ฉันต้องเป็นอย่างนึ้ไปอีกนานไหม

สวัสดีค่ะ ทุกคน ที่ดิฉันเลือกเอาเรื่องสั้นเรื่องนี้มาเล่าให้ฟัง เพราะลูกสาวเคยเล่าให้ฟังว่านางเคยฝันตอนที่ไม่ใช่ฝันเหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่น ซึ่งนางได้เห็นตัวเองยืนอยู่ข้างเตียง ยืนมองตัวเองที่กำลังหลั

เคยไหม... ที่รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นจุดด่างพร้อยในภาพวาดที่สมบูรณ์แบบ? เคยไหม... ที่ต้องเติบโตมาภายใต้เงาอันยิ่งใหญ่ของพ่อแม่ หรือพี่น้องที่ประสบความสำเร็จ จนเสียงชื่นชมพวกเขากลายเป็นเสียงกดดันที่กระซิ

สวัสดีค่ะ เรื่องราวนี้เป็นประสบการณ์ที่ฉันไปเจอมาด้วยตัวเอง และเชื่อว่ามันจะติดอยู่ในความทรงจำไปอีกนาน... เพราะมันเกิดขึ้นในคืนก่อนวันสำคัญที่สุดของชีวิต นั่นคือ วันรับปริญญา ค่ะ วันที่ 20 พฤศจิกายน 2

คืนนี้ผมไปทำงานต่างจังหวัด และต้องพักคนเดียวในที่พักไม้เก่าชั้นสอง ทันทีที่ผมเปิดประตูเข้าไป— กลิ่นดินเปียก พุ่งเข้าจมูกทันที แม้ฝนไม่ตก ข้างนอกมืดสนิท ผมรู้สึกเหมือนมีใครอยู่ในห้องก่อนที่ผมจะเข

1 นอนใต้ขื่อคาน 2 นอนเวลาตะวันตกดิน 3 จิตอ่อน + ร่างกายอ่อนล้า สมัยเด็ก ช่วง 7-8 ขวบ เลิกเรียนมาเหนื่อย เราก็จะนอนหลับแต่ 5 โมงเย็นถึง 6 โมงเย็นนิดๆเกือบทุ่ม ที่นอนเราจะปูบนพื้นห้องเล็กๆ ข้างเตียง

เสียงลมล่องท้องฟ้าในครานี้ ไร้แสงยามราตรีที่เฝ้าฝัน นอกหน้าต่าง มืดมิดสนิทวัน พาใจคนหวั่นหวั่นเหมือนผ่านมา อยู่คนเดียว เปลี่ยวเหงา ใต้เงาโศก เหมือนทั้งโลก สาปวาง กลางเวหน เย็นจดเช้า เคล้าคลุก ความทุก

บนยอดแหลมแห่งฝัน ฉันเห็นเธอในโรงละครเก่าแก่ กรีดกราย ในท่วงที’หญิงสาวผู้สูงศักดิ์’ ดวงไฟทอแสงระยับส่อง สะท้อนลงบนเส้นผมสีทองอร่ามของเธอ เงาของเธอ ทรวดทรงอันยวนใจ ทอดลงบนฉากอันเลิ