เรารู้สึกอึดอัดที่ต้องไปมาหาสู่กัน ตอนยายยังอยู่เราโอเคแต่ยายเสียไปเป็นสิบปีแล้ว ญาติเราฐานะดีมากค่ะ แต่นิสัยเห็นแก่ตัว คาดหวังทุกคนรวมถึงเราและแม่เอาอกเอาใจ เราจะตัดขาดยังไงดีคะ
ปล.ล่าสุดมีคนไปเยี่ยมแก ซื้อผลไม้จากตลาด ไม่ได้สวยๆเป็นกระเช้า แอบโดนนินทา ในใจเรารู้สึกตกใจกับการกระทำนี้ คนมาเยี่ยมถือว่าเค้ามีบุญคุณ โควิคระบาดขนาดนี้ยังไปเยี่ยม
ต้องบอกก่อนว่าบ้านป้าไม่เคยมีพระคุณกับที่บ้านเรา ไม่ได้คาดหวังมานานแล้วเพราะตอนเด็กๆช่วงที่แม่เราลำบากมากเพราะพ่อเราเสีย เคยให้ความหวังแม่ไปเช่าขายของที่ห้องเช้าที่เค้ามี ทำเลดีมาก จำได้เลยว่าแม่หัดทำไก่ทอดทุกวันเพราะเราช่วยชิมบ่อยมาก ปรากฏไปถึงตจว.แล้วกะว่าป้าจะพาไปดูทำเลแต่ไปถึงบอกว่ามีคนเช่าไปแล้ว แต่กลับพาไปดู ห้องแถว ตึก ที่ดินที่ตัวเองมีโอ้อวดฐานะตัวเอง แล้วก็ลืมเรื่องจะให้มาเช่าขายของเลย แม่เราไม่ชอบขอร้องขอความช่วยเหลือจากใคร เลยกลับมาด้วยความผิดหวัง ทุกครั้งที่พูดถึงเรื่องนี้ แม่ก็เสียใจน้ำตาคลอ ตอนนี้ยิ่งไม่คาดหวังเพราะเราทำงานเลี้ยงตัวเองกับแม่ได้ สิ่งที่เค้าให้ก็มีแต่มากทม.แล้วพาไปกินข้าว แต่เค้าไม่เคยถามเรานะว่าจะกินอะไร สั่งเอง เราไปนั่งกินเป็นเพื่อนฟังเค้าพูดถึงทรัพย์สิน ช่วงหลังๆเรากับแม่ก็พยายามออกห่าง ไม่รับโทรศัพท์โน่นนี่ ก็หนีออกมาได้พักนึงปรากฏว่าปีที่แล้วแกไม่สบายหนักเข้ารพ.คิดว่าจะไม่รอดเลยไปเยี่ยมให้กำลังใจ ถึอว่าครั้งสุดท้ายแล้วจะได้ไม่เสียใจภายหลัง ไปบ่อยมากอาทิตย์ละ3-4ครั้ง (อยู่ตั้งแต่เที่ยงวันถึงดึก) มาครึ่งปี ไม่เคยไปมือเปล่า แต่ช่วงหลังกลับอาการดีขึ้นเยอะเราเลยไปน้อยลงเหลืออาทิตย์ละ2ครั้ง เค้าก็มีลูกๆเค้าคอยดูแล 3-4 ทุกคนไม่ได้ทำงานเพราะบ้านมีเงิน ถ้าไม่ไปทุกครั้งเค้า(ไม่ป้าก็พวกลูกพี่ลูกน้อง)จะต้องคาดคั้นว่าทำไมถึงมาไม่ได้ ไปไหน เสร็จกี่โมง ทำธุระเสร็จมาสิ มาวันอื่นแทนสิ บางทีมีงอน ฟังดูเหมือนรักเรานะแต่เรารู้สึก toxic บางครั้งวันหยุดเราก็อยากอยู่บ้านพักผ่อน กลายเป็นว่ามันทำให้เรารู้สึกอึดอัดว่ามันใช่หน้าที่เราหรอ เราไปเยี่ยมควรเป็นเพราะเราอยากไป เราเคยถามแม่ว่าทำไมเราไม่เลิกคบ แม่ก็อยากให้เรามีญาติ เพราะเราเป็นลูกคนเดียว เรารู้สึกตลกเพราะถ้าวันหนึ่งเราลำบากจริงๆ เค้าไม่ช่วยเราแน่นอน เราพึ่งพาตัวเองมานานแล้วก็อยู่รอดมาได้ มันยังมีเรืองจุกจิกอีกมากมายที่เล่าไม่หมด
สรุปแล้วเรารู้สึกหดหู่ทุกครั่งที่ต้องไปเยี่ยม ไปพบเจอ แต่ไม่รู้จะเลี่ยงยังไง มีจังหวะนึงที่คิดว่าถ้าป้าเสีย เราคงตัดขาดกับพวกเค้าได้ เราไม่กล้าบอกใครเพราะจะเหมือนเราไปแช่งเค้า ก็รู้สึกผิดที่มีความคิดนี้
