สวัสดีคะพอดีเรามีเรื่องไม่ค่อยสบายใจมาหลายปีมากๆแล้วคาะเกี่ยวกับนิสัยเสียๆเล็กๆของพี่เราเองค่ะ
ก่อนอื่นเลยเค้าต้องบอกว่าเค้าเป็นคนที่สนิทกับพี่มากๆและมีความกลัวพี่นิดหน่อยเพราะเค้าเป็นพี่หรืออะไรไม่รู้ค่ะเค้ามักจะโดนพี่ขู่ตลอดหรือด่า(เล่นๆนะคะ)เลยทำให้รู้สึกกลัวเค้าบางครั้งค่ะ
ปัญหาที่เราคาใจในตอนนี้คือ
เราบางทีพี่ก็เกินไปค่ะแบบว่าพ่อกับแม่ฝากให้ดูบ้านหรืออะไรให้ดูไว้นะแบบทั้งบ้านมีลูก2คนก็ต้องแบ่งๆกันดูอยู่แล้วแน่นอนแต่คือพี่เราเค้าไม่ทำอะไรของจริงนะคะยกทุกอย่างให้เราทำ จริงๆเราไม่ซีมากนะเพราะเป็นคนไม่ค่อยได้คิดอะไรมากเกินไปขนาดนั้นเค้าให้ทำก็ทำอยู่ดีเลยคะ แต่พอมาคิดๆดูแล้วพี่เราเค้าค่อนข้างที่จะ จะพูดยังไงดีล่ะคะเค้าไม่ค่อยช่วยเราเลยถ้าเราไม่พูดหรือบอกให้เค้าทำถึงจะบอกไปแต่พี่เราก็ทำเป็นหูทวนลมแบบว่าก็ไม่ทำอยู่ดีจนเราต้องไปทำแทนจริงๆค่ะ แล้วก็ถึงจะโตมากๆแล้วแต่เวลาเราบอกก็จะมีบางครั้งที่เถียงกันแบบไม่มีเหตุผลค่ะคือจะเอาแต่ชนะเราให้ได้แม้ว่าตัวเค้าเองจะเป็นฝ่ายขี้เกียจหรือผิดก็เถอะแต่ พูดง่ายๆเลยก็คือเราไม่มีสิทธิ์มาสั่งเค้าหยังงี้อ่ะคะ
แล้วคือบ้านเราก็ต้องให้คุณพ่อไปส่งตลอดเลยเพราะที่บ้านเรายังไม่สามารถขับรถได้แต่พี่เราขับได้แล้วค่ะแต่ก็ได้นิดหน่อยพี่เราเค้ายังไม่ค่อยกล้าเอารถเข้าถนนใหญ่ๆอ่ะคะ เราและพี่สามารถนั่งรถเมย์หรืออะไรไปได้ค่ะแต่พ่อกับแม่ยังเป็นก่วงอยู่บวกกับโควิดด้วยไม่อยากให้ไปนั่งรวมๆกันค่ะ
เหตุการณ์อย่างงี้จะมีครั้งนึงที่เรารีบมากๆจะไปทำอะไรสักอย่างนี่แหละค่ะเราบอกทั้งพี่ทั้งแม่ทั้งพ่อเราแล้วว่าเนี่ยเดี๋ยวพรุ่งตอนไปส่งเรารีบๆมากเลยนะ พวกเค้าก็โอเคกันหมดทั้งพ่อทั้งแม่และก็พี่เราค่ะ
เรารีบตื่นเช้ามากๆวันนั้นรีบทำทุกอย่างทุกรีบแบบมากเลยค่ะเพราะเรารู้ตัวว่าเป็นคนทำอะไรช้าอยู่ต้องรีบเพื่อจะได้ไม่เสียเวลาคนอื่นไปด้วยเราถึงตัวเราเอง เราทำทุกอย่างเสร็จตามเวลาที่กำหนดหมดเลยทุกคนทำทุกอย่างเสร็จกำลังจะออกจากบ้านแต่พี่เราเค้าไม่รีบไม่เร่งตัวเองไม่ทำอะไรเลยช้ามากๆจนเลยเวลาที่เรานัดแนะเวลาไว้ค่ะคือเลยไปแบบมากๆเลยเพื่อต้องรอพี่คนเดียว ตอนนั้นเราโกรธมากๆค่ะเราเลยบอกพี่ว่า เนี่ยบอกแล้วนะว่ารีบมากต้องไปถึงเวลานี้แต่ตอนนี้มันเลยเวลาแล้วเค้าต้องไปแล้วนะทำไมพี่ยังนั่งทำอย่างงี้อยู่
