เรื่องเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อวาน เราต้องไปยืดผมเพราะแม่บอกให้ไปยืด เรายืดผมที่บ้านย่า ส่วนแม่ไปกินชาบูกับน้อง พอกลับมาน้องก็กลับมาพร้อมทรศ.เครื่องใหม่ เราถามแม่ว่า"ทำไมถึงซื้อละ? ใหนบอกไม่มีเงินแล้ว? " แม่ก็อ้างว่าน้องบอกว่าพื้นที่ในเครื่องเต็มเลยซื้อให้ใหม่
....ทำไมละ ทำไมแม่ปฏิบัติกับน้องต่างจากเราจัง
น้องพื้นที่เต็มเพราะโหลดเกมเยอะ ส่วนเราพื้นที่เต็มเพราะมีแต่ไฟล์งานออนไลน์ที่ต้องส่ง แม่กลับเลือกซื้อทรศ.ให้น้อง..
เราต้องรอเครื่องเก่าจากแม่ ส่วนน้องได้เครื่องใหม่ทุกครั้ง
ใหนจะวันนี้ เรายืนซักผ้าอยู่ดีๆ น้องก็ร้องไห้ออกมา เพราะหมาที่แม่เลี้ยงไว้มันเลียขาน้อง เราก็เข้าใจว่ากลัวเลยให้น้องเข้าไปในบ้าน พอเราซักผ้าไปสักพัก หมามันก็เป็นอะไรไม่รู้อยู่ดีๆก็กัดขาเรา เราพยายามทำให้หมาหยุด เราร้องออกมาดังมาก แต่พอเราหันไปหาแม่....กลับเห็นแม่ปลอบน้องที่ร้องไห้อยู่ แม่เหลือบตามามองเราแต่แม่กลับไม่มาช่วย พอหมาหยุดกัดเรา เราเดินไปล้างแผลที่โดนหมากัด แต่ดีที่หมาบ้านเรายังตัวปานกลางอยู่ เลยไม่ลึกมาก ผ่านไปสักพัก แม่เดินมาบอกเราว่า ไม่ต้องตากผ้านะเดี๋ยวแม่ทำเอง เราดีใจมากคิดว่าแม่จะให้เราไปผักและอาบน้ำ แต่เราคิดผิด แม่บอกให้เรา ไปเปิดแอร์ในห้องนอน ให้อาหารหมา พับผ้า จัดที่นอน พอเราบอกว่า ใช้น้องบ้างก็ได้ แม่กลับบอกว่า "ปล่อยให้น้องเล่นเกมไปเถอะ งานนิดเดียวทำไปเถอะ"
((นิดเดียว??))
นี่เรียกลำเอียงมั้ยคะ?
....ทำไมละ ทำไมแม่ปฏิบัติกับน้องต่างจากเราจัง
น้องพื้นที่เต็มเพราะโหลดเกมเยอะ ส่วนเราพื้นที่เต็มเพราะมีแต่ไฟล์งานออนไลน์ที่ต้องส่ง แม่กลับเลือกซื้อทรศ.ให้น้อง..
เราต้องรอเครื่องเก่าจากแม่ ส่วนน้องได้เครื่องใหม่ทุกครั้ง
ใหนจะวันนี้ เรายืนซักผ้าอยู่ดีๆ น้องก็ร้องไห้ออกมา เพราะหมาที่แม่เลี้ยงไว้มันเลียขาน้อง เราก็เข้าใจว่ากลัวเลยให้น้องเข้าไปในบ้าน พอเราซักผ้าไปสักพัก หมามันก็เป็นอะไรไม่รู้อยู่ดีๆก็กัดขาเรา เราพยายามทำให้หมาหยุด เราร้องออกมาดังมาก แต่พอเราหันไปหาแม่....กลับเห็นแม่ปลอบน้องที่ร้องไห้อยู่ แม่เหลือบตามามองเราแต่แม่กลับไม่มาช่วย พอหมาหยุดกัดเรา เราเดินไปล้างแผลที่โดนหมากัด แต่ดีที่หมาบ้านเรายังตัวปานกลางอยู่ เลยไม่ลึกมาก ผ่านไปสักพัก แม่เดินมาบอกเราว่า ไม่ต้องตากผ้านะเดี๋ยวแม่ทำเอง เราดีใจมากคิดว่าแม่จะให้เราไปผักและอาบน้ำ แต่เราคิดผิด แม่บอกให้เรา ไปเปิดแอร์ในห้องนอน ให้อาหารหมา พับผ้า จัดที่นอน พอเราบอกว่า ใช้น้องบ้างก็ได้ แม่กลับบอกว่า "ปล่อยให้น้องเล่นเกมไปเถอะ งานนิดเดียวทำไปเถอะ"
((นิดเดียว??))