ทำไมคนเราถึงยอมรับ เรื่องการเอาเปรียบคนโง่ได้ครับ

ณ ที่นี้จะพูดถึงเรื่อง การเอาเปรียบ เรื่องความไม่รู้ในการใช้บริการ

สมมติ เช่น
นส. ก. เรียกช่างมาดู ก๊อกน้ำ ที่น้ำซึมออกมา  ช่างมาถึง ขันก๊อกออก ดึงเทปพันเกลียวอันเก่าออก ใส่เทปใหม่พันเข้าไป ขันก๊อกกลับเข้าไป  เรียบร้อย ใช้เวลาทั้งหมด  5 นาที  ช่างคิดค่าซ่อม  500 บาท  
... นส. ก. มาโพสต์ถามว่าแพงมั้ย  มีหลากหลาย คห. แต่จะมีคำตอบกลุ่มใหญ่ๆคือ

1. ไม่แพง  ค่าวิชาช่าง 
2. ถ้าคิดว่าแพง  ให้ทำเอง
3. คิดซะว่าเป็นค่าโง่  ทีหลังจะได้ศึกษา แล้วจะได้ไม่โดนเอาเปรียบ 

ซึ่งผมว่า แนวคิดแบบนี้ มันเป็นการดูถูกและผลักภาระ ให้กับผู้จ้างว่าโง่ งานง่ายๆยังทำไม่เป็น ซึ่งจริงๆแล้ว ปัญหามันควรจะเป็นที่จรรยาบรรณ กับเรทราคากลางที่มันควรจะมีในคนทำงานไม่ใช่เหรอ  
แล้วไอ้การที่บอกว่าคนใช้บริการหรือผู้ซื้อควรจะมีความรู้ในเรื่องนั้นๆไว้บ้าง จะได้ไม่โดนเอาเปรียบ  มันก็คือการโทษผู้ใช้บริการว่าโง่อีกนั่นแหละ  แล้วผมถามว่า เฮ้ย คนเรามันจะรู้กันได้ทุกเรื่องเหรอ  ถ้าผมจะซื้ออะไร  หรือจ้างคนซ่อมอะไร ผมควรจะไปศึกษาวิธีทำก่อน เพื่อจะได้รู้ว่ากระบวนการมันยากหรือง่าย จะได้ไม่โดนเอาเปรียบโก่งราคา งี้เหรอ

งั้นถ้าผมคิดแบบนี้บ้างหละ  
1. น้ำมันแพง  =  อยากได้ถูกก็ไปกลั่นเอาเอง
2. ซื้อของแล้วคนทอนเงินคืนเกินมา  =  ถือว่าเป็นค่าโง่  คราวหลังจะได้ไม่เผลออีก 
3. คนลืมมือถือไว้  =  พลาดเอง เสร็จโก๋ ทีหลังอย่าลืมอีกนะ
4. ไปขลิบปลายที่รพ. หมอคิดค่าผ่าตัด สองแสน  พอมาถามว่ารพ.อื่นคิดแพงแบบนี้มั้ย  =  ถือเป็นค่าวิชา อยากได้ถูกๆ ก็หัดขลิบเอง

ทำไมผมถึงโดนด่าที่คิดแบบนี้หละครับ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่