คือ เพื่อนเรา อยู่กับเราค่ะ
แล้วเพื่อนเรามีคนคุยค่ะ เขาก็คุยกันปกติ เราก็ไม่ได้อะไรหรือขัดอะไรกับเพื่อนเลยนะคะ
แต่พอสักพัก เพื่อนเรากับคนคุยเขาโทรคุยกันค่ะ เราไม่ได้ว่านะคะ ด้วยความที่ห้องเราไม่เก็บเสียง
อยู่หอหนะคะ แต่เพื่อนเราเปิดลำโพงคุยกัน แต่เขาไม่พูดไม่คุยกันค่ะ แต่เปิดเสียงดังมาก จนเรารำคาญค่ะ
เราเลยบอกเพื่อนว่า "เนี่ย เวลาคุยกันอ่ะ ถ้าคุยกันปกติอ่ะได้นะ ถ้าไม่คุยช่วยปิดลำโพงหรือวางได้มั้ย"
อารมณ์แบบ เฝ้ากันทั้งวันอะไรอย่างงี้ค่ะ
แต่เราอาจจะพูดจริงจังเกินไป เราบอกไปว่า "รู้ไหมว่าเราต้องใส่แอร์พอตกลบเสียงพวกแก เราหงุดหงิดมาก"
หรือบางที่เวลาฝ่ายคนคุยของเพื่อนพูดมา มันไม่เข้าหูเรา เราก็อาจจะแซะไป คงจะทำให้เพื่อนไม่พอใจ
แต่ทุกครั้งที่เราพูดไป เราสำนึกผิดนะคะ เรารู้สึกว่าตัวเราอาจจะบงการเพื่อนอยู่หรือเปล่า หรือว่าขัดเพื่อนอยู่ไหม
หลังจากนั้นเวลาเพื่อนคุยโทรศัพท์เราก็ไม่ค่อยสนใจไม่ค่อยอะไรแล้วค่ะ
แต่พอเราบอกว่าให้เบาเสียงบ้างอะไรบ้าง แบบ ก็พูดไปว่า "ที่แกคุยกันมันเสียงดังเหมือนตอนที่เราเปิด Tiktok เพลงเสียงดัง เหมือนที่แกเคยบอกให้เราเบาเสียงนั้นแหละ" เพื่อนก็โมโห แล้วบอกว่า "อย่ามา toxic ก็พูดอยู่อย่างงั้นแหละ" เราฟังแล้วเรารู้สึกว่า อ๋อ เลยค่ะ ไม่มีอะไรจะพูดเลย
เราเป็นอย่างที่เพื่อนพูดแบบนั้นจริงๆหรอค่ะ เราเป็นพวกที่ถ้าโดนว่าอะไรว่า จะเริ่มกลับมาคิดแล้วค่ะ มันทำให้เราไม่อยากพูดอะไรแล้ว
แบบมันทำให้เราคิดหนักมากๆเลยค่ะเวลาจะพูดอะไรไป บางที่พอโดนเยอะๆแล้ว พอใครถามหรือพูดอะไรกับเรา จะทำให้เราคิดคำตอบหนักมากๆเลยค่ะ
แล้วก็เราเคยพูดเรื่องนี้กับเพื่อนตลอดเลยค่ะ "ว่าถ้ามีแฟนอะไรยังเงี้ย แกจะโทรคุยทั้งวันไหม แกชอบแบบไหน" เพื่อนก็บอกนะคะว่า "ไม่ชอบ มันน่าเบื่อ ชอบคนที่โตแล้ว พูดง่าย" อะไรทำนองนี้ค่ะ คำตรงนี้มันทำให้เราที่โดนว่าก่อนหน้านี้กลับไปย้อนคิดดูหลายรอบมากค่ะ แต่เราไม่ได้ถามเพื่อนเลยนะคะ เราคิดคนเดียวค่ะ เพราะรู้ว่าถามไปแล้ว คงโดนด่ากลับมาอีกแน่ๆ 555555 แต่เขาเป็นเพื่อนสนิทเราค่ะ เราพยายามเข้าใจเพื่อนมากๆค่ะ
แต่บางที เรางงว่า ที่เขาว่าเรา คือเราเป็นอย่างนั้นจริงๆใช่ไหม หรืออาจจะเป็นเพราะ เขาเห็นเราเป็นแบบนั้น แต่เรากลับไม่รู้ว่าเราเป็นแบบนั้น เราพยายามจะปรับตัวตลอดเวลาเลยค่ะ เราแทบไม่กล้าถามกล้าคุยอะไรเลยค่ะ หรือไม่ก็คิดนานมากๆ
