สวัสดีค่ะเราอายุ14 ตั้งแต่จำความได้เราก็รู้ตัวเองแล้วว่าไม่มีพ่อ ยายมักบอกเราประจำค่ะว่า ไม่มีพ่ออย่าทำตัวมีปัญหา เวลามีเรื่องอะไรเรามักเก็บมันเอาใว้คนเดียวตลอดค่ะ ไม่อยากไห้ยายปวดหัวกับเรื่องของเรา ตั้งแต่เด็กรู้สึกได้เลยว่า แม่เกลียดเรามากค่ะ เพราะเราเกิดจากความผิดพลาดค่ะ เรามักทำอะไรด้วยตัวเองตลอดเวลาไหนทำไม่ได้จริงๆก็จะบอกยายค่ะ (อยู่กับยาย2คนค่ะ)ยายมักด่าว่า แค่นี้มีปัญญาทำไหม เราไม่กล้าเถียงสักนิดเลยค่ะ เพราะกลัวมาก มีครั้งนึงเราเคยโดนยายกระทืบเพราะเราแค่พูดว่าอยากเห็นพ่อ ตั้งแต่เราเกิดมาพ่อแท้ๆของเราเราไม่เคยเห็นหน้าพ่อตัวเองเลยค่ะ อย่างที่บอกค่ะเราเก็บความรู้สึกมาตั้งแต่เล็กจนอายุ14แล้วค่ะ จนตอนนี้เราเป็นโรค หอบอารมณ์ เป็นจนมือจีบค่ะ เราเคยเป็นค่ะแต่ยายเป็นคนนวดไห้เส้นมันคลายตลอดเวลาเราเป็น ยายไม่เคยเอาเราเข้าโรงบาลเลยค่ะ เราเคยคิดว่าเราจะฆ่าตัวตาย แต่ไม่ทำค่ะทำไม่ลง เราเคยคิดนะคะว่าแม่เราท้องตอนเรียนแล้วถ้าไม่พร้อมทำไมไม่ทำแท้ง เราจะได้ไม่เกิดมา แม่เราแต่งงานใหม่ มีน้อง1คนค่ะ แม่รักแต่น้องตลอดพ่อก็รักแต่น้องเราพยายามเรียนไห้ได้ที่1 เราสอบได้ที่ 1 ตลอด พอเราเอาไห้พ่อแม่ดู เค้าแค่พูดว่า เอ่อ แล้วก็ไม่สนใจค่ะ เวลาได้ที่1เราจะเอาตังค์ที่เราเก็บ มาซื้อเค้ก ฉลอง คนเดียว ในห้อง ร้องไห้ตอนอนตลอด เคยคิดจะกินยาฆ่าตัวตายแต่ทำไม่ลงค่ะ เราอยู่ในบ้านเหมือนคนเป็นอากาศเลยค่ะ ตอนนี้สิ่งเดียวที่เรามีตัวตนคือในโลก ออนไลน์ ค่ะ เราผิดไหมที่เกลียดครอบครัว
เกลียด ครอบครัวตัวเอง ผิดไหม!?