คือผมเป็นที่เครียดบ่อยมากเลยอะ

มีเรื่องราวเหตุการณ์ฝังใจวัยเด็กค่ะ น่าจะข่วง6ขวบ-12ขวบโดนคนใกล้ตัวลวนลามล่วงระเมิดทางเพศ ช่วงอายุ12-13มีความวิตกกังวลเพราะเริ่มรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติ ทำให้เครียดมาก ปวดหัวข้างเดียวบ่อย นอนสะดุ้งตื

มาแลกเปลี่ยนกันเถอะค่ะTTอยากรู้ว่าแต่ละคนมีวิธีรับมือแบบไหน เผื่อจะเอาไปปรับใช้บ้าง TT คือเราค่อนข้างมีปัญหากับคุณตาบ่อยมากเลยค่ะ ไม่ใช่แค่เรา รวมถึงพี่ชายเราก็ด้วย เราอยู่บ้านกับตา บ่อยค่ะ เดิมทีท่า

มีวิธีไหนช่วยบรรเทาความความคิดมากเหล่านี้ได้บ้างคะ เรารู้สึกว่าเวลาเราตัดสินใจทำอะไร หรือเลือกอะไรมันจะไม่ดีตลอดเลย จนตอนนี้เครียดจนลงกระเพาะ อยากหลุดพ้นจากความคิดมากนี้ค่ะ นอยด์ชีวิตมาก

ตามหัวข้อกระทู้เลย สำหรับทุกคนแล้วความโดดเดี่ยวน่ากลัวหรือไม่ ตอนนี้เราเหมือนโดนความโดดเดี่ยวกัดกินหัวใจ เมื่อเรามีปัญหาอยากปรึกษาอยากระบายแต่หันไปหาใครก็ไม่เจอแม้แต่คนเดียว เราต้องเก็บไว้คนเดียว สู้อ

กระทู้แรกน่ะค่ะผิดพลาดรึเขียนงงๆยังไงขอโทษด้วยน่ะค่ะ คือว่าหนูชอบคิดมากอยู่บ่อยๆค่ะแบบอยู่ดีๆก็จะแว๊บเข้ามาในหัวเอง แล้วก็ชอบคิดซ้ำๆวนไปวนมาทำให้รู้สึกเศร้าขึ้นมาเองอยู่บ่อยมาก เรื่องอะไรที่มันเคยเกิด

อีกไม่กี่วันผมจะต้องไปเข้าร่วมการอบรมกับโรงเรียนอื่น ๆ ประมาณ 51 โรงเรียน แต่ละโรงเรียนจะส่งนักเรียนไป 3–6 คน ส่วนโรงเรียนของผมส่งไปแค่ 3 คน ก็คือผมกับน้อง ม.ต้นอีก 2 คน (ซึ่งผมก็ไม่ค่อยสนิทด้วย

เราอยู่ในครอบครัวเล็ก ๆ ไม่มีลูก อาศัยอยู่กับสามีแค่ 2 คน มีแม่อยู่ต่างจังหวัดที่ผลัดกันไปมาหาสู่ และน้องที่ยังไม่แต่งงาน รวม ๆ แล้ว ครอบครัวเรามีกันเพียง 4 คนเท่านั้น เรามักคิดวนเวียนว่า… ถ้า