มิสกันจะกลับมาเจอเพื่อนๆที่กิลเเฟนี่เทลอีกมั้ยคะ

เตือนครั้งสุดท้าย....ให้โอกาส.....เจ้าหนีไป....ก็ตอนนี้! . . . ...อย่าหวั่นไหว ไยพี่เอ่ย คล้ายคำขู่ เจ้าจะหนี หรือไม่นะ...หรี่ตาดู โอ้พธู ไม่ขัดข้อง ถ้าต้องการ หากเจ้าหนี พี่คงตาม ทุกเส้นทาง แม้แหว

สำหรับ 3 ตอนของยามิชิไบอันนี้ ทำให้ผมรู้สึกคล้ายๆ กับ 3 ตอนที่แล้ว ซึ่งความตายกับการพลัดพราก อาจจะลบทุกอย่างออกไปจากเราได้ แต่สิ่งที่ลบไม่ได้คือ "ความทรงจำ" ว่าเราเคยมีคนนั้น เราเคยมีสิ่งนี้

.. แม่ม่ายข้างบ้าน .. ๏ ยามได้พบสบตากานดาเจ้า เห็นความเหงาหงอยนั้นชวนหวั่นไหว ยิ่งยามเธอเผลอยิ้มมาทิ่มใจ ยิ่งทำให้หายพร่าสายตาเอียง ยิ้มให้กันวันละสี่ห้าครั้ง วันนี้มั้งมีโชคเข้าโขกเปรี้ยง‼ สามทุ