ร้อนอบอ้าว ,อ้าว! ร้อนเหรอ?

เพราะว่าบนโลกนี้มีเธออยู่ฉันเคียงคู่มิ่งมิตรร่วมคิดฝันใช้แสงแรกริ้วทองคล้องใจกันเนานิรันดร์แน่วแน่นมิแคลนคลาย"โคมระย้าชดช้อยหยาดย้อยถ่วงมิเคยร่วงยืนยงทรงผึ่งผายยลยินเหลืองอร่ามงามรำบายคูนแกว่งไกว

มีคืนหนึ่ง หลังเลิกงานฉันขับรถไปหาพัฒน์เหมือนเคย ตอนนั้นเป็นช่วงปลายฝน ลมเย็น ๆ พัดมาเรื่อยจนเสื้อคลุมบาง ๆ เอาไม่อยู่ หน้าคลินิก Gwellness ที่เราชอบนั่งกัน ไฟสีอุ่นถูกเปิดไว้เหมือนเดิม กลิ่นสมุนไพรลอ

แอบจะระรัก มักจะนะใส สักแต่เดาใจ, จักจะมิจํา เพ้อจะระฝัน. ฉันสละโสด คิดนะจะโปรด อยากมะนะคู่ รักฉันอ่อนหวาน ปรานนะจะรัก อยากสบตานัก. นัดดิสิเจอ หวังนะคะเธอ. เหม่อมะหะกัน เพื่อจะสะพันธ์. ด้วยกะนะเธอ

ฝนตกนี้แสนเศร้า นั่งเหงาจิตที่ห้องเรียน ดูเพื่อนต่างพากเพียร ตั่งใจเขียนเรียนวิชา อากาศวันนี้หนาว ไม่อบอ้าวร้อนระอา ไม่เหมือนที่ผ่านมา แสงแดดจ้าท้าตะวัน

https://youtu.be/zCN1FZAHcMA เฝ้าแต่รอ...คอยแต่เธอ...เพ้อไหวหวั่น... นึกถึงวัน...เธอเคยอยู่...คู่กับฉัน... แม้วันนี้...จะไม่มี...อีกแล้ววัน... ที่เธอนั้น...จะกลับมา...หาดังเดิม...

สวัสดีค่ะ เจ้าของกระทู้ อายุ 18 ปีเเล้ว คิดยังไงกับพ่อเเบบนี้ ตอนเด็กๆก็อยู่ย่ากับพ่อมาตั้งเเต่เด็กเลย ย่าก็เป็นคนชอบใช้วาจาไม่ค่อยดีมากนักเช่นคำพูด ไล่ให้ไปตาย ไปตายไหนก็ไป จนตอนเด็กรู้สึกมีเรื่องฝัง