กระทู้ยาวมาก ขออภัยด้วยค่ะ
อยากจะเลิกคบญาติๆต้องทำยังไงคะ
ปล.ล่าสุดมีคนไปเยี่ยมแก ซื้อผลไม้จากตลาด ไม่ได้สวยๆเป็นกระเช้า แอบโดนนินทา ในใจเรารู้สึกตกใจกับการกระทำนี้ คนมาเยี่ยมถือว่าเค้ามีบุญคุณ โควิคระบาดขนาดนี้ยังไปเยี่ยม
ต้องบอกก่อนว่าบ้านป้าไม่เคยมีพระคุณกับที่บ้านเรา ไม่ได้คาดหวังมานานแล้วเพราะตอนเด็กๆช่วงที่แม่เราลำบากมากเพราะพ่อเราเสีย เคยให้ความหวังแม่ไปเช่าขายของที่ห้องเช้าที่เค้ามี ทำเลดีมาก จำได้เลยว่าแม่หัดทำไก่ทอดทุกวันเพราะเราช่วยชิมบ่อยมาก ปรากฏไปถึงตจว.แล้วกะว่าป้าจะพาไปดูทำเลแต่ไปถึงบอกว่ามีคนเช่าไปแล้ว แต่กลับพาไปดู ห้องแถว ตึก ที่ดินที่ตัวเองมีโอ้อวดฐานะตัวเอง แล้วก็ลืมเรื่องจะให้มาเช่าขายของเลย แม่เราไม่ชอบขอร้องขอความช่วยเหลือจากใคร เลยกลับมาด้วยความผิดหวัง ทุกครั้งที่พูดถึงเรื่องนี้ แม่ก็เสียใจน้ำตาคลอ ตอนนี้ยิ่งไม่คาดหวังเพราะเราทำงานเลี้ยงตัวเองกับแม่ได้ สิ่งที่เค้าให้ก็มีแต่มากทม.แล้วพาไปกินข้าว แต่เค้าไม่เคยถามเรานะว่าจะกินอะไร สั่งเอง เราไปนั่งกินเป็นเพื่อนฟังเค้าพูดถึงทรัพย์สิน ช่วงหลังๆเรากับแม่ก็พยายามออกห่าง ไม่รับโทรศัพท์โน่นนี่ ก็หนีออกมาได้พักนึงปรากฏว่าปีที่แล้วแกไม่สบายหนักเข้ารพ.คิดว่าจะไม่รอดเลยไปเยี่ยมให้กำลังใจ ถึอว่าครั้งสุดท้ายแล้วจะได้ไม่เสียใจภายหลัง ไปบ่อยมากอาทิตย์ละ3-4ครั้ง (อยู่ตั้งแต่เที่ยงวันถึงดึก) มาครึ่งปี ไม่เคยไปมือเปล่า แต่ช่วงหลังกลับอาการดีขึ้นเยอะเราเลยไปน้อยลงเหลืออาทิตย์ละ2ครั้ง เค้าก็มีลูกๆเค้าคอยดูแล 3-4 ทุกคนไม่ได้ทำงานเพราะบ้านมีเงิน ถ้าไม่ไปทุกครั้งเค้า(ไม่ป้าก็พวกลูกพี่ลูกน้อง)จะต้องคาดคั้นว่าทำไมถึงมาไม่ได้ ไปไหน เสร็จกี่โมง ทำธุระเสร็จมาสิ มาวันอื่นแทนสิ บางทีมีงอน ฟังดูเหมือนรักเรานะแต่เรารู้สึก toxic บางครั้งวันหยุดเราก็อยากอยู่บ้านพักผ่อน กลายเป็นว่ามันทำให้เรารู้สึกอึดอัดว่ามันใช่หน้าที่เราหรอ เราไปเยี่ยมควรเป็นเพราะเราอยากไป เราเคยถามแม่ว่าทำไมเราไม่เลิกคบ แม่ก็อยากให้เรามีญาติ เพราะเราเป็นลูกคนเดียว เรารู้สึกตลกเพราะถ้าวันหนึ่งเราลำบากจริงๆ เค้าไม่ช่วยเราแน่นอน เราพึ่งพาตัวเองมานานแล้วก็อยู่รอดมาได้ มันยังมีเรืองจุกจิกอีกมากมายที่เล่าไม่หมด
สรุปแล้วเรารู้สึกหดหู่ทุกครั่งที่ต้องไปเยี่ยม ไปพบเจอ แต่ไม่รู้จะเลี่ยงยังไง มีจังหวะนึงที่คิดว่าถ้าป้าเสีย เราคงตัดขาดกับพวกเค้าได้ เราไม่กล้าบอกใครเพราะจะเหมือนเราไปแช่งเค้า ก็รู้สึกผิดที่มีความคิดนี้
กระทู้ยาวมาก ขออภัยด้วยค่ะ