รู้สึกชีวิตว่างเปล่าไม่มีความสุข

- อายุ 37 มีลูก 1 คน สามีทางกฏหมาย 1 (แต่หมดรักแล้ว แยกห้องนอน อยู่กันแบบเพื่อน)
- ความเป็นอยู่ ไม่ลำบาก มีกินมีใช้(แต่ไม่รวย) มีบ้าน มีรถ มีหนี้บ้าน ว่างงาน
- นิสัยเข้ากับคนง่าย มีเพื่อนหลายกลุ่ม ถ้าอยู่กับกลุ่มปาตี้เราก็เป็นขี้เมาคนหนึ่งเลยแหละ เป็นคนสนุก ร่างเริง เพื่อนในกลุ่มแทบดูไม่ออกว่าเราสนใจธรรมะ และอีกมุมคือเป็นคนโลกส่วนตัวสูงมาก ชอบสันโดษ

             ปัญหาคือ  รู้สึกชีวิตว่างเปล่า น่าเบื่อ ไม่สนุกไม่อินกับอะไร เหมือนอยู่ไปวันๆ ชีวิตจืดชืดไม่มีเป้าหมาย ไม่รู้ว่าจะดิ้นรนไปเพื่ออะไร ใจก็ไม่ได้จะอยากมีนั่นมีนี่ขนาดนั้น ไม่ทุกข์เท่าไหร่แต่ก็ไม่สุขเช่นกัน เหมือนเป็นเส้นกราฟตรงอย่างเดียวไม่มีหยักขึ้นหรือลง เหมือนตัวเองเป็นท่อนไม้ไปทุกวัน ไม่ค่อยรู้สึกอะไรกับใคร ไม่ค่อยรู้สึกผูกพันด้วยแม้แต่คนในครอบครัว  เช่น

1   เวลาย่าป่วย (อาการหนัก) เป็นห่วงนะแต่ใจก็ไม่ได้พะวงว่ากลัวย่าจะตายเพราะเรารู้สึกว่าสุดท้ายทุกคนก็ต้องตายรวมทั้งเราเองด้วย แค่ก่อนหรือหลังแค่นั้นเอง
2   เวลาพ่อแม่ไม่สบายก็ดูแล พาไปหาหมอ รับฟังปัญหาความรู้สึกของท่าน ทำตามหน้าที่ไป สงสารนะแต่ถามในใจลึกๆเราก็ไม่ได้เครียดขนาดนั้น เห็นเค้าทุกข์เพราะป่วยเราก็รู้ว่าทุกข์ แต่เราก็ป่วยแทนกันไม่ได้ ทุกคนเจ็บป่วยเป็นเรื่องปกติ ยิ่งอายุมากขึ้นร่างกายก็เสื่อมโทรมตามกาลเวลา
3   ไม่อยากมีชีวิตคู่เพราะ ไม่อยากผูกพัน ไม่อยากเอาใจใส่ ไม่อยากดูแลใคร ไม่อยากทุกข์หรือคิดมากเพราะใคร (ค่อนข้างคิดลบเรื่องนี้)
4  มองทุกอย่างไม่จีรังหมด ทั้งสิ่งของต่างๆและความรู้สึกของคน เลยไม่ค่อยยึดติดและไม่มีอารมณ์ร่วมกับอะไรเท่าไหร่

              *  คือเรารู้สึกและคิดประมาณนี้ เราป่วย(ซึมเศร้า)หรือเปล่า หรือแค่ปลงกับชีวิต แต่ที่แน่ๆคือไม่อยากรู้สึกแบบนี้ อยากสนุกและอยากมีชีวิตที่เหมือนมีชีวิตจริงๆ ตอนนี้เหมือนเกิดมาเพื่อรอแก่ตาย ทำแบบทดสอบโรคซึมเศร้าผลคือ มี 5 ระดับอยู่ระดับ 4  ควรไปหาหมอไหม 
               *  ปล ว่างงานมา 2 ปี แต่เรามีอาการแบบนี้มา 5-6 ปีแล้วมั้งไม่ใช่เพิ่งเป็น