สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ ชาวพันทิป
กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก ไม่ค่อยคุ้นชินกับการใช้ศัพท์ภาษาเขียน หาผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยนะคะ
เราต้องการตามหาพี่ชายที่ให้โอกาสและเชื่อมั่นในตัวเรา ชื่อ พี่บรรพตค่ะ แต่เราจำนามสกุลไม่ได้ พี่พตเป็นคนกาญจนบุรี แต่หลงรักเชียงใหม่ พี่พตได้ลงหุ้นกับเพื่อนๆ เปิดร้านขายเทปคาสเซทที่ ห้างสรรพสินค้า กาดสวนแก้ว เชียงใหม่ ช่วงปี 2538 - 2539 เราระลึกถึงบุญคุณของพี่พตมานานมากแล้ว แต่ไม่รู้จะตามหาพี่เขายังไง ตอนนี้พี่เค้าน่าจะอายุหกสิบเจ็ดสิบแล้วค่ะ อยากจะให้พี่เค้าได้รับรู้ว่า น้องคนนี้ระลึกถึงพี่เสมอ
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อยี่สิบกว่าปี (น่าจะประมาณ 27 ปีค่ะ) สมัยตอนเราเรียนปริญญาตรีที่ สถาบันราชภัฎ เชียงใหม่ (สมัยนั้นใช้ชื่อนั้นค่ะ) เราได้ไปสมัครงานพาร์ทไทม์ช่วงว่างจากการเรียน เราเดินหางานที่ กาดสวนแก้ว เราเห็นร้านๆ นึงกำลังตกแต่งร้าน เรากับพี่สาวก็เลยเดินไปถามหาเจ้าของเพื่อจะสมัครงาน วันนั้นคงเป็นบุญของเราที่พี่พตมาเฝ้างานอยู่ หลังจากพูดคุยกันได้ไม่นาน พี่พตก็รับเรากับพี่สาวเข้าทำงาน เริ่มงานทันทีหลังจากที่ร้านตกแต่งเสร็จ พี่พตสั่งสอนอบรมเราทุกอย่างเหมือนเป็นน้องคนนึง พอทำงานซักพักพี่พตดาวน์รถมอเตอร์ไซด์ให้เราใช้ไปซื้อของเข้าร้านให้ เรายังจำบุญคุณนี้ไม่ลืม ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้เป็นเงินก้อนใหญ่ แต่ถ้าไม่ได้ความช่วยเหลือจากพี่พต เราก็ไม่มีปัญญาหามาได้ และสำหรับเด็กอายุ 18 19 มันคือรางวัลแห่งการทำงานด้วยความจงรัก เราทำงานกับพี่พตจนถึงวันที่หุ้นส่วนเค้าตกลงจะจ้างผู้จัดการร้านถาวรมาดูแล ทุกครั้งที่ได้ไปกาดสวนแก้วและได้เดินผ่านหน้าร้าน เราจะคิดถึงความทรงจำดีๆ ตลอด
เราขาดการติดต่อกับพี่พตเพราะเราไปอยู่ประเทศออสเตรเลีย เราเชื่อว่านักสืบพันทิปเก่งมาก จึงอยากขอความช่วงเหลือค่ะ หากนักสืบท่านใดต้องการข้อมูลเพิ่มเติม เราจะพยายามรื้อฟื้นความทรงจำมาตอบให้นะคะ
ขอขอบคุณล่วงหน้าด้วยค่ะ
ตามหาผู้ให้โอกาสในชีวิต ชื่อ พี่พต ค่ะ
กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก ไม่ค่อยคุ้นชินกับการใช้ศัพท์ภาษาเขียน หาผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยนะคะ
เราต้องการตามหาพี่ชายที่ให้โอกาสและเชื่อมั่นในตัวเรา ชื่อ พี่บรรพตค่ะ แต่เราจำนามสกุลไม่ได้ พี่พตเป็นคนกาญจนบุรี แต่หลงรักเชียงใหม่ พี่พตได้ลงหุ้นกับเพื่อนๆ เปิดร้านขายเทปคาสเซทที่ ห้างสรรพสินค้า กาดสวนแก้ว เชียงใหม่ ช่วงปี 2538 - 2539 เราระลึกถึงบุญคุณของพี่พตมานานมากแล้ว แต่ไม่รู้จะตามหาพี่เขายังไง ตอนนี้พี่เค้าน่าจะอายุหกสิบเจ็ดสิบแล้วค่ะ อยากจะให้พี่เค้าได้รับรู้ว่า น้องคนนี้ระลึกถึงพี่เสมอ
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อยี่สิบกว่าปี (น่าจะประมาณ 27 ปีค่ะ) สมัยตอนเราเรียนปริญญาตรีที่ สถาบันราชภัฎ เชียงใหม่ (สมัยนั้นใช้ชื่อนั้นค่ะ) เราได้ไปสมัครงานพาร์ทไทม์ช่วงว่างจากการเรียน เราเดินหางานที่ กาดสวนแก้ว เราเห็นร้านๆ นึงกำลังตกแต่งร้าน เรากับพี่สาวก็เลยเดินไปถามหาเจ้าของเพื่อจะสมัครงาน วันนั้นคงเป็นบุญของเราที่พี่พตมาเฝ้างานอยู่ หลังจากพูดคุยกันได้ไม่นาน พี่พตก็รับเรากับพี่สาวเข้าทำงาน เริ่มงานทันทีหลังจากที่ร้านตกแต่งเสร็จ พี่พตสั่งสอนอบรมเราทุกอย่างเหมือนเป็นน้องคนนึง พอทำงานซักพักพี่พตดาวน์รถมอเตอร์ไซด์ให้เราใช้ไปซื้อของเข้าร้านให้ เรายังจำบุญคุณนี้ไม่ลืม ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้เป็นเงินก้อนใหญ่ แต่ถ้าไม่ได้ความช่วยเหลือจากพี่พต เราก็ไม่มีปัญญาหามาได้ และสำหรับเด็กอายุ 18 19 มันคือรางวัลแห่งการทำงานด้วยความจงรัก เราทำงานกับพี่พตจนถึงวันที่หุ้นส่วนเค้าตกลงจะจ้างผู้จัดการร้านถาวรมาดูแล ทุกครั้งที่ได้ไปกาดสวนแก้วและได้เดินผ่านหน้าร้าน เราจะคิดถึงความทรงจำดีๆ ตลอด
เราขาดการติดต่อกับพี่พตเพราะเราไปอยู่ประเทศออสเตรเลีย เราเชื่อว่านักสืบพันทิปเก่งมาก จึงอยากขอความช่วงเหลือค่ะ หากนักสืบท่านใดต้องการข้อมูลเพิ่มเติม เราจะพยายามรื้อฟื้นความทรงจำมาตอบให้นะคะ
ขอขอบคุณล่วงหน้าด้วยค่ะ