อยากรู้อะครับว่า การที่เราหงุดหงิดง่ายกับคนในครอบครัว แต่ดีกับเพื่อนๆ มันคืออาการยังไงครับ

คือ เราเป็นคนที่มีปัญหากับครอบครัวตั้งแต่เด็กๆละครับ ถ้าให้เราพิมพ์เล่าพี่ๆน้องๆที่อ่านคงเบื่อเป็นแน่ครับ แต่ถ้าสั้นๆคือ พ่อไปมีแฟนไหม่ตอนเราอยู่ป.5-จนม.2 ละก็หนีไปต่างประเทศกับเชียงไหม่ ตอนเด็กๆพ่อไม่เคยตีเราเลยแต่พอพ่อมีแฟนไหม่ พ่อเริ่มตีเราทำร้ายแม่ให้เราเห็น จนมาปัจจุบัน กลับกลายเป็นแม่เร่มไม่สนใจเรา เวลาอารมณ์เสียก็มาลงที่เรา ไม่พอมีแฟนไหม่เหมือนกันล่าสุดจะไปอยู่กับเขาเเล้ว  ทั้งหมดทั้งมวนนี้มันเริ่มทำให้เราเป็นเด็กที่กร้าวร้าว อะไรกวนใจก็ตะคอกด่าไปหมด แค่กับคนที่บ้านนะครับ เวลาไปเที่ยวกับเพื่อน กลับมาบ้านปุ้ป พอแม่หรือคนที่บ้านด่าปุ้ปเราสวนกลับทันที ไม่ก็เวลาเขากวนเรานิดๆหน่อยๆเราก็ด่าทันทีเลย เราไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันคืออะไร บางทีก็ร้องให้เพราะครอบครัวไม่ได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน พ่อแม่ก็ทะเลาะกันบ่อยๆ จนตอนนี้ทิ้งกันไปแล้ว บางทีก็หงุดหงิดง่ายมากๆ แต่กับเพื่อนผมด่าอะไรเขาไม่ลงเลย เวลาเขาด่าเราเรากลับไม่ด่าเขากลับ เราใจเย็นกับเพื่อนมากกว่าคนที่บ้านมากๆ ความรู้สึกแบบนี้มันคือไรอะครับ