พี่เราเลยสวนมาเลยว่าไม่ใช่ปัญหาของเค้านี้มันเป็นปัญหาของแกคนเดียวพร้อมทำเสียงแข็งๆเหมือนจะดุเราค่ะตอนนั้นเรางงมากๆเราผิดตรงไหนหรืออะไรยังไงเราไม่ได้เถียงต่อค่ะแต่ยังรู้สึกมีอารมณ์โกรธ มากเลยค่ะและใช่วันนั้นเราไปสายมากจนจะไปทำสิ่งที่ต้องการไม่ทันเลย 😭
และบ้านเราพ่อกับแม่เลี้ยงแบบตามใจระดับนึงเลยค่ะแต่บางทีก็ไม่ได้ตามใจมากเกินไปเสมอไปค่ะเค้าไม่ค่อยชอบการตามใจของพ่อแม่สักเท่าไหร่ค่ะบางทีก็ขอเค้าทำเองงี้เองบ้างค่ะ แล้วพ่อกับแม่เราเค้าเป็นคนหัวทันสมัยระดับนึงเลยไม่เข้าใจตรงไหนอธิบายบ่อยๆก็เข้าใจค่ะหรือบางทีก็ปล่อยให้มีความคิดอย่างงั้นไปเพราะเป็นความคิดคนล่ะเจนไม่ได้ห้ามมากขนาดนั้น
แต่พี่เราเค้าค่อนข้างเป็นคนเห็นแต่ตัวมากๆเลยค่ะ นี่อาจจะดูว่าเค้าคิดกับพี่และพ่อกับแม่แย่ไปหน่อยแต่เค้ารู้สึกได้จริงๆว่าพี่เค้าโดนตามใจจนบางทีก็ทำตัวเห็นแก่ตัวและขี้เกียจมากจริงๆค่ะ แบบว่าเค้าใช้เราทุกอย่างจริงๆแล้วก็คิดว่าการใช้เราเป็งเรื่องตลกไปแล้วพ่อกับแม่ก็คิดว่าเป็นเรื่องตลกไปแล้วเช่นกันมีครั้งนึงที่พวกท่านจะไปต่างจังหวัดแล้วมาพูดกับเราว่า ฝากดูและพี่ด้วยนะ แล้วก็ยิ้มๆขำกันค่ะ เราก็ยิ้มๆให้ค่ะแต่จริงๆแล้วเราไม่ได้รู้ว่าแม้งดีเลยเราต้องค่อยเก็บกวาดให้ตลอดเราต้องตื่นเช้ามากๆเพื่อมาให้ข้าวหมาล้างจานมั้งกวาดพื้นถูกพื้นทำงานบ้านแทบทุกอย่างแต่พี่เราเค้าได้นอนตื่นสายเหมือนเดิมได้นั่งยกขาขึ้นโต๊ะกระดิกเท้าเล่นเหมือนเดิม เฮ้ยเรารู้สึกไม่แฟร์เลยค่ะพี่เราชอบทำไม่ยุติธรรมกับเรามากๆพี่เราเอาเปรียบเรามากๆเลยค่ะจนเค้าต้องมีโกรธใส่พี่บ้างแต่พี่ก็ทำเป็นเล่นไตลอดแทบล้อเลียนด้วยค่ะ ใช้สิทธ์ิการเป็นพี่เราเยอะๆมากทั้งๆที่เค้าก็มีทัศนคติมากกว่าเรามีความรู้มากกว่านะคะแต่ทำไมเอาเปรียบกันขนาดนี้ นี่มันยุคไหนแล้วมีคนออกมาประท้วงกันเยอะมากมายพี่ก็เห็นก็รู้
