เราผิดมั้ยที่เราเป็นคนมีเวลาให้แฟนน้อย

เราคบกับแฟนมาปีกว่าค่ะ ช่วงนี้ทะเลาะกันบ่อยมากค่ะ เรากับแฟนอยู่ม.5 คนละห้องกัน แต่สายการเรียนเดียวกันค่ะ เราเรียนสายวิทย์คณิตค่ะ ทุกคนก็น่าจะรู้นะคะว่าสายนี้เรียนค่อนข้างเรียนหนัก เราคบกับแฟนตอนม.4เทอม2 ช่วงนั้นจะไม่ค่อยเรียนหนักมากค่ะ พอมีเวลาให้กันบ้าง ช่วงประมาณ 4-5 เดือน เราเริ่มมีปากเสียงกันค่ะ มีเรื่องผญ.เข้ามาบ้าง เราจับได้ค่ะ แต่ก็ให้อภัยมาตลอดทุกครั้ง แฟนเป็นผู้ชายที่ทำอะไรไม่ค่อยคิดค่ะ ทำก่อนแล้วถ้าเราไม่ชอบรึไม่พอใจก็จะค่อยมาขอโทษทีหลัง แล้วพูดว่าจะปรับปรุงตัว จะไม่ทำอีก พอผ่านไปสักวันสองวัน แฟนก็จะกลับมาทำอีก แต่เราก็ยอมมาตลอด เพราะหวังว่าสักวันแฟนจะปรับปรุงตัวไม่ทำอีก เป็นแบบนี้จนเข้าม.5 ซึ่งช่วงนี้บอกเลยว่าเริ่มเรียนหนักสุดๆ บวกกับต้องเริ่มเตรียมตัวจะสอบเข้ามหาลัย บางคนคิดว่า เห้ย จะรีบเตรียมตัวไปไหน ยังมีเวลาอีกตั้งปีนึง แต่สำหรับเราแล้ว มันน้อยมากแล้ว อันที่จิง ควรเตรียมตัวตั้งแต่ม.4 แต่เราปล่อยมาจนถึงม.5 เราทั้งเรียนทั้งเตรียมตัว เกียรติบัตรก็มีน้อยมาก เราจึงต้องรีบ  ช่วงนี้พูดเลยว่าเราสองคนไม่ค่อยมีเวลาให้กันเลยค่ะ สำหรับตัวเราเองนะคะ เราไม่ค่อยจะอะไร เพราะคุยกันแล้วด้วยว่าจะแบ่งเวลาให้กับเรื่องเรียนมากกว่านะ 80%ต่อ20%เลยก็ว่าได้ ตอนนั้นแฟนโอเคค่ะ แต่พอเริ่มช่วงม.5เทอม2  เราให้เริ่มให้เวลากับเรื่องเรียน90% จนแฟนคิดว่าเรามีคนอื่น เอาตรงๆ เราซื่อสัตย์มาตลอดตั้งแต่คบมา แต่กลับเป็นคนที่โดนด่าว่ามีคนอื่น ตอนนี้เราเหมือนชีวิตดิ่งลงเหวเลยค่ะ เราอยากรู้ว่าเราผิดอะไร  เราแค่สนใจเรื่องเรียนมากกว่า ทั้งๆที่คุยกันแล้วด้วยค่ะ เราเข้าใจนะคะว่าเป็นแฟนกัน ควรมีเวลาให้กัน แต่แฟนมาว่าเราลอยๆว่าเรามีคนอื่น เราตัดสินใจ ไม่คุยค่ะ เพราะถ้าคุยกัน ความรู้สึกคงพังไปมากกว่านี้ เราเหนื่อยเรื่องเรียนแล้ว เราไม่คิดว่าเราต้องมาเหนื่อยเรื่องนี้อีก แฟนบอกเราว่า ทำไมโลกส่วนตัวสูงแบบนี้ เมื่อก่อนยังไม่เป็นเลยย เรากลับมาคิดค่ะ แล้วเริ่มสังเกตตัวเอง เราเสริซหา คนที่มีโลกส่วนตัวสูงจะมีลักษณ์เป็นยังไง เราคิดว่ามันแทบจะตรงกับเราทุกอย่าง เราตกใจเหมือนกัน เราพึ้งสังเกตว่าตัวเองเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยหรออ เราเงียบ เราเฉย เราไม่ค่อยจะสุงสิงกับใครเหมือนเมื่อก่อน ขนาดคนในครอบครัว เราเจอหน้าแค่ตอนค่ำเท่านั้นค่ะ นอกส้ะจากเป็นวันหยุด เราแทบจะสิงอยู่ในห้องที่มืดๆเงียบ ช่วงนี้ก็นอนไม่หลับ นอนดึกมาก มากสุดก็นอนเช้าเลยค่ะ ไม่ค่อยมีความสุข เราบอกกับแฟนว่า เราขอโทษ ขอโทษโดยที่ไม่รุ้ว่าตัวเองผิดอะไร และคำนี้คือคำที่เราเสทือนใจที่สุด คือแฟนพูดว่า #จะอะไรกันนักกันหนาแค่เรื่องสอบเข้า เราไม่รู้ว่าว่าแฟนเราทำไมถึงไม่กระตือรือร้นกับเรื่องนี้เลย ทั้งที่เราพยายามสุดๆ เราบอกแฟนว่า ที่เราเป็นแบบนี้ เพราะอนาคตเรา เราต้องเรียนหาความรู้ ทำงานหาเลี้ยงตัวเองและพ่อแม่ แต่แฟนไม่เข้าใจเลยค่ะ แฟนกลับว่าเราว่า มันยังไม่ถึงเวลาเลย รีบคิดไปไหน คำพูดของแฟน ทำเราประสาท- เราพูดไปจากใจเลยค่ะว่า โตๆกันแล้ว ควรคิดบ้างว่าอะไรควรมาก่อนมาหลัง ถ้ายังเป็นคนแบบนี้ เราจะฝากชีวิตไว้ด้วยยังไง ขนาดเรื่องแค่นี้ยังคิดไม่ได้ ยอมรับเลยว่าคำพูดเรามันแรง แต่เราสุดๆจริงๆค่ะ  #เราแค่อยากจะรู้ว่าเราเป็นแบบนี้เราผิดไหม #เราผิดอะไรที่เราซื่อสัตย์มาตลอดแต่โดนหาว่ามีคนอื่น #เราผิดมั้ยที่สนใจการเรียนการสอบเข้ามหาลัยมากกว่าแฟน  #เราผิดไหมที่เราเปลี่ยนไป #เราควรเลิกกับแฟนคนนี้มั้ย #เราผิดมั้ยที่เราโกรธแฟนที่แฟนไม่เข้าใจเรา