ตังตังกระต่ายน้อนแสนรักของเราจะโกรธเราไหม

ตังตัง คือน้องกระต่ายตัวผู้ที่น่ารักนิสัยดีมากเขาคือลูกชายของเราเอง เราอยู่ด้วยกันมา 1 ปีสามเดือนแต่ผูกพันกันมากๆ แต่เมื่อไม่นานมานี้เกิดอุบัติเหตุขึ้นกับตังตัง คอเขาเข้าไปติดกับซอกของคอกกั้นเขาดิ้นแรงมากๆเขาช่วยเขาออกมาได้ในระยะเวลาไม่นาน แต่พอหลุดออกมาได้เขาร้องเสียงดังมาก เป็นเสียงที่รู้ได้เลยว่าเขาต้องเจ็บมากแน่ๆ เราปลอบเขาทั้งคืนเพราะรถเราส่งซ่อมไม่มีรถพาเขาไปหาหมอ เขาไม่สามารถเดินได้แล้ว พอรุ่งเช้าเราจึงโทรตามรถแท็กซี่พาเขาไปหาหมอที่โรงพยาบาลแรกหมอเอ็กซเรย์และแจ้งผลเส้นประสาทหลังเขาเสียหายเป็นอัมพาตซีกหลังเราทรุดเลยที่แรกแค่ให้ยากลับมาทานและค่ารักษาที่แรงมากๆ แต่เราไม่ยอมแพ้พาน้องไปแอดมิดที่โรงพยาบาลแห่งที่ 2 เพื่อทำเลเซอร์ และนอนโรงพยาบาล 10 คืน หลังครบกำหนดเราไปรับเขา เขาร่าเริงขึ้นมากทานเก่งแต่ยังพิการเหมือนเดิม น้งกลับมาอยู่กับเราได้แค่สองวันอาการทรุดเพราะอากาศห้องเราร้อนมากไม่มีแอร์เปิดพัดลมให้เขาสองตัว เขาก็ยังร้อนอยู่ เขาน้ำลายไหลไม่หยุด เราจึงตัดสินใจขับรถเข้าไปโรงพยาบาลเดิมที่น้องอกมาซึ่งไกลมาก ระหว่างทางเขาพยายามกระโดดตลอดเวลาทั้งที่เขากระโดดไม่ได้ เขานั่งฝั่งคนนั่ง เราดุเขาตลอดทางเพราะกลัวเขาตกจากเบาะรถ เขามองหน้าเราแบบเศร้าๆ พอถึงโรงพยาบาลหมอบอกน้องเป็นฮีทสโตรก แต่ไม่มากปลอดภัยแล้ว เราจึงวางใจกลับบ้านโดยที่ไม่ได้จูบลาเขาเพราะคิดไปว่าเดี๋ยวก็ได้เจอกันอีก เราลูบหัวเขาและบอกเขาว่าแม่กลับก่อนน้ะ เราสบายใจมากเพราะน้องถึงมือหมอแล้ว คืนนั้นหมอโทรแจ้งว่าตังตังปลอดภัยแล้วไม่มีปัญหา แต่สิ่งที่ทำเราช็อคคือตอนเช้าหมอโทรมาว่าลูกเรากำลังจะกลับดาวเราทำอะไรไม่ถูกร้องไห้หนักมากรีบอาบน้ำขับรถไปเพื่อให้ทันเขาซึ่งบ้านกับโรงพยาบาลอยู่ไกลกันมาก 140 กิโล สุดท้ายเราก็ไปไม่ทันน้องเสียก่อนเราไปถึง 1 ชม.จึงเป็นความรู้สึกผิดในใจที่ไม่ได้จูบลาเขาแถมดุเขาตลอดทาง อยากรู้ว่าเขาจะโกรธเราไหมคะที่แม่ดุเขาและมาปล่อยเขาทิ้งไว้ที่โรงพยาบาลอีกแล้ว  ตอนนี้ความรู้สึกเราดาวน์มากๆ จนไม่อยากอยู่ต่อเลยคะ รักเขามาก