แล้วบ้านเราคือไม่เคยเอนเตอร์แทรนใครไปมากกว่ากันเลยพูดง่ายๆเลยก็คือเลี้ยงเรากับพี่เท่ากันมากๆรักเท่ากันหมดถ้าคนนี้อยากได้อะไรอีกคนก็ต้องได้ด้วย
เรื่องโดนเอาเปรียบย้อยๆอีกก็จะมีอาบน้ำห้องเดียวกันแต่เราต้องล้างเองพอเราบอกให้พี่กับเราสลับกันล้างบ้างพี่ก็หนีเราไปใช้ห้องน้ำแม่ค่ะซึ่งก็ใช่ค่ะก็ดีแต่ที่ตลอดมาที่ใช้ด้วยกันนี่คือไม่เคยล้างเองเลย
เราตอนที่ไปอยู่กับพี่และกลุ่มเพื่อนของพี่ๆพี่เราจะทำเป็นเกลียดเรามากๆแล้วก็จะเมินเราตอนเดินกับเพื่อนทั้งที่มีเราอยู่ด้วยค่ะพูดด้วยก็เราเป็นหูทวนลม แต่พอตอนที่พี่ไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนเราเค้าก็พูดเว้นไว้ว่าเฮ้ยห้ามเมินกันนะตอนอยู่กับเพื่อนด้วยอ่ะ ทีงี้เราก็บอกพี่ไปว่าไม่ทำอย่างงั้นหรอกเพราะมันจะเสียความรู้สึกทั้งเพื่อนแล้วก็พี่นะเราต้องคุยด้วยกันกับทุกคนอยู่แล้วนี่สิ
และยังมีอีกค่ะแต่เราจะหยิบมาเราเพียงเท่านี้แล้ว เราจะแก้ไขปัญหานี้ยังไงดีเหรอค่ะพอยิ่งมีมาเรื่อยๆหลายปีเค้ารู้สึกแย้ลงเรื่อยๆมากเลยค่ะ
ขอบคุณสำหรับคนที่อ่านถึงตรงนี้นะคะ🙇🏻♀️🙇🏻♀️
คิดเห็นยังไงกับนิสัยพี่เราเหรอค่ะหรือถ้าเป็นแบบนี้เรียกว่าพี่โซตัสเราได้หรือเปล่าแล้วเราจะแก้ปัญหาแบบนี้ยังไงดีคะ?
ก่อนอื่นเลยเค้าต้องบอกว่าเค้าเป็นคนที่สนิทกับพี่มากๆและมีความกลัวพี่นิดหน่อยเพราะเค้าเป็นพี่หรืออะไรไม่รู้ค่ะเค้ามักจะโดนพี่ขู่ตลอดหรือด่า(เล่นๆนะคะ)เลยทำให้รู้สึกกลัวเค้าบางครั้งค่ะ
ปัญหาที่เราคาใจในตอนนี้คือ
เราบางทีพี่ก็เกินไปค่ะแบบว่าพ่อกับแม่ฝากให้ดูบ้านหรืออะไรให้ดูไว้นะแบบทั้งบ้านมีลูก2คนก็ต้องแบ่งๆกันดูอยู่แล้วแน่นอนแต่คือพี่เราเค้าไม่ทำอะไรของจริงนะคะยกทุกอย่างให้เราทำ จริงๆเราไม่ซีมากนะเพราะเป็นคนไม่ค่อยได้คิดอะไรมากเกินไปขนาดนั้นเค้าให้ทำก็ทำอยู่ดีเลยคะ แต่พอมาคิดๆดูแล้วพี่เราเค้าค่อนข้างที่จะ จะพูดยังไงดีล่ะคะเค้าไม่ค่อยช่วยเราเลยถ้าเราไม่พูดหรือบอกให้เค้าทำถึงจะบอกไปแต่พี่เราก็ทำเป็นหูทวนลมแบบว่าก็ไม่ทำอยู่ดีจนเราต้องไปทำแทนจริงๆค่ะ แล้วก็ถึงจะโตมากๆแล้วแต่เวลาเราบอกก็จะมีบางครั้งที่เถียงกันแบบไม่มีเหตุผลค่ะคือจะเอาแต่ชนะเราให้ได้แม้ว่าตัวเค้าเองจะเป็นฝ่ายขี้เกียจหรือผิดก็เถอะแต่ พูดง่ายๆเลยก็คือเราไม่มีสิทธิ์มาสั่งเค้าหยังงี้อ่ะคะ
