คนจีนทำไมได้กินทุเรียนไทยก่อนคนไทย?

เมื่อวานขับรถไปกินอาหารทะเลที่ร้านป้ายา หาดแม่รำพึง ระยอง 
หลังจากกินเสร็จขับรถวนไปแถวตลาดบ้านเพ ว่าจะหาทุเรียนกินสักหน่อย แต่ก็ไม่เจอวางขายซักร้านเดียว
ด้วยความอยากกินทุเรียนมากเลยวิ่งเข้าตัวเมือง ขาเข้าเลยจะแวะตลาดผลไม้ตะพงซะหน่อย แต่ก็ผิดหวังไม่มีทุเรียนวางขายเลย
เลยขับเข้าต่อไปหาที่หลังขนส่งเก่าระยอง ถ้าคนระยองจะรู้ว่าตรงนั้นมีร้านผลไม้มาวางขายเยอะมากราคาไม่สูงเท่าตลาดสตาร์ เดินดูมีแต่ผลไม่อื่น
จนมาเจอร้านทุเรียนนึงเดียวในนั้น แต่...ไม่มีหมอนทอง มีแต่กระดุมกับชะนีแล้วเกรดก็ไม่ดีเท่าไร จำทนต้องซื้อชะนีมาที่กิโลล่ะ 180 บาท

ลองคุยกับแม่ค้าถามเค้าว่าทุเรียนยังไม่ออกเหรอ ทำไมไม่ค่อยมีวางขาย แม่ค้าตอบว่า โอ๊ยหนูล้งเค้าส่งออกไปจีนลึ่มๆ ส่วนใหญ่ๆผลผลิตออกมาก็ส่งเข้าโรงงานแพ็คไปจีน ของป้านี้สวนเล็กๆเลยได้ออกมาขาย

เราก็ถามไปต่อว่า อ้าวก็รัฐบาลบอกว่าส่งทุเรียนออกไปที่จีนมีปัญหา ตอบกลับมาอย่างทันควันว่า มันโกหก เอาที่ไหนมาทำข่าว ป้าอยู่วงการค้าทุเรียนเค้าเอาไปส่งให้พ่อค้าจีนส่งออกไปจีนกันหมด คนไทยจะกินก็ต้องรอหน่อย เพราะว่าส่งไปจีนตอนนี้ได้ราคาดี

......จุก แบบพูดไม่ออก คนไทยกลับได้กินทุเรียนหลังคนจีน ยิ่งไปกว่านั้นคือ ได้กินของคุณภาพแย่กว่าที่ส่งไปจีน

เข้าใจเจ้าของสวนนะว่าอยากขายในราคาที่สูงอยากได้กำไรเยอะๆ ขายคนไทยแพงไม่ได้
เรื่องแบบนี้รัฐบาลควรลงมาดู ลงมาแก้ปัญหาหน่อยไหม ผลผลิตออกมาเท่าไร ส่งออกได้แค่กี่%ต้องกำหนดมีนโยบายให้ชัดเจน
แล้วก็ต้องเข้าไปควบคุมราคาขายด้วย 

ปลูกเลี้ยงในไทย ใช้ทรัพยากรในประเทศ คนต่างชาติได้กินคนไทยไม่ได้กินมันใช่เหรอ?

อนาคตเราคงได้กินทุเรียน กัมพูชา ลาวแทน เพราะทุเรียนไทยดีๆส่งออกต่างประเทศหมด 

ทุกท่านคิดเห็นยังไงบ้างครับ