เราอยู่ไกลกับเเฟนค่ะเรา17ปีแฟน2 4 เรากำลังจะเข้ามหาลัยค่ะว่าจะไปอยู่กับเค้าตามที่เค้าขอ เค้าบอกว่ารอได้ เขาทำงานค่ะบางวันก็มีปัญหาที่งานวันนึงเราพึ่งรู้ว่าเขามีอีกคนในไลน์ที่คบกันมา8ปีแต่เขาเลือกเราค่ะเขาบอกไม่เคยรักเพียงแต่ทำเพราะพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายเคยตกลงกันอีกอย่างเขาเคยมีเรื่องชกต่อยกับพ่อผญ.เลยเป็นคดีเกรงว่าฝั่งนั้นจะฟ้องพอจบกันไปเขาก็ทำทุกอย่างที่ดีกับเราค่ะแต่ก็มีคุยกับผญ.ที่เขาบอกว่าเป็นน้องคำพูดมันดูเต๊าะกันไปมาแต่เค้าก็เลือกที่จะบร็อกผญ.ทุกคน
เรากลายเป็นคนระแวงไปเลยค่ะเพราะกลัวโดนหลอกอีกเลยมีปากเสียกันมาตลอดพ่อแม่เขารับรู้ว่าเราคบกันเขาก็ไม่ว่ายังไงอยู่กันไปสักพักวันนึงเขาไปคุยงานดึกๆบอกให้เรารอแปบนึงแล้วก็หายไปทั้งคืนเลยจนตอนเช้าเขาบอกว่านอนแล้วก็พูดขึ้นมาว่าเค้าว่าเราพอเหอะหนูจุกเลยค่ะได้แต่ร้องไห้ไม่ให้เค้าไป แต่เค้าบอกว่าไว้คุยพน.เช้าเราก็รอ ร้องไห้รอมาทั้งคืน
เขาเคยบอกค่ะว่าอยากมาหมั้นเราตอนนี้กำลังเก็บเงินอยากใช้ชีวิตด้วยกัน อยากพาไปเที่ยวกินของอร่อยๆด้วยกันเลยคุยกับแม่แต่เค้าบอกว่าท้อค่ะเพราะแม่บอกกับเค้าว่ามันไม่ง่ายเกินไปหรอเพียงแค่นี้หนูนึกว่าเข้าจะสู้ยอมขอให้ได้แต่เค้ากลับบอกว่าท้อ
เราทะเลาะกันหนักๆมาอยู่3วันค่ะเขาแทบจะไม่สนใจเมินเราทุกครั้งค่ะแต่พอเราเงียบไปเรากลับเป็นคนผิดแล้วก็พอกับเราว่าพอเหอะอยู่อย่างนั้น
เราร้องไห้จนอยากทำร้ายตัวเองเลยค่ะเหมือนความหวังความซื่อสัตย์ที่ให้มันหมดลง คืนนั้นเค้าบอกว่าไม่ไปไหนแล้วไม่ทิ้งแล้วสัญญา
วันต่อมาคุยกันไปมันก็ไม่เหมือนเดิมคำพูดเฉยชาถ้าเป็นแบบนี้เขาบอกว่าไว้คุยพน.เหอะแต่หนูยื้อค่ะหนูถามเค้าว่ารักหนูอยู่มั้ยทำไมถึงทำแบบนี้ เค้าตอบว่ารักแต่ไม่อินแล้วไปต่อไม่ได้ถอยไม่ได้มันสุดเอาแต่บอกกลับเราว่าพอเหอะแต่เคัาจะไม่ไปไหนนะคะ
เค้าเล่นไลน์เป็นหลักค่ะเพราะไว้ทำงานแต่กลับเปลี่ยนทุกอย่างลบรุปภาพในเฟสแม้กระทั่งตัวเองเหมือนจะปิดกั้นปล่อยให้ล้างไว้ยังงั้น เราเริ่มคุยกันน้อยลงค่ะ คุยเดะก็มีเรื่องงานในไลน์ เรารอจนถึงเที่ยงคืนค่ะเค้าบอกคุยเรื่องเรากับแม่แต่เราก็ไม่มั่นใจเพราะมันดูดึกแปลกๆ แล้วเค้าก็โทรมาหาเราค่ะคุยได้สักพักตี1ก็มีคนโทรมาคุยงานเค้าบอกกับเราว่าเค้าโดนเจ้านายด่า