การแยกห้องกับเพื่อนสนิท(ใครแยกห้องกับเพื่อนมาเล่ากันได้)

เกร่นก่อนคับตอนนี้ผมอายุ15ละอยู่รร.เอกชนชื่อดังของจังหวัด เรื่องมันเริ่มจากผมด้วยความที่ผมคุยง่ายและเฟรนลี่ ผมเลยมีเพื่อนผู้หญิงมากกว่าผู้ชายแต่ไม่ได้คุยแบบ สาวสอง ผมก็คุยปกตินี่แหละและอีกอย่างผมเป็น

ตามหัวข้อเลยครับผมเคยชอบเพื่อนคนนึงมากๆ แบบผมชอบนานสุดๆเลยผมก็ยังมูฟออนจากความรู้สึกนั้นไม่ได้ผมเคยบอกเขาไปแล้วว่าผมชอบเขานะแต่เขากลับบอกผมว่าให้ผมกับเขาเป็นเพื่อนกันก็ดีอยู่แล้ว ขอย้อนไปเมื่อก่อนนะคร

ตามหัวเรื่องบางคนอาจจะงงว่าเพื่อนในกลุ่มที่ไม่ใช่เพื่อนในกลุ่มคืออะไร เรื่องมีอยู่ว่ากลุ่มเพื่อนของเรามันจะมีสมาชิกหลักๆอยู่6-7คน ซึ่ง6-7คนนี้จะไม่นินทากันเอง แต่จะมีเพื่อนอยู่2คนที่มีนิศัยที่ไม่ค่อยโ

เวลาเดินผ่านเขาจะมองเราสักพัก ทำหน้ามึนใส่และก็ทักทายโบกมือให้กันตลอดเลย

มีจริงหรือ ผู้ชายที่เฟรนลี่ น้องที่ทำงานก็ส่งข้อความมาคุยส่วนตัว “แต่ไม่คิดอะไร” หรือแฟนใครที่ ทำได้บ้าง อยากฟังประสบการณ์ตรง การเป็นผู้หญิงเห็นค่าในตัวเอง ไม่วุ่นวาย ไม่ตาม วางตัวนิ่งเฉย

ส่วนตัวในชีวิตปกติตัวจริงเป็นคนเฟรนลี่นิดหน่อยแต่พอลองไปเล่นเกมดูเหมือนเราไม่ค่อยกล้าเปิดไมค์พูดคุยกับคนอื่นเท่าไรเลยคะ แต่ในใจอยากจะคุยด้วยแต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง.....

คืออ่านหลายๆกระทู้ชอบบอกว่าออกสาวคือตลาดล่าง พัง นั่น นู่น นี่ ตัวผมเองก็สาวนะครับ แค่ไม่ได้แต่งหน้าทาปากบิ๊กอาย หรือวิ่งไปกรี๊ดกลางสี่แยก แต่คือไม่ได้แมนจัด โอ้ว วิ่งถึกลุยงานตรากตรำ หรือสุภาพบุรุ

เราสองคนเป็นเพื่อนร่วมงานกันอยู่คนละส่วนงานตึกเราห่างกันแต่เราต้องดิลงานกันมีอยู่วันหนึ่งพี่ที่แผนกของเขาจะลาออกเขาชวนเราไปด้วย..เราก็ตกลงไปเป็นเพื่อนเขาเพราะเรายังติดค้างการไปทานข้าวกับเขาอีก 1ครั้ง(

สวัสดีค่ะ ดิฉันอายุ16 ฉันเป็นคน ความรู้สึกช้า "เข้าสังคมไม่เป็น" อยากเป็นคนที่เข้ากับคนง่าย แต่ เป็นคนพูดไม่เก่ง คุยไม่สนุก(อันนี้ปัญหาจริงๆเลย) กับที่บ้านไม่สนิทกับใครพ่อแม่ก็เจอกันแค่ตอนเย

คือเรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงค่ะ ตอนพบกันแรกๆเขาใจดีมาก เฟรนลี่ ไม่เคยว่าด่าบูลลี่หรือเหยียดใคร จนกระทั่งวันนึง อยู่ๆเขาก็เปลี่ยนไป จากคำพูดเพราะๆกลายเป็นคนหยาบที่ด่าว่าเราต่อหน้าคนอื่น บูลลี่เราว่าอ้วน