รู้สึกว่าครอบครัวไม่ค่อยสนใจ

ทุกวันนี้เรารู้สึกเหมือนคนในบ้านเขาไม่ค่อยสนใจเราเลยค่ะ ไม่ได้คิดว่าเขาไม่รักเรานะคะแต่บางครั้งเราแอบน้อยใจที่เขาไม่แสดงออกว่ารักกับเราเลย พ่อแม่เราเลิกกันตัวเราอยู่กับย่าสองคน มีพ่อส่งเงินค่ากินค่าใช้ให้ย่าส่วนส่วนแม่เราลาออกจากงานโรงงานมาทำสวนสักพักเปลี่ยนมาทำก่อสร้าง รับตีฝ้าแนวๆนี้ค่ะ เขาไม่ได้ส่งเงินให้ย่าเรามาตั้งแต่ปีใหม่แล้ว เราก็เคยถามอ้อมๆว่าแม่ได้ส่งเงินให้ย่าบ้างมั้ย แต่เขาก็อ่านไม่ตอบค่ะ เราเคยถามเขาสองรอบว่าทำไมถึงออกจากงานโรงงาน (รอบสองเราไม่ได้ตั้งใจจะถามเลยค่ะไม่อยากเราอะไรซ้ำๆแต่ตอนนั้นเราทะเลาะกับเขาเรื่องเงินเราเลยเผลอถามแบบนั้นไป) เขาให้เหตุผลผลว่างานหนักเขาทำไม่ไหวเราก็พยายามเข้าใจเขาอยู่ พอรอบสองที่เราเผลอถามไปเขาดูจะโกรธเราพอสมควร ถามทำไม จะตอกย้ำอะไรนักหนา เราก็งงๆปนสงสัย ทำไมเขาเลือกใช้คำนี้เราว่ามันแปลกอะค่ะสรุปเขาลาออกจากงานด้วยตัวเองจริงๆหรือเพราะอะไร แม่เราเคยมีรถยนต์แต่พอออกจากงานมาไม่ถึงปีเขาก็ปล่อยยึดเพราะไม่มีเงินส่ง เราเสียใจมากเลยค่ะที่เขาทำทั้งหมดแบบนี้ เขารู้อยู่แก่ใจว่างานพวกนี้มันไม่มั่นคง ใช้เงินลงทุนมาก แต่เขาก็ทำทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้มีเงินสำรองมากแถมเราก็ยังเรียนมัธยมอยู่เลย ไม่อยากใจร้ายนะคะแต่เขาดูทำอะไรไม่คิดถึงเราเลย เวลาเราเอาเกรดไปอวดเขา เอาผลสอบต่างๆนาๆเขาก็ไม่ค่อยให้คำชมหรือกำลังใจเราเลยค่ะ หนักสุดเราบอกว่าวันนี้ต้องสอบสัมภาษณ์เข้าม.4 เราส่งรายละเอียดจากครูเขาให้เขาดูแต่เขาตอบเรามาว่าดูหนังต่อก่อนนะ เราร้องไห้เลย ย่ากับเราอยู่ด้วยกันก็เหมือนไม่อยู่ เขาอยู่ชานบ้านเราอยู่ในบ้านจะเจอกันก็แค่ตอนกลางคืนมานอนมาดูทีวี ไม่ค่อยได้คุยกัน เวลาเราบอกเล่าอะไรให้เขาฟังเขาก็ไม่มีรีแอคชั่นอะไรเลยค่ะ เงียบกริบ จนเราต้องเดินกลับไปเงียบๆ ส่วนพ่อเราไม่ค่อยได้คุยกันค่ะเราเคยมีปัญหากันหนักจนเขาย้ายทำไปทำงานที่อื่นคุยกันแค่ทางโทรศัพท์ไม่กี่ครั้งต่อเดือน 

เราควรทำยังไงคะหรือต้องปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป รู้สึกสับสนมากๆ

ปล.ถ้าพิมพ์ผิดขอโทษด้วยนะคะเราไม่ได้ตรวจคำผิด