ทำยังไงให้พ่อแม่รับฟังความรู้สึกในใจลึกๆของเราและเข้าใจเราสักที

ต้องบอกก่อนเลยนะคะ เราเป็นเด็กผู้หญิงที่ครอบครัวค่อนข้างหัวโบราณ แต่แม่ของเราเขาพอเข้าใจค่ะเพราะตอนวัยรุ่นเขาค่อนข้างเหมือนเราตอนนี้ แต่ทางตากับยายไม่ได้เป็นเหมือนพ่อกับแม่เรานะคะ ตากับยายเข้าใจลูกทุกคน แต่เรารู้สึกว่าอยากที่จะพูดคุยกับพ่อเรื่องทัศนคติบ้าง พ่อเราเขาห้ามทุกอย่างเลยค่ะ ห้ามมีแฟนมีคนคุย ห้ามไปไหนคนเดียว ไปไหนต้องบอกตลอดขออนุญาตก่อน ถ่ายรูปให้ดู วิดีโอคอลทุกครั้งที่ต้องการ คือเราเคยไปดูหนังกับกลุ่มเพื่อนแล้วพ่อเขาโทรตามอ่ะค่ะรู้สึกเกรงใจคนอื่นมาก ปิดเสียงแล้วแต่หน้าก็สว่างเลยต้องออกไปรับสายหนังก็ไม่ได้ดู ได้ออกมานั่งรอข้างนอก ห้ามกลับบ้านเย็น ห้ามไปไหนกับผู้ชาย (เพื่อนผู้ชาย) คือเราอึดอัดมากๆเลยค่ะ ที่ทำไมเราถึงทำอะไรที่ต้องการไม่ได้เลย เวลาไปไหนพ่อโทรจิก เราเข้าใจนะคะว่าบางทีเขาเป็นห่วงแต่เราไปห้างที่ใกล้บ้านค่ะใกล้มากๆด้วย เพื่อนบอกเราเหมือนลูกแหง่ ที่พ่อไม่ยอมให้ตัดสินใจเองต้องรอพ่ออย่างเดียว แต่แม่เราเข้าใจนะคะเรื่องคุยกับใครๆแม่เหมือนจะรู้หมดทุกอย่างเลยแค่ไม่ได้พูด เราอยากให้พ่อฟังเราบ้างอ่ะค่ะ ถ้าเขาฟังเราพร้อมที่เล่าทุกอย่างเลยนะคะที่เราเป็นอยู่ว่าคุยกับใคร ไปไหนกับใคร อยากทำอะไร เรายินดีที่จะบอกเขาหมดเลย แต่เขาไม่เคยรับฟังเราจริงๆสักครั้งกลายเป็นว่าแค่ฟังแล้วก็ไม่ได้อะไร เราอึดอัดมากจริงๆค่ะ อ้ออีกอย่างเขาบอกเราว่าไม่อยากให้เราออกไปไหนเราจะไม่ทันคนเอา เราเคยบอกกับพ่อว่า แล้วที่อยู่บ้านหนูจะทันคนไหม เขาก็หาว่าเราเถียงแล้วก็ด่าเรา ไปต่างจังหวัดเพื่อนๆที่อายุเท่ากันตอนนี้ ไปไหนต่อไหนได้แล้วไปถ่ายรูปที่สวยๆ ปาร์ตี้กับเพื่อนๆ ส่วนเราได้แต่มองดูเพราะพ่อห้ามทุกอย่าง ของแอลกอฮอล์ไม่เคยได้ทานเลยค่ะเพราะพ่อห้าม เขาเอาแต่ขีดเราไว้ในกรอบของเขา ทั้งที่ความจริงแล้วคนที่ใช้ชีวิตต่อไปเรื่อยๆนั้นคือเรา เราไม่รู้จะทำยังไงให้เขาเข้าใจเลยค่ะ 
เราอึดอัดมากจริงๆ ไม่รู้จะทำยังไงใครมีคำแนะนำหรือความคิดเห็นอะไรบอกได้เลยนะคะ ขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านด้วยนะคะ
ปล.เราอายุ17-18แล้วนะคะ