แล้วเวลาที่โทรมาใหม่มันก็ไม่ได้ยินเสียงค่ะไม่แน่ใจว่าสายซ้อนไหมเลยลองโทรในไลน์เราบอกให้เค้ารับเค้าก็เปลี่ยนเรื่องอื่นไม่อ่านสักข้อความแล้วก็พิมมาว่าหงุดหงิดละนะจะวางพอเราถามเค้าก็บอกว่าหงุดหงิดไมค์ไม่ได้ยินอย่ามาหาเรื่องทะเลาะได้ป่ะ แต่เค้าก็ขอโทษนะคะที่หงุดหงิดใส่ แต่ก็ยังคงวางสายอยู่ดีบอกจะชาร์ตแบตไมค์ก็ไม่ได้ยินทั้งที่แต่ก่อนก็โทรก็คุยได้
ตอนนี้เรากับเค้าเหมือนมันดูจะคุยกันได้น้อยลงทั้งที่คบกันแต่ไม่เปิดเผยเราปล่อยให้เค้าได้มีเวลาไม่ไปรบกวนอยู่ค่ะแต่มันก็ดูไม่มีความสุขเลยเราอยากคุยกับเขามาก ระแวงไปหมดเลยว่าเค้าจะคุยกับใครเพราะเรามีแค่รหัสเฟสอย่างเดียว เขาบอกจะรอเราพร้อมเพราะเรายังไปหาไม่ได้เขาบอกไม่มั่นใจที่ตัวจะได้มาอยู่กับเขา
มันดูเหมือนปกติคุยกันแบบเดิมแต่เหมือนไม่มีสถานะคุยไปวันๆถึงจะบอกว่าเป็นทุกอย่างให้กัน แถมไม่เหมือนเมื่อก่อนได้คุยกันบ่อยๆเค้าปล่อยเราค่ะเราเลยเปลี่ยนรหัสเฟสแต่รอบนี้เค้าไม่ขอแล้ว เขาบอกว่าจะรอแต่เราไม่เริ่มไม่มั่นใจแล้วว่าเค้าพูดจิงๆมั้ยถึงจะบอกว่ารักเราก็เถอะเพียงเเค่เราไปหาไม่ได้หรอมันเลยทำให้ทุกอย่างดูยากบางครั้งก็จะปล่อยพอเราจะไปก็บอกว่าง่ายขนาดนั้นเลยหรอไม่นึกถึงที่ผ่านมา
เราไม่เคยอยากไปจากเขาเลยค่ะอยากอยู่ต่อรอวันที่จะใช้ชีวิตร่วมกัน แต่เขาดูเฉยชาทั้งๆที่บอกกับเราว่ารัก อินหมดแหละที่เป็นตัวมันเลยสับสนค่ะไม่แน่ใจสักอย่าง #ยาวเกินไปขอโทษนะคะช่วยหน่อย🥺
เราควรจะลองเชื่อใจเค้าอีกครั้งมั้ย?
เรากลายเป็นคนระแวงไปเลยค่ะเพราะกลัวโดนหลอกอีกเลยมีปากเสียกันมาตลอดพ่อแม่เขารับรู้ว่าเราคบกันเขาก็ไม่ว่ายังไงอยู่กันไปสักพักวันนึงเขาไปคุยงานดึกๆบอกให้เรารอแปบนึงแล้วก็หายไปทั้งคืนเลยจนตอนเช้าเขาบอกว่านอนแล้วก็พูดขึ้นมาว่าเค้าว่าเราพอเหอะหนูจุกเลยค่ะได้แต่ร้องไห้ไม่ให้เค้าไป แต่เค้าบอกว่าไว้คุยพน.เช้าเราก็รอ ร้องไห้รอมาทั้งคืน
เขาเคยบอกค่ะว่าอยากมาหมั้นเราตอนนี้กำลังเก็บเงินอยากใช้ชีวิตด้วยกัน อยากพาไปเที่ยวกินของอร่อยๆด้วยกันเลยคุยกับแม่แต่เค้าบอกว่าท้อค่ะเพราะแม่บอกกับเค้าว่ามันไม่ง่ายเกินไปหรอเพียงแค่นี้หนูนึกว่าเข้าจะสู้ยอมขอให้ได้แต่เค้ากลับบอกว่าท้อ
เราทะเลาะกันหนักๆมาอยู่3วันค่ะเขาแทบจะไม่สนใจเมินเราทุกครั้งค่ะแต่พอเราเงียบไปเรากลับเป็นคนผิดแล้วก็พอกับเราว่าพอเหอะอยู่อย่างนั้น
