คนทำผิด รู้ตัวทุกคนว่า ทำผิด
แต่กลับพยายามทำในสิ่งที่ผิดต่อไป
ทำผิด ขายชาติ ปล้นชาติ โกงเงิน และกระทำคดีที่ผิดให้ผิดต่อไป
ไม่ยอมรับความผิด
ไม่ได้เลิกทำผิด
แต่กลับโยนผิดให้ผู้อื่น ใส่ร้ายป้ายสีและทำร้ายทำลายผู้อื่น ทำให้หายเจ็บแค้น ระบายให้หายแค้น
แค่เรียกว่า ทำผิดซ้ำซาก
ของเก่าที่ผิดยังมากมาย
ของใหม่ทับถมเพิ่มขึ้นไปอีก
ยิ่งทับยิ่งสูงเกินหัวไปเรื่อยๆ จะหน้าด้านไปพบเจอประชาชนได้อีกหรือ? ไม่ละอายใจเลย? ไม่รู้สึกผิดบาปในใจ?
คนทำผิด ไม่ยอมรับความผิด ยังกล้าพูดว่าคนอื่น (เรียกว่า สำนึกผิดไม่ได้)
แต่กลับพยายามทำในสิ่งที่ผิดต่อไป
ทำผิด ขายชาติ ปล้นชาติ โกงเงิน และกระทำคดีที่ผิดให้ผิดต่อไป
ไม่ยอมรับความผิด
ไม่ได้เลิกทำผิด
แต่กลับโยนผิดให้ผู้อื่น ใส่ร้ายป้ายสีและทำร้ายทำลายผู้อื่น ทำให้หายเจ็บแค้น ระบายให้หายแค้น
แค่เรียกว่า ทำผิดซ้ำซาก
ของเก่าที่ผิดยังมากมาย
ของใหม่ทับถมเพิ่มขึ้นไปอีก
ยิ่งทับยิ่งสูงเกินหัวไปเรื่อยๆ จะหน้าด้านไปพบเจอประชาชนได้อีกหรือ? ไม่ละอายใจเลย? ไม่รู้สึกผิดบาปในใจ?