เราแรงไปไหมคะ
แล้วเพื่อนเรามีคนคุยค่ะ เขาก็คุยกันปกติ เราก็ไม่ได้อะไรหรือขัดอะไรกับเพื่อนเลยนะคะ
แต่พอสักพัก เพื่อนเรากับคนคุยเขาโทรคุยกันค่ะ เราไม่ได้ว่านะคะ ด้วยความที่ห้องเราไม่เก็บเสียง
อยู่หอหนะคะ แต่เพื่อนเราเปิดลำโพงคุยกัน แต่เขาไม่พูดไม่คุยกันค่ะ แต่เปิดเสียงดังมาก จนเรารำคาญค่ะ
เราเลยบอกเพื่อนว่า "เนี่ย เวลาคุยกันอ่ะ ถ้าคุยกันปกติอ่ะได้นะ ถ้าไม่คุยช่วยปิดลำโพงหรือวางได้มั้ย"
อารมณ์แบบ เฝ้ากันทั้งวันอะไรอย่างงี้ค่ะ
แต่เราอาจจะพูดจริงจังเกินไป เราบอกไปว่า "รู้ไหมว่าเราต้องใส่แอร์พอตกลบเสียงพวกแก เราหงุดหงิดมาก"
หรือบางที่เวลาฝ่ายคนคุยของเพื่อนพูดมา มันไม่เข้าหูเรา เราก็อาจจะแซะไป คงจะทำให้เพื่อนไม่พอใจ
แต่ทุกครั้งที่เราพูดไป เราสำนึกผิดนะคะ เรารู้สึกว่าตัวเราอาจจะบงการเพื่อนอยู่หรือเปล่า หรือว่าขัดเพื่อนอยู่ไหม
หลังจากนั้นเวลาเพื่อนคุยโทรศัพท์เราก็ไม่ค่อยสนใจไม่ค่อยอะไรแล้วค่ะ
แต่พอเราบอกว่าให้เบาเสียงบ้างอะไรบ้าง แบบ ก็พูดไปว่า "ที่แกคุยกันมันเสียงดังเหมือนตอนที่เราเปิด Tiktok เพลงเสียงดัง เหมือนที่แกเคยบอกให้เราเบาเสียงนั้นแหละ" เพื่อนก็โมโห แล้วบอกว่า "อย่ามา toxic ก็พูดอยู่อย่างงั้นแหละ" เราฟังแล้วเรารู้สึกว่า อ๋อ เลยค่ะ ไม่มีอะไรจะพูดเลย
เราเป็นอย่างที่เพื่อนพูดแบบนั้นจริงๆหรอค่ะ เราเป็นพวกที่ถ้าโดนว่าอะไรว่า จะเริ่มกลับมาคิดแล้วค่ะ มันทำให้เราไม่อยากพูดอะไรแล้ว
แบบมันทำให้เราคิดหนักมากๆเลยค่ะเวลาจะพูดอะไรไป บางที่พอโดนเยอะๆแล้ว พอใครถามหรือพูดอะไรกับเรา จะทำให้เราคิดคำตอบหนักมากๆเลยค่ะ
แล้วก็เราเคยพูดเรื่องนี้กับเพื่อนตลอดเลยค่ะ "ว่าถ้ามีแฟนอะไรยังเงี้ย แกจะโทรคุยทั้งวันไหม แกชอบแบบไหน" เพื่อนก็บอกนะคะว่า "ไม่ชอบ มันน่าเบื่อ ชอบคนที่โตแล้ว พูดง่าย" อะไรทำนองนี้ค่ะ คำตรงนี้มันทำให้เราที่โดนว่าก่อนหน้านี้กลับไปย้อนคิดดูหลายรอบมากค่ะ แต่เราไม่ได้ถามเพื่อนเลยนะคะ เราคิดคนเดียวค่ะ เพราะรู้ว่าถามไปแล้ว คงโดนด่ากลับมาอีกแน่ๆ 555555 แต่เขาเป็นเพื่อนสนิทเราค่ะ เราพยายามเข้าใจเพื่อนมากๆค่ะ
แต่บางที เรางงว่า ที่เขาว่าเรา คือเราเป็นอย่างนั้นจริงๆใช่ไหม หรืออาจจะเป็นเพราะ เขาเห็นเราเป็นแบบนั้น แต่เรากลับไม่รู้ว่าเราเป็นแบบนั้น เราพยายามจะปรับตัวตลอดเวลาเลยค่ะ เราแทบไม่กล้าถามกล้าคุยอะไรเลยค่ะ หรือไม่ก็คิดนานมากๆ