แล้วคือบ้านเราก็ต้องให้คุณพ่อไปส่งตลอดเลยเพราะที่บ้านเรายังไม่สามารถขับรถได้แต่พี่เราขับได้แล้วค่ะแต่ก็ได้นิดหน่อยพี่เราเค้ายังไม่ค่อยกล้าเอารถเข้าถนนใหญ่ๆอ่ะคะ เราและพี่สามารถนั่งรถเมย์หรืออะไรไปได้ค่ะแต่พ่อกับแม่ยังเป็นก่วงอยู่บวกกับโควิดด้วยไม่อยากให้ไปนั่งรวมๆกันค่ะ
เหตุการณ์อย่างงี้จะมีครั้งนึงที่เรารีบมากๆจะไปทำอะไรสักอย่างนี่แหละค่ะเราบอกทั้งพี่ทั้งแม่ทั้งพ่อเราแล้วว่าเนี่ยเดี๋ยวพรุ่งตอนไปส่งเรารีบๆมากเลยนะ พวกเค้าก็โอเคกันหมดทั้งพ่อทั้งแม่และก็พี่เราค่ะ
เรารีบตื่นเช้ามากๆวันนั้นรีบทำทุกอย่างทุกรีบแบบมากเลยค่ะเพราะเรารู้ตัวว่าเป็นคนทำอะไรช้าอยู่ต้องรีบเพื่อจะได้ไม่เสียเวลาคนอื่นไปด้วยเราถึงตัวเราเอง เราทำทุกอย่างเสร็จตามเวลาที่กำหนดหมดเลยทุกคนทำทุกอย่างเสร็จกำลังจะออกจากบ้านแต่พี่เราเค้าไม่รีบไม่เร่งตัวเองไม่ทำอะไรเลยช้ามากๆจนเลยเวลาที่เรานัดแนะเวลาไว้ค่ะคือเลยไปแบบมากๆเลยเพื่อต้องรอพี่คนเดียว ตอนนั้นเราโกรธมากๆค่ะเราเลยบอกพี่ว่า เนี่ยบอกแล้วนะว่ารีบมากต้องไปถึงเวลานี้แต่ตอนนี้มันเลยเวลาแล้วเค้าต้องไปแล้วนะทำไมพี่ยังนั่งทำอย่างงี้อยู่
พี่เราเลยสวนมาเลยว่าไม่ใช่ปัญหาของเค้านี้มันเป็นปัญหาของแกคนเดียวพร้อมทำเสียงแข็งๆเหมือนจะดุเราค่ะตอนนั้นเรางงมากๆเราผิดตรงไหนหรืออะไรยังไงเราไม่ได้เถียงต่อค่ะแต่ยังรู้สึกมีอารมณ์โกรธ มากเลยค่ะและใช่วันนั้นเราไปสายมากจนจะไปทำสิ่งที่ต้องการไม่ทันเลย 😭
และบ้านเราพ่อกับแม่เลี้ยงแบบตามใจระดับนึงเลยค่ะแต่บางทีก็ไม่ได้ตามใจมากเกินไปเสมอไปค่ะเค้าไม่ค่อยชอบการตามใจของพ่อแม่สักเท่าไหร่ค่ะบางทีก็ขอเค้าทำเองงี้เองบ้างค่ะ แล้วพ่อกับแม่เราเค้าเป็นคนหัวทันสมัยระดับนึงเลยไม่เข้าใจตรงไหนอธิบายบ่อยๆก็เข้าใจค่ะหรือบางทีก็ปล่อยให้มีความคิดอย่างงั้นไปเพราะเป็นความคิดคนล่ะเจนไม่ได้ห้ามมากขนาดนั้น
