จขกท ไม่ได้มีแฟน ไม่ได้แต่งงาน อยู่กับแม่สองคน ไม่ค่อยมีใครมาหา เพราะอยู่ห่างออกไป
ครอบครัวปกติมีครบ พอล้มหายตายจาก ก็เหลือกัน 2 คน
ความรู้สึกคือ บ้านใหญ่เกินไป แล้วมันมีความรู้สึกเหงา ว้าเหว่แฝงอยู่ในใจ
การนอน ยังพอจะเจอกัน แต่ตอนตื่น คนแก่ตื่นเช้ามาก ทำให้มันมีช่วงที่ แม่ตื่นมาแล้วไม่เจอใคร ไม่ได้พูดกับใคร ก็ทำงานเล็กๆน้อยๆ ฆ่าเวลาไป
จขกท เองรู้สึกว่า อนาคตตัวเอง อาจจะต้องอยู่คนเดียว ไม่เจอใคร เจอแต่คนออนไลน์ เพราะเพื่อนก็ต่างคนต่างไป มีภาระหน้าที่และครอบครัวของตัวเอง
บางทีก็รู้สึกว่สคิดผิดที่จะเป็นโสด
มีใครอยู่ในภาวะประมาณนี้บ้างไหม มาแชร์ความรู้สึกกันครับ
มีใครอยู่บ้านเดี่ยว 50 วา ขึ้นไป แบบอยู่กัน 2 คน ไหมครับ รู้สึกวังเวง เงียบเหงา ว้าเหว่กันบ้างไหม
ครอบครัวปกติมีครบ พอล้มหายตายจาก ก็เหลือกัน 2 คน
ความรู้สึกคือ บ้านใหญ่เกินไป แล้วมันมีความรู้สึกเหงา ว้าเหว่แฝงอยู่ในใจ
การนอน ยังพอจะเจอกัน แต่ตอนตื่น คนแก่ตื่นเช้ามาก ทำให้มันมีช่วงที่ แม่ตื่นมาแล้วไม่เจอใคร ไม่ได้พูดกับใคร ก็ทำงานเล็กๆน้อยๆ ฆ่าเวลาไป
จขกท เองรู้สึกว่า อนาคตตัวเอง อาจจะต้องอยู่คนเดียว ไม่เจอใคร เจอแต่คนออนไลน์ เพราะเพื่อนก็ต่างคนต่างไป มีภาระหน้าที่และครอบครัวของตัวเอง
บางทีก็รู้สึกว่สคิดผิดที่จะเป็นโสด
มีใครอยู่ในภาวะประมาณนี้บ้างไหม มาแชร์ความรู้สึกกันครับ