ไม่ได้ขาดความอบอุ่นนะคะ แต่รู้สึกไม่มีความสุขกับครอบครัวเลยแก้ไขยังไงดีคะ จริงๆก็อยากระบายด้วยเฉยๆ

ครอบครัวเรามีกัน4คนค่ะ มีพี่สาว1คน เราเป็นลูกคนเล็กค่ะ เอาจริงๆชีวิตเราไม่เคยมีเรื่องต้องรับผิดชอบอะไรนะคะ ชีวิตราบรื่นมากค่ะ แม่ค่อนข้างตามใจมากส่วนตัวเราเป็นคนไม่สุงสิงกับใครที่ไม่สนิทค่ะ เป็นคนชอบอยู่กับเพื่อนนะคะ จริงๆชอบไปเที่ยวค่ะไปได้หมดตั้งแต่อยู่มหาลัยรึตอนที่เรียนอยู่เวลาไปไหนมาไหนกับเพื่อนก็เอนจอยมาก ไม่เคยมีปัญหาอะไรเลยค่ะ แต่พอได้มาทำงานรู้สึกเลยค่ะว่าชีวิตที่มีความสุขมันหายไปเคยได้ไปไหนมาไหนก็ไม่ได้ไปค่ะ ใช้ชีวิตกับครอบครัวมาตลอดไปไหนไปด้วยทำอะไรไปด้วยพอทำงาน ทุกอย่างมันห่างออกไปหมดเลยค่ะ เป็นคนไม่มีสังคมไม่อยากออกจากบ้าน เราเป็นคนติดเกมนะคะ แต่ก็ติดมาตลอดไม่คิดว่ามีส่วนของการเปลี่ยนแปลงค่ะ เพราะเล่นมาตลอดจริงๆค่ะ รู้สึกน้องใจพ่อแม่ บางทีไปไหนกันแต่เป็นเราต้องอยู่บ้านคนเดียว น้อยใจพี่สาวค่ะ เรารู้สึกโดดเดี่ยวมากทั้งๆที่ แม่ก็ไม่เคยขัดใจนะคะ แต่เราแค่รู้สึกเหมือนเขาลืมเราไว้ข้างหลัง หลายๆครั้งที่เราต้องทำอะไรคนเดียวบางทีเราไม่ได้ไม่อยากไปนะคะ แต่เพราะเขาไม่ชวน เราเป็นคนไม่ค่อยรับรู้เรื่องในบ้านเท่าไหรนะคะ แต่เรารู้สึกว่าทุกวันนี้เราไม่มีความสุขจริงๆค่ะ บางทีเราเห็นเขาลงรูปไปนั่นไปนี่ ใช่ค่ะเราอยู่บ้าน เราไม่รู้จะจัดการความรู้สึกยังไง อาจจะงงๆหน่อยนะคะคือเราไม่รู้จะเรียบเรียงความรู้สึกออกมายังไงขนาดตอนนี้ก็นั่งร้องไห้อยู่ค่ะ รู้สึกหดหู่ค่ะแบบเรารู้นะคะว่าพ่อแม่รักเรามากแต่เรารู้สีกน้อยใจตัวเองมากๆเลยค่ะตอนนี้เป็นวันสงกรานที่ไม่มีความสุขเลย