได้ และเมื่อบรรลุธรรมแล้วก็ศึกษาให้ลึกยิ่งขึ้นด้วยพระอภิธรรม เพื่อรู้และเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ไม่จำเป็นต้องไปรู้เตรียมไว้ล่วงหน้า ไม่อย่างนั้นอาจจะเหมือนลูกศิษย์ของอีกค่ายหนึ่ง)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่