เรื่องมีอยู่ว่าแม่ติดโควิด-19 ได้ 5 วันแล้วค่ะ แต่เราก็ไม่ได้โทรหาแม่เลย แต่เห็นแม่ออกมาเดินเล่นหน้าบ้าน(แม่กักตัวอยู่บ้านปู่) แล้วก็ได้ยินอาการจากป้า พอมาวันนี้เราเลยตัดสินใจโทรหาแม่
"ฮัลโหลลล กลัวหาว่าไม่รักเลยโทรมาหา"
"ให้ตายก่อนใช่ไหมถึงจะโทรมาหา ไม่โทรมาถามแม่เลยว่าแม่อาการเป็นไงบ้าง อยากได้อะไรหรือเปล่า"
เราได้ยินแค่นี้ก็ร้องไห้เลยค่ะ เราไม่รับรู้อีกเลยว่าแม่พูดอะไรไปอีกบ้าง แล้วแม่ก็ตัดสายเราไป
เรารู้สึกผิดมาก เราพูดไม่ค่อยเก่ง เลยไม่ค่อยอยากโทร เพราะเราไม่รู้จะพูดอะไร เราเห็นแก่ตัวมาก แม่มีไข้นอนไออยู่ แต่เรากลับนอนดูยูทูปเล่น แม่คงเกลียดเราไปแล้ว...
ตอนนี้รู้สึกผิดมากร้องไห้ตั้งแต่ 18.25 จนถึง 23.10 เรายังไม่สามารถหยุดร้องไห้ได้เลย เราไม่รู้จะชดใช้ความผิดยังไงดี ตอนนี้เราปวดหัวมาก ปวดกรามด้วย ข่มตานอนหลับก็หลับไม่ลง นึกถึงแต่หน้าแม่ เรามันลูกสารเลวจริงๆ แม่คงไม่ได้อ่านกระทู้นี้หรอก แต่อยากบอกแม่ว่า ขอโทษจริงๆนะแม่ หนูพูดว่ารักแม่ แต่การกระทำหนูมันสวนทางกับคำพูด หนูเห็นแก่ตัวเองมาก แม่ไม่เคยสอนหนูให้เป็นแบบนี้หรอกหนูมันไม่ดีเอง การที่แม่พูดแบบนั้นออกมาได้ แม่คงจะเสียใจมากเลยใช่ไหมคะ หนูไม่รู้ว่าจะชดใช้ความผิดครั้งนี้ได้ยังไง ต่อให้แม่บอกว่ายกโทษให้ หนูก็คงให้อภัยตัวเองไม่ได้แล้ว มันกลายเป็นตราบาปในหัวใจหนูแล้ว หนูสัญญาว่าจะไม่ทำให้แม่เสียใจ แต่หนูกลับผิดสัญญา ขอโทษแม่นะคะ หนูรักแม่มากนะ...
รู้สึกผิดต่อแม่มาก (พื้นที่ระบาย)
"ฮัลโหลลล กลัวหาว่าไม่รักเลยโทรมาหา"
"ให้ตายก่อนใช่ไหมถึงจะโทรมาหา ไม่โทรมาถามแม่เลยว่าแม่อาการเป็นไงบ้าง อยากได้อะไรหรือเปล่า"
เราได้ยินแค่นี้ก็ร้องไห้เลยค่ะ เราไม่รับรู้อีกเลยว่าแม่พูดอะไรไปอีกบ้าง แล้วแม่ก็ตัดสายเราไป
เรารู้สึกผิดมาก เราพูดไม่ค่อยเก่ง เลยไม่ค่อยอยากโทร เพราะเราไม่รู้จะพูดอะไร เราเห็นแก่ตัวมาก แม่มีไข้นอนไออยู่ แต่เรากลับนอนดูยูทูปเล่น แม่คงเกลียดเราไปแล้ว...
ตอนนี้รู้สึกผิดมากร้องไห้ตั้งแต่ 18.25 จนถึง 23.10 เรายังไม่สามารถหยุดร้องไห้ได้เลย เราไม่รู้จะชดใช้ความผิดยังไงดี ตอนนี้เราปวดหัวมาก ปวดกรามด้วย ข่มตานอนหลับก็หลับไม่ลง นึกถึงแต่หน้าแม่ เรามันลูกสารเลวจริงๆ แม่คงไม่ได้อ่านกระทู้นี้หรอก แต่อยากบอกแม่ว่า ขอโทษจริงๆนะแม่ หนูพูดว่ารักแม่ แต่การกระทำหนูมันสวนทางกับคำพูด หนูเห็นแก่ตัวเองมาก แม่ไม่เคยสอนหนูให้เป็นแบบนี้หรอกหนูมันไม่ดีเอง การที่แม่พูดแบบนั้นออกมาได้ แม่คงจะเสียใจมากเลยใช่ไหมคะ หนูไม่รู้ว่าจะชดใช้ความผิดครั้งนี้ได้ยังไง ต่อให้แม่บอกว่ายกโทษให้ หนูก็คงให้อภัยตัวเองไม่ได้แล้ว มันกลายเป็นตราบาปในหัวใจหนูแล้ว หนูสัญญาว่าจะไม่ทำให้แม่เสียใจ แต่หนูกลับผิดสัญญา ขอโทษแม่นะคะ หนูรักแม่มากนะ...