แต่พี่เราเค้าค่อนข้างเป็นคนเห็นแต่ตัวมากๆเลยค่ะ นี่อาจจะดูว่าเค้าคิดกับพี่และพ่อกับแม่แย่ไปหน่อยแต่เค้ารู้สึกได้จริงๆว่าพี่เค้าโดนตามใจจนบางทีก็ทำตัวเห็นแก่ตัวและขี้เกียจมากจริงๆค่ะ แบบว่าเค้าใช้เราทุกอย่างจริงๆแล้วก็คิดว่าการใช้เราเป็งเรื่องตลกไปแล้วพ่อกับแม่ก็คิดว่าเป็นเรื่องตลกไปแล้วเช่นกันมีครั้งนึงที่พวกท่านจะไปต่างจังหวัดแล้วมาพูดกับเราว่า ฝากดูและพี่ด้วยนะ แล้วก็ยิ้มๆขำกันค่ะ เราก็ยิ้มๆให้ค่ะแต่จริงๆแล้วเราไม่ได้รู้ว่าแม้งดีเลยเราต้องค่อยเก็บกวาดให้ตลอดเราต้องตื่นเช้ามากๆเพื่อมาให้ข้าวหมาล้างจานมั้งกวาดพื้นถูกพื้นทำงานบ้านแทบทุกอย่างแต่พี่เราเค้าได้นอนตื่นสายเหมือนเดิมได้นั่งยกขาขึ้นโต๊ะกระดิกเท้าเล่นเหมือนเดิม เฮ้ยเรารู้สึกไม่แฟร์เลยค่ะพี่เราชอบทำไม่ยุติธรรมกับเรามากๆพี่เราเอาเปรียบเรามากๆเลยค่ะจนเค้าต้องมีโกรธใส่พี่บ้างแต่พี่ก็ทำเป็นเล่นไตลอดแทบล้อเลียนด้วยค่ะ ใช้สิทธ์ิการเป็นพี่เราเยอะๆมากทั้งๆที่เค้าก็มีทัศนคติมากกว่าเรามีความรู้มากกว่านะคะแต่ทำไมเอาเปรียบกันขนาดนี้ นี่มันยุคไหนแล้วมีคนออกมาประท้วงกันเยอะมากมายพี่ก็เห็นก็รู้
แล้วบ้านเราคือไม่เคยเอนเตอร์แทรนใครไปมากกว่ากันเลยพูดง่ายๆเลยก็คือเลี้ยงเรากับพี่เท่ากันมากๆรักเท่ากันหมดถ้าคนนี้อยากได้อะไรอีกคนก็ต้องได้ด้วย
เรื่องโดนเอาเปรียบย้อยๆอีกก็จะมีอาบน้ำห้องเดียวกันแต่เราต้องล้างเองพอเราบอกให้พี่กับเราสลับกันล้างบ้างพี่ก็หนีเราไปใช้ห้องน้ำแม่ค่ะซึ่งก็ใช่ค่ะก็ดีแต่ที่ตลอดมาที่ใช้ด้วยกันนี่คือไม่เคยล้างเองเลย
เราตอนที่ไปอยู่กับพี่และกลุ่มเพื่อนของพี่ๆพี่เราจะทำเป็นเกลียดเรามากๆแล้วก็จะเมินเราตอนเดินกับเพื่อนทั้งที่มีเราอยู่ด้วยค่ะพูดด้วยก็เราเป็นหูทวนลม แต่พอตอนที่พี่ไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนเราเค้าก็พูดเว้นไว้ว่าเฮ้ยห้ามเมินกันนะตอนอยู่กับเพื่อนด้วยอ่ะ ทีงี้เราก็บอกพี่ไปว่าไม่ทำอย่างงั้นหรอกเพราะมันจะเสียความรู้สึกทั้งเพื่อนแล้วก็พี่นะเราต้องคุยด้วยกันกับทุกคนอยู่แล้วนี่สิ
และยังมีอีกค่ะแต่เราจะหยิบมาเราเพียงเท่านี้แล้ว เราจะแก้ไขปัญหานี้ยังไงดีเหรอค่ะพอยิ่งมีมาเรื่อยๆหลายปีเค้ารู้สึกแย้ลงเรื่อยๆมากเลยค่ะ
ขอบคุณสำหรับคนที่อ่านถึงตรงนี้นะคะ🙇🏻♀️🙇🏻♀️