เราร้องไห้จนอยากทำร้ายตัวเองเลยค่ะเหมือนความหวังความซื่อสัตย์ที่ให้มันหมดลง คืนนั้นเค้าบอกว่าไม่ไปไหนแล้วไม่ทิ้งแล้วสัญญา
วันต่อมาคุยกันไปมันก็ไม่เหมือนเดิมคำพูดเฉยชาถ้าเป็นแบบนี้เขาบอกว่าไว้คุยพน.เหอะแต่หนูยื้อค่ะหนูถามเค้าว่ารักหนูอยู่มั้ยทำไมถึงทำแบบนี้ เค้าตอบว่ารักแต่ไม่อินแล้วไปต่อไม่ได้ถอยไม่ได้มันสุดเอาแต่บอกกลับเราว่าพอเหอะแต่เคัาจะไม่ไปไหนนะคะ
เค้าเล่นไลน์เป็นหลักค่ะเพราะไว้ทำงานแต่กลับเปลี่ยนทุกอย่างลบรุปภาพในเฟสแม้กระทั่งตัวเองเหมือนจะปิดกั้นปล่อยให้ล้างไว้ยังงั้น เราเริ่มคุยกันน้อยลงค่ะ คุยเดะก็มีเรื่องงานในไลน์ เรารอจนถึงเที่ยงคืนค่ะเค้าบอกคุยเรื่องเรากับแม่แต่เราก็ไม่มั่นใจเพราะมันดูดึกแปลกๆ แล้วเค้าก็โทรมาหาเราค่ะคุยได้สักพักตี1ก็มีคนโทรมาคุยงานเค้าบอกกับเราว่าเค้าโดนเจ้านายด่า แล้วเวลาที่โทรมาใหม่มันก็ไม่ได้ยินเสียงค่ะไม่แน่ใจว่าสายซ้อนไหมเลยลองโทรในไลน์เราบอกให้เค้ารับเค้าก็เปลี่ยนเรื่องอื่นไม่อ่านสักข้อความแล้วก็พิมมาว่าหงุดหงิดละนะจะวางพอเราถามเค้าก็บอกว่าหงุดหงิดไมค์ไม่ได้ยินอย่ามาหาเรื่องทะเลาะได้ป่ะ แต่เค้าก็ขอโทษนะคะที่หงุดหงิดใส่ แต่ก็ยังคงวางสายอยู่ดีบอกจะชาร์ตแบตไมค์ก็ไม่ได้ยินทั้งที่แต่ก่อนก็โทรก็คุยได้
ตอนนี้เรากับเค้าเหมือนมันดูจะคุยกันได้น้อยลงทั้งที่คบกันแต่ไม่เปิดเผยเราปล่อยให้เค้าได้มีเวลาไม่ไปรบกวนอยู่ค่ะแต่มันก็ดูไม่มีความสุขเลยเราอยากคุยกับเขามาก ระแวงไปหมดเลยว่าเค้าจะคุยกับใครเพราะเรามีแค่รหัสเฟสอย่างเดียว เขาบอกจะรอเราพร้อมเพราะเรายังไปหาไม่ได้เขาบอกไม่มั่นใจที่ตัวจะได้มาอยู่กับเขา
มันดูเหมือนปกติคุยกันแบบเดิมแต่เหมือนไม่มีสถานะคุยไปวันๆถึงจะบอกว่าเป็นทุกอย่างให้กัน แถมไม่เหมือนเมื่อก่อนได้คุยกันบ่อยๆเค้าปล่อยเราค่ะเราเลยเปลี่ยนรหัสเฟสแต่รอบนี้เค้าไม่ขอแล้ว เขาบอกว่าจะรอแต่เราไม่เริ่มไม่มั่นใจแล้วว่าเค้าพูดจิงๆมั้ยถึงจะบอกว่ารักเราก็เถอะเพียงเเค่เราไปหาไม่ได้หรอมันเลยทำให้ทุกอย่างดูยากบางครั้งก็จะปล่อยพอเราจะไปก็บอกว่าง่ายขนาดนั้นเลยหรอไม่นึกถึงที่ผ่านมา
เราไม่เคยอยากไปจากเขาเลยค่ะอยากอยู่ต่อรอวันที่จะใช้ชีวิตร่วมกัน แต่เขาดูเฉยชาทั้งๆที่บอกกับเราว่ารัก อินหมดแหละที่เป็นตัวมันเลยสับสนค่ะไม่แน่ใจสักอย่าง #ยาวเกินไปขอโทษนะคะช่วยหน่อย🥺