คือก็รู้สึกได้นิดนึงแล้วอ่ะค่ะว่าเขาเริ่มเปลี่ยนไป แบบคุยกันน้อยลง แล้วสิ่งที่เรากลัวมันก็เกิดขึ้นจริงๆอ่ะค่ะ เขาทักมาบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย พอคุยกันเขาก็ทำใจสักพักแล้วเขาก็บอกเราว่า "กลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมดีไหม" เราถามเขาว่ามั่นใจแล้วหรอเขาก็ตอบมาประมาณว่าคิดมาพักนึงแล้ว เราเลยบอกเขาไปว่ารู้ใช่ไหมถ้ากลับไปเป็นเพื่อนกันมันจะไม่เหมือนเดิมแล้ว เขาก็บอกว่าเขารู้ตอนนั้นเราร้องไห้เลย แต่พยายามเก็บแต่เหมือนเขาได้ยินและเขาก็ถามว่าจะร้องไห้หรอ เราไม่ได้ตอบ เพราะเราพูดไม่ออกจริงๆ แล้วเขาก็ร้องตามเรา นั่งร้องกันสักพักนึงเลยอ่ะค่ะ แล้วเขาก็ขอไปอาบน้ำให้เย็นลง แล้วเราก็รอเขาพักใหญ่ๆเลย แล้วเขาก็โทรมา เขาบอกว่าเลิก เราก็ถามเขาอีกว่ามั่นใจแล้วใช่ไหมเขาบอกว่าอือ เราก็เลยบอกไปว่าขอคืนนี้คืนเดียว แล้วเราก็ปล่อยโฮใส่เขาเลย แล้วเราก็ถามเขาว่าเคยรักเราบ้างไหม เขาบอกว่า "รักดิ ทำไมจะไม่รักว่ะ" แต่เราบอกเขาไปว่าเรารักเขามากเลย แล้วเขาก็ร้องไห้แบบสะอื้นเลยค่ะ แล้วเขาก็ขอกลับมา จริงๆมันยาวกว่านี้มากเลย แต่เราพิมพ์ได้ไม่หมดอ่ะค่ะ จำมาแค่ช็อตสำคัญๆ พอวันต่อมาช่วงเย็นเขาเลือกที่จะทักมาบอกเราว่า "ฉันอยากจะ พักผ่อนดูสักพัก เพราะฉันอยากทบทวนตัวเองจริงๆ ฉันอาจจะเหนื่อยเกินไป ฉันอาจจะสับสนในตัวเอง หรืออะไรก็ตามแต่ฉันอยากใช้เวลาตรงนี้พักผ่อนแล้วทบทวนตัวเองดู พูดง่ายๆก็ห่างกันสักพักแหละ มันอาจจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่เราจะได้รู้ถึงความคิดของตัวเองและพอถึงเวลาก็จะได้รู้ความคิดอีกฝ่าย เราจะได้เคลียร์ให้มันไม่ค้างคาดีมั้ย" ยังดีใจไม่ทันอิ่มเลย เขาเลือกที่จะไม่โทรมาคุยกับเราคงเพราะกลัวจะใจอ่อน เราเป็นคนไม่เซ้าซี้อ่ะค่ะ กลัวจะรำคาญ เลยเลือกที่จะให้เขาได้อยู่คนเดียว ลองให้เวลาเขาได้ใช้ความคิด แต่เราก็ทำใจเผื่อไว้แล้วว่าเขาคงจะไม่กลับมาหาเราอีก เราเลยกะว่าจะซื้อตุ๊กตากับเสื้อส่งไปให้เขา เรากับเขาอยู่คนละจังหวัดกันเลยค่ะ วิดีโอคอลหากันซะส่วนมาก เรากะจะไปเที่ยวหาเขาอยู่ แต่ดันเป็นแบบนี้ซะก่อน ถ้าแบบเราไปหาไปจ๊ะเอ๋เขาเลยได้ไหมอ่ะคะ ขอกินก๋วยเตี๋ยวด้วยกันซักถ้วยก่อนแล้วค่อยเลิก ไม่อยากเสียเขาไปจริงๆ เขาไม่ใช่คนไม่หรืออะไรเลย เขาดีมากเลยค่ะ เราแค่ต้องรอต่อไปใช่ไหมคะว่าคำตอบของเขาจะเป็นยังไง
แฟนขอห่างสักพักอ่ะค่ะ ตอนนี้ไปไม่เป็นเลย คิดถึงมากทำไงดีคะ