Y ถ้าเราทำดีที่สุดแล้ว ถ้ามันใช่ มันจะไม่หายไปใช่ไหม?

ผมได้คุยกับคนๆนึง  มา3เดือน แรกๆ ทุกอย่างดีมากครับ คุยกันทุกวัน เจอกันเดือนละครั้ง ต่างคนต่างทำงาน จนเมื่อเดือน ก.พ.ที่ผ่านมา บางอย่างมันเริ่มลดลง คุยกันน้อยลง แต่ก็ยังคุยกันทุกวัน วิดีโอคอลหากัน ส่วนมากเขาจะตามผมเรื่องไปไหน ทำอะไร ซึ่งผมจะคอยบอกตลอด แต่เขาก็เช็คตลอด ไม่เคยทำให้เขาไม่ไว้ใจ บางครั้งผมก็ถามเขาบ้าง แต่นิสัยเขา เวลามีปัญหา หรือทะเลาะ จะไม่ชอบรับสายผม ชอบหันหลังใส่ ผมเคยพูดไป3ครั้ง และบอกว่า มีอะไรควรจะคุยกันให้เครียร์นะ ครั้งที่3ผมถึงขั้น บอกเลยว่า ไม่เอาแล้ว ไม่อยากรู้สึกตามแบบนี้อีกแล้ว เพราะเขาเริ่มเปลี่ยน ผมบอกเขาว่า ถ้าตรงไหนสบายใจ หรือถ้าจะมีใครที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจกว่าก็ไปได้เลย ผมไม่ตาม ที่ผ่านมา ผมตั้งใจทำให้เขาในทุกๆเรื่อง เขาเป็นคนไม่ค่อยพูด พูดน้อย และดูเหมือนจะเครียดตลอดเวลา แต่ที่ผมรู้มา เขาเครียดเรื่องที่บ้าน เรื่องเงิน กับภาระหน้าที่ที่รับผิดชอบคนเดียว ซึ่งผมก็เข้าใจและ ให้กำลังใจข้างๆมาตลอด จนสุดท้าย เขาบอกผมว่า เขาเครียดกับตัวเอง เหนื่อย ท้อ และรู้สึกแย่กับตัวเอง และบอกผมว่าขออยู่คนเดียวสักพัก ผมก็พยายามถาม และเป็นที่รับฟังให้เขา แต่เขาไม่พูด และพูดจาไม่ดีใส่ผม เขารู้ตัวเอง แล้วก็ขอโทษผม ช่วงนั้นผมก็เหนื่อย เลยยอมถอยออกมาดูห่าง แต่เขาก็ยังทักมาปกติ แต่โทรไปไม่รับ แต่เขาก็มีโทรมาบ้าง จนวันนึงผมไม่ไหว ผมเลยบอกว่า ไม่ต้องหันหลังให้ผมแบบนี้แล้วนะ พร้อมกับคำปลอบใจ กำลังใจสุดท้าย เท่าที่คนๆนึงจะให้ได้ แล้วก็เลือกที่จะหายไป ช่วงที่หายไป เขาก็ทั้งโทร ทั้งทักไลน์ ผมก็ไม่ตอบ จนสุดท้าย ผมเริ่มนิ่ง และทำใจได้กับอะไรหลายๆอย่าง เลยรับสายเขา เขาก็ถามว่าหายไปไหนมา ผมไม่ได้พูดอะไร แต่ถามเขากลับไปว่า เป็นไงบ้าง เหนื่อยไหม ดีขึ้นหรือยัง เขาก็ขอโทษผม แล้วบอกผมว่า ขอโทษที่ไม่มีเวลาให้ ตอนนี้รู้สึกแย่กับตัวเองนิดหน่อย ทุกอย่างตอนนี้ ยังไม่ค่อยปกติ แต่ก็ไม่ได้หายไป ทักบ้าง คุยน้อยไม่เหมือนก่อน บางทีผมก็หมดแรง บางทีผมก็ท้อ และก็มีแอบคิดว่า เขาจะมีใครไหม แต่ก็เริ่มทำใจไว้แล้ว ลดความคาดหวังลง และปล่อยให้เขาได้ใช้เวลาตรงนั้นกับตัวเขาเอง  ผมควรทำยังไงดี ปล.ผมเป็นชายรักชายนะครับ