คือเราอายุ 20++ ปีค่ะ เราให้พ่อแม่มีอิทธิพลต่อการใช้ชีวิตของเรา มาตั้งแต่เด็กจนตอนนี้เลย
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน งาน การใช้เงิน แม้แต่เรื่องคนที่เราคบ
เรื่องอื่นไม่เคยเป็นปัญหาเลย แต่เรื่องคนที่คบ มีปัญหาตลอดเลย เราติดนิสัย ที่เวลาเจอเรื่องอะไร ทั้งดี หรือไม่ดี เราจะเล่าให้พ่อแม่ฟังทุกเรื่องเลยค่ะ.
เราคบกับใคร ทะเลาะกันเรื่องอะไร เลิกกับใคร เราเล่าให้ท่านฟังหมดเลย.
และ พ่อแม่เรา ก็เริ่มรู้สึกแย่กับแฟนเรา ไปทีละนิด กลายเป็นว่า พอเล่าบ่อย ๆ เค้าเริ่มไม่ชอบแฟนเรา แล้วเค้าก็จำแต่เรื่องที่ ผช.คนนั้นทำตัวไม่ดีกับเรา.
เข้าใจนะคะ ว่าเป็นปกติที่พ่อแม่จะห่วงลูก กลัวลูกเสียใจ. แต่พอเป็นแบบนั้น มันทำให้แฟนเรากลัวพ่อแม่เรา ยิ่งทำให้พวกท่านไม่พอใจมากขึ้นไปอีก แล้วท่าน ก็เริ่มพูดพาให้เรารู้สึก ว่าแฟนคนนี้ไม่ดียัง. แล้วเราก็คิดตามท่าน จนมองแต่ข้อเสียของแฟน ความสัมพันธ์มันก็ยิ่งอึดอัด จนสุดท้ายก็เลิกกัน.
เมื่อก่อนไม่เคยคิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่เลยค่ะ แต่พอเลิกไปเพราะเหตุผลในเชิงเดียวกันหลายคน เริ่มรู้สึกแล้ว ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ ทั้ง ๆ ที่บางคนไม่ได้มีข้อบกพร่องอะไรมากขนาดนั้น แล้วเค้าก็ดีกับเรามาก แต่แค่พ่อแม่ไม่โอเค เรากลับเลิกกับเค้า.
ล่าสุด คบกับ ผช.คนนึง เวลามีปัญหา เราไม่เคยเล่าให้พ่อกับแม่ฟังเลยค่ะ แต่ท่านได้ยิน แล้วก็เห็นเอง แต่ทุกครั้งที่เราทะเลาะกับแฟน เราเคลียกันจบ แบบยอมแก้ไขที่คนละครึ่งทางตลอด ไม่เคยปล่อยให้เป็นเรื่องฝังใจกันเลย แต่พ่อแม่เราก็ไม่เข้าใจค่ะ คิดว่าเรากำลังทุกข์กับคนนี้.
จนมีวันนึง เราเจอเรื่องที่เรารับไม่ได้ ทั้งเราและแฟน ไม่มีใครยอมถอยทั้งคู่ เราเลยเลือกที่บอกเลิกเค้า.
เรื่องนี้เล่าให้แม่ฟังค่ะ แต่ยังทิ้งท้ายกับแม่ว่า ถ้าเรื่องนี้เค้ายอมเรา เราก็จะกลับไปคบ เพราะที่ผ่านมา เค้าดีกับเรา และไม่เคยมีปัญหานอกใจเลย.
แล้ว ผช.คนนั้น ก็ยอมปรับตัว แล้วกลับมาง้อค่ะ เราเลยกลับไปคุย และอยู่ในช่วงพิจารณา ว่าเค้าจะทำได้จริงรึเปล่า แต่ยังไม่ได้กลับไปคบนะคะ
พอแม่รู้ เหมือนท่านโกรธเราเลยค่ะ แล้วบอกว่า จะไม่พูดกับเราแล้ว คนเราก็ยอมดีขึ้นแค่เรื่องนี้เพื่อมาง้อเท่านั้นแหละ วันนึงถ้าได้กลับมาคบ ก็จะไปทำแย่ ๆ ที่เรื่องอื่นอีก.
เราควรทำยังไงดีคะ เราควรเลิกกับคนนี้ไปอย่างเด็ดขาดเพื่อแม่เรา หรือ เราควรทำตามใจตัวเองไปก่อน คือ เราก็ไม่ใช่ว่าให้โอกาสเค้าอย่างเดียว แต่เราแค่อยากให้โอกาสตัวเองได้ลองมั่นคงกับใครสักคนดูบ้าง. ไม่ได้อยากไปเริ่มศึกษากับคนใหม่เรื่อย ๆ เพื่อหาคนที่ดีที่สุด ไม่อยากเริ่มปรับตัวไปเรื่อย ๆ ค่ะ.
เราควรปรับปรุงตัวเองยังไงดี.
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน งาน การใช้เงิน แม้แต่เรื่องคนที่เราคบ
เรื่องอื่นไม่เคยเป็นปัญหาเลย แต่เรื่องคนที่คบ มีปัญหาตลอดเลย เราติดนิสัย ที่เวลาเจอเรื่องอะไร ทั้งดี หรือไม่ดี เราจะเล่าให้พ่อแม่ฟังทุกเรื่องเลยค่ะ.
เราคบกับใคร ทะเลาะกันเรื่องอะไร เลิกกับใคร เราเล่าให้ท่านฟังหมดเลย.
และ พ่อแม่เรา ก็เริ่มรู้สึกแย่กับแฟนเรา ไปทีละนิด กลายเป็นว่า พอเล่าบ่อย ๆ เค้าเริ่มไม่ชอบแฟนเรา แล้วเค้าก็จำแต่เรื่องที่ ผช.คนนั้นทำตัวไม่ดีกับเรา.
เข้าใจนะคะ ว่าเป็นปกติที่พ่อแม่จะห่วงลูก กลัวลูกเสียใจ. แต่พอเป็นแบบนั้น มันทำให้แฟนเรากลัวพ่อแม่เรา ยิ่งทำให้พวกท่านไม่พอใจมากขึ้นไปอีก แล้วท่าน ก็เริ่มพูดพาให้เรารู้สึก ว่าแฟนคนนี้ไม่ดียัง. แล้วเราก็คิดตามท่าน จนมองแต่ข้อเสียของแฟน ความสัมพันธ์มันก็ยิ่งอึดอัด จนสุดท้ายก็เลิกกัน.
เมื่อก่อนไม่เคยคิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่เลยค่ะ แต่พอเลิกไปเพราะเหตุผลในเชิงเดียวกันหลายคน เริ่มรู้สึกแล้ว ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ ทั้ง ๆ ที่บางคนไม่ได้มีข้อบกพร่องอะไรมากขนาดนั้น แล้วเค้าก็ดีกับเรามาก แต่แค่พ่อแม่ไม่โอเค เรากลับเลิกกับเค้า.
ล่าสุด คบกับ ผช.คนนึง เวลามีปัญหา เราไม่เคยเล่าให้พ่อกับแม่ฟังเลยค่ะ แต่ท่านได้ยิน แล้วก็เห็นเอง แต่ทุกครั้งที่เราทะเลาะกับแฟน เราเคลียกันจบ แบบยอมแก้ไขที่คนละครึ่งทางตลอด ไม่เคยปล่อยให้เป็นเรื่องฝังใจกันเลย แต่พ่อแม่เราก็ไม่เข้าใจค่ะ คิดว่าเรากำลังทุกข์กับคนนี้.
จนมีวันนึง เราเจอเรื่องที่เรารับไม่ได้ ทั้งเราและแฟน ไม่มีใครยอมถอยทั้งคู่ เราเลยเลือกที่บอกเลิกเค้า.
เรื่องนี้เล่าให้แม่ฟังค่ะ แต่ยังทิ้งท้ายกับแม่ว่า ถ้าเรื่องนี้เค้ายอมเรา เราก็จะกลับไปคบ เพราะที่ผ่านมา เค้าดีกับเรา และไม่เคยมีปัญหานอกใจเลย.
แล้ว ผช.คนนั้น ก็ยอมปรับตัว แล้วกลับมาง้อค่ะ เราเลยกลับไปคุย และอยู่ในช่วงพิจารณา ว่าเค้าจะทำได้จริงรึเปล่า แต่ยังไม่ได้กลับไปคบนะคะ
พอแม่รู้ เหมือนท่านโกรธเราเลยค่ะ แล้วบอกว่า จะไม่พูดกับเราแล้ว คนเราก็ยอมดีขึ้นแค่เรื่องนี้เพื่อมาง้อเท่านั้นแหละ วันนึงถ้าได้กลับมาคบ ก็จะไปทำแย่ ๆ ที่เรื่องอื่นอีก.
เราควรทำยังไงดีคะ เราควรเลิกกับคนนี้ไปอย่างเด็ดขาดเพื่อแม่เรา หรือ เราควรทำตามใจตัวเองไปก่อน คือ เราก็ไม่ใช่ว่าให้โอกาสเค้าอย่างเดียว แต่เราแค่อยากให้โอกาสตัวเองได้ลองมั่นคงกับใครสักคนดูบ้าง. ไม่ได้อยากไปเริ่มศึกษากับคนใหม่เรื่อย ๆ เพื่อหาคนที่ดีที่สุด ไม่อยากเริ่มปรับตัวไปเรื่อย ๆ ค่ะ.