แบบนี้หนูยังเป็นซึมเศร้าไหมคะ

หนูสับสนมาก หนูรู้สึกเบื่อตัวเองเบื่อคนรอบข้าง เหนื่อยกับชีวิตทั้งๆที่แทบจะไม่มีอะไรให้คิดเลย ส่วนตัวหนูเคยรักษาซึมเศร้าและเลิกกินยาไปแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้หนูอึดอัดคือพ่อแม่ไม่มองหนูแบบเดิม มองเหมือนหนูคนบ้า หนูทำอะไรก็จะอ้างและจะพูดเสมอว่าแบบนี้ต้องกลัยไปหาหมอ แต่เวลาอยู่กับเพื่อน ออกไปที่ยวหนูมีความสุขดีค่ะ แต่พอกลับมาอยู่คนเดียว หนูคิดไปเรื่อยจนบางทีก็น้ำตาไหล แบบบางทีมันอีดอัดในใจมากๆจนร้องไม่ออก ไม่รู้มันเพราะอะไร ตั้งแต่ต้นปีมา หนูไม่ค่อยรู้สึกอยากทำอะไร หนูนอนหลับได้ปกติ แต่นอนประมาณ9โมงเช้ากว่าจะหลับ หนูพิมพ์ย้อนแย้งขอโทษนะคะ มือสั่นเลย555 หนูยิ้มหัวเราะกับคนในบ้านปกติ แต่พอเฟดตัวมาอยู่คนเดียวหนูก็กลายเป็นอีกคน คือหนูไม่อยากคิดไปเอง หนูบอกไม่ถูกจริงๆ หนูเลิกทำร้ายตัวเองมาเกือบปีแล้ว ไม่มีความรู้สึกอยากตายหนูกลัวความตายมากๆ แต่หนูแค่อยากอยูาคนเดียว หนูเหนื่อยอะ หนูไม่กล้าคุยกับพ่อแม่ ตั้งแต่ที่หนูเป็นหนูเห็นเค้าร้องไห้ เค้าดูเป็นห่วงหนูมาก หนูรู้สึกผิดมากๆ หนูไม่อยากเป็นอีดอล้ว  ส่วนตัวครอบครัวหนูไม่มีปัญหานะคะ แต่บางทีหนูแค่ไม่อยากทำสิ่งที่เค้าอยากให้ทำก็พูดกดดันหนูนิดหน่อย แต่พ่อแม่หนูพยายามทำให้หนูมีความสุขมากๆ ใส่ใจหนูใากๆ แต่บางทีหนูก็รู้สคกอยากไปไกลๆจากเค้า หนูสับสนมากเลยตอนนี้
ปล.หนูอายุ17ปีค่ะ