จากส.ส.ลาออก ไม่ปราศรัยในที่สาธารณะ สื่อ 2-3 ฉบับ และก๊วนเดิมตีด่าฝ่าดงใส่ฝั่งตรงข้าม (อาการเมาลมปาก)

การแสดงออกทางการเมือง
ที่ ส.ส. ทยอยลาออก   ส.ส.ที่มีคะแนนเสียง    ย้ายพรรคออกไปพรรคใหม่ 
ที่ หัวคะแนนลาออก  หัวคะแนนระดับใหญ่   ลงเลือกตั้งได้ทุกครั้ง 
ที่ ปราศรัยบนเวทีภายในที่ตั้งพรรคการเมือง ไม่ปราศรัยในที่สาธารณะ ไม่ลงพื้นที่หาเสียงกับประชาชน
ที่ มีสื่อสีน้ำเงิน สีประจำ ลงพื้นที่ให้ อวยเหมือนได้ชนะเลิศ

หลังจากการปราศรัย ผ่านพ้นไป 

ก๊วนเดิม ตีกอล์ฟ กินข้าว พบปะในบ้าน พบปะในสภา และคนนอกพรรค ผู้ไม่มีตำแหน่งในสภา มีอาการเดียวคือ อาการเมาลมปาก
พ่นผรุสวาจา, ผรุสวาท - คำหยาบทำลายฝ่ายตรงข้าม ตามนิสัยที่ติดตัวมาตั้งแต่เด็กจนวัยเกษียณ 

การได้รับความรู้การศึกษาที่ดี จากครูอาจารย์ และสังคม เป็นถึง สว. / แพทย์ / นักการเมือง 
แต่นิสัยที่แท้จริง ไม่ต่างกับนักเลง อันธพาล แสดงคำหยาบ อาการรุนแรง ใช้ความรุนแรง 

คนแบบนี้ ฝักใฝ่ในอำนาจการปกครอง นิสัยแบบนี้มีความอยากปกครองผู้อื่น ทั้งที่ตัวตนพวกเขานั้นปกครองตนเองยังไม่ได้
(อยากได้สิ่งใด ทำงานหาเงินเองไม่ได้ ต้องรอปล้นชิงทรัพย์จากแผ่นดิน จากภาษีประชาชน คิดได้แต่ปล้น)
พ่อแม่คงสั่งสอนไม่ได้ หรือเห็นด้วยกับพฤติกรรม
คู่ครองคงยินดี โกงกินได้ เพราะมีกินมีใช้ ไม่สนคุณธรรมความดี ผลาญสมบัติชาติ ไม่ใช่สมบัติครอบครัว
ลูกหลานคงจะต้องมีพฤติกรรมตัวอย่างจากสิ่งที